جایگاه مجلس در قانون اساسی مشخص است و مجلس بی هیچ شکی در راس امور قرار دارد.
به دنبال فرمایش حضرت امام خمینی (ره) همه قوا باید از مجلس تبعیت کنند، ضمن اینکه قانون اساسی بر اختیارات مجلس صراحت دارد و هیچ قدرتی نمی تواند آنرا منحل کند. یعنی شاید رئیس جمهور بتواند کابینه را منحل کند یا افرادی را در کابینه عوض کند اما درباره مجلس این طور نیست. در راس هرم حکومت ما مقام معظم رهبری است و بعد از ایشان نیز مجلس قرار دارد که بالاترین قوه است و از همین رو دو قوه دیگر در مواقع لزوم باید به مجلس پاسخگو باشند.
مجلس اختیاراتی دارد که می تواند رئیس جمهور را استیضاح کند یا طبق قانون اساسی رای به عدم کفایت سیاسی وی بدهد. همین طور وزیری را استیضاح کند یا از او سوال کند. پس مجلس به همین جهت که مرکز قانونگذاری کشور و بالاترین قوه است در کشور با تمام اختیارات در راس امور است و این نیست که گفته شود مجلس در راس امور نیست. حضرت امام(ره) بحث شان این بود که مجلس همیشه باید در راس امور باشد چرا که در برهه ای از زمان رئیس جمهور پیش از شهیدرجایی، کشور را به سمت دیکتاتوری سوق می داد.
ریاست جمهوری یک شخص است و برای اینکه چنین مسائلی پیش نیاید و قدرت در دست شخص قرار نگیرد درایت حضرت امام (ره) موجب شد که اعلام کنند مجلس در راس امور است و همه قوا باید تابع مجلس باشند.
