بشیر نوشت : هفده مرداد به مناسبت شهادت محمود صارمی به دست نیروهای طالبان، روز خبرنگار نامیده شده است.این روز از آن جهت گرامی داشته می شود که عرصه اطلاع رسانی و آگاهی بخشی، خطیر و پرخطر و راه دشوار و مسیر سنگلاخی است.
اگرچه خبرنگار زیر مجموعه روزنامه نگار است اما نامگذاری این روز به لحاظ حساسیت ساخت قدرت و عرصه اجتماع، اهمیت دوچندان دارد.
موجودیت،هویت،اعتبار و اصالت اهل قلم به نوشتن درست و مبتنی بر آزادی گرایی و واقع گرایی است.آنچه که امروز به آن کمتر توجه می شود،رسالت و وظیفه روزنامه نگاری است.
نقش و وظیفه روزنامه نگار بی تردید در محیط آزاد و قانون مدار قابلیت انجام دارد. نسبت روزنامه نگار و خبرنگار با دو ویژگی و خصیصه آزادی و قانون مداری مثل نسبت ماهی و آب است.
در چنین فضایی نقش آگاهی بخشی نخستین و ابتدایی ترین رسالت و وظیفه روزنامه نگار است.اگرچه نمی توان از پاره ای دشواری ها، نارسایی و ناروایی ها به نقش آفرینان این عرصه غافل بودمنتهی برای انجام نقش اولیه به حداقلی از آزادی و امنیت نیاز داریم.
جامعه ای که از این ویژگی برخوردار نباشد یا کم برخوردار، جامعه ای یکپارچه نخواهدبود.روزنامه نگاری هم آگاهی و دانش و هم آگاهی جمعی و اجتماعی ایجاد می کند.
ممکن است قاطبه مردم از طریق درس و مدرسه آگاهی کسب کنند اما این میزان آگاهی فراتر از ارتباطات اجتماعی است. اما آگاهی که مبتنی برروزنامه نگاری و رسانه محوری است،آگاهی بخشی عمومی است.
وظیفه دوم و مهم روزنامه نگار ،نظارت است به مثابه چشم بینای جامعه در بیان کاستی ها،نارسایی ها و کژی ها است و هر نظام اجتماعی نیازمند نظارت درونی و بیرونی است. این نظارت به مانند دوربین هایی است که در مسیر جاده برای تردد اتومبیل کار گذاشته می شود.
هنگامی که چنین نظارتی باشد،آن دوربین های نظارتی عمل می کنند و رانندگان با دیدن علائم نصب جاده به دوربین،سرعت ،صحت و دقت خود را تنظیم می کنند تا دچار آسیب و انحراف از مسیر نشوند.
حال اگر کسی نداند که دوربین کجاست و در واقع همه جا است در این صورت در طول مسیر قانون را رعایت خواهد کردو عکس آن نیز وجود دارد.
البته امکان تخطی از اصول حرفه ای انجام این رسالت وجود دارد.درغیاب روزنامه نگاران و نادیده گرفتن دو نقش مهم آگاهی بخشی و نظارتی، شاخص فساد و قانون گریزی در بالاترین حد قرار می گیرد.
راحتی روزنامه نگار در انجام وظیفه به نوعی مبارزه با فساد است.ضمن آنکه رسانه ای و روزنامه نگاری می تواند این رسالت مهم را انجام دهد که مستقل،بیطرف و کیفی باشد.
7335/1654
انتهای پیام اگرچه خبرنگار زیر مجموعه روزنامه نگار است اما نامگذاری این روز به لحاظ حساسیت ساخت قدرت و عرصه اجتماع، اهمیت دوچندان دارد.
موجودیت،هویت،اعتبار و اصالت اهل قلم به نوشتن درست و مبتنی بر آزادی گرایی و واقع گرایی است.آنچه که امروز به آن کمتر توجه می شود،رسالت و وظیفه روزنامه نگاری است.
نقش و وظیفه روزنامه نگار بی تردید در محیط آزاد و قانون مدار قابلیت انجام دارد. نسبت روزنامه نگار و خبرنگار با دو ویژگی و خصیصه آزادی و قانون مداری مثل نسبت ماهی و آب است.
در چنین فضایی نقش آگاهی بخشی نخستین و ابتدایی ترین رسالت و وظیفه روزنامه نگار است.اگرچه نمی توان از پاره ای دشواری ها، نارسایی و ناروایی ها به نقش آفرینان این عرصه غافل بودمنتهی برای انجام نقش اولیه به حداقلی از آزادی و امنیت نیاز داریم.
جامعه ای که از این ویژگی برخوردار نباشد یا کم برخوردار، جامعه ای یکپارچه نخواهدبود.روزنامه نگاری هم آگاهی و دانش و هم آگاهی جمعی و اجتماعی ایجاد می کند.
ممکن است قاطبه مردم از طریق درس و مدرسه آگاهی کسب کنند اما این میزان آگاهی فراتر از ارتباطات اجتماعی است. اما آگاهی که مبتنی برروزنامه نگاری و رسانه محوری است،آگاهی بخشی عمومی است.
وظیفه دوم و مهم روزنامه نگار ،نظارت است به مثابه چشم بینای جامعه در بیان کاستی ها،نارسایی ها و کژی ها است و هر نظام اجتماعی نیازمند نظارت درونی و بیرونی است. این نظارت به مانند دوربین هایی است که در مسیر جاده برای تردد اتومبیل کار گذاشته می شود.
هنگامی که چنین نظارتی باشد،آن دوربین های نظارتی عمل می کنند و رانندگان با دیدن علائم نصب جاده به دوربین،سرعت ،صحت و دقت خود را تنظیم می کنند تا دچار آسیب و انحراف از مسیر نشوند.
حال اگر کسی نداند که دوربین کجاست و در واقع همه جا است در این صورت در طول مسیر قانون را رعایت خواهد کردو عکس آن نیز وجود دارد.
البته امکان تخطی از اصول حرفه ای انجام این رسالت وجود دارد.درغیاب روزنامه نگاران و نادیده گرفتن دو نقش مهم آگاهی بخشی و نظارتی، شاخص فساد و قانون گریزی در بالاترین حد قرار می گیرد.
راحتی روزنامه نگار در انجام وظیفه به نوعی مبارزه با فساد است.ضمن آنکه رسانه ای و روزنامه نگاری می تواند این رسالت مهم را انجام دهد که مستقل،بیطرف و کیفی باشد.
7335/1654
کپی شد
