بشیر نوشت : از جمله توصیه های همیشگی ائمه محترم جمعه در آغاز خطبه های نماز جمعه توصیه خود و نمازگزاران به تقوا الهی است.
در اینکه در عرف معمول کشور بسیاری از مقامات مسوول و غیر مسوول (به لحاظ مسئولیت قانونی) مورد رجوع مردم هستند و برای حل مشکلات عدیده خویش استمداد و مساعدت می طلبند شکی نیست، به لحاظ جایگاه و نقش اجتماعی روحانیت، آنان از دیرباز مورد رجوع مردم بوده و گوش شنوایی برای شنیدن درد دل های آنان داشته اند طبیعی است که در شرایط نابسامان اقتصادی کشور مردم نیازمند و دردمند به ائمه محترم جمعه مراجعه می کنند و انتظار دارند مشکلات آنان پیگیری و رسیدگی شود.
علاوه بر آن تریبون نماز جمعه محل طرح مسائل دینی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و... است.
تقوای الهی ملزم می کند در به کارگیری برخی واژه ها از تریبون های عمومی بویژه تریبون نماز جمعه دقت و حساسیت لازم به کار گرفته شود.
از طرف دیگر نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی برخلاف ائمه جمعه که توسط شورای سیاستگزاری ائمه جمعه منصوب می شوند مستقیماً و با رای مردم انتخاب و به خانه ملت راه می یابند تا علاوه بر قانون گذاری، امر نظارت بر تمام مسائل کشور را که قانون اجازه داده است به عهده گیرند این نمایندگان می توانند در راستای ایفای وظایف نمایندگی از وزرا و رییس دولت سووال کنند و در صورت قانع نشدن استیضاح نمایند، مسلما نمایندگان در ایفای این وظایف باید آگاه به امور و امین اعتماد مردم باشند و بر طبق قانون عمل نمایند.
در فقره طرح سووال از رییس محترم جمهور (که البته حق قانونی نمایندگان است و هیچ انتقادی هم بر آنان نباید باشد) ظاهرا برخی از نمایندگان علیرغم امضانامه طرح سووال پس از گذشت چند روز امضای خویش را پس گرفتند حال به چه دلیل معلوم نیست.و
البته برخی از نمایندگانی که امضا خویش را پس گرفته اند استدلال کردند که در شرایط فعلی صحیح نیست که شخص اول اجرایی کشور تضعیف شود!
علی ایحال به دلیل این رفتار نمایندگان برخی منتقدین از جمله امام جمعه محترم بابل در خطبه های نماز جمعه زبان به انتقاد گشوده و با شدیدترین الفاظ این دسته از نمایندگان را نواخت.
البته به جای واژه هایی همچون کثیف و رذل می شد از واژه های مناسب تری برای نقد رفتار نمایندگان پس گیرنده امضا بهره برد به هر حال نمایندگان مجلس شورای اسلامی عصاره فضائل ملت هستند و باید شأن آنان حفظ شود اما اینکه چرا یک نماینده نامه ای آن هم در سطح طرح سووال از عالی ترین مقام اجرایی کشور را امضا و ظرف مدت کوتاهی پشیمان شده و امضاء خویش را پس می گیرد محل پرسش و انتقاد است.
آیا نماینده محترم بدون مطالعه و تعقل نامه را امضا کرده است؟ آیا پس از امضاء نامه تهدید و یا تطمیع شده است؟ و یا اینکه واقعا قانع شده است که سوال از رئیس جمهور در این موقعیت به صلاح نبوده و امضایش را پس گرفت و یا با شنیدن برخی از اظهارات دولتی ها می خواست به رئیس جمهور مهلت دوباره ای دهد.
این ها پرسش هایی است که مردم حق دارند پاسخ آن ها را از زبان نمایندگان خویش بشنوند.
در اینکه انتقاد حق همگان است تردیدی نیست. اما این انتقاد باید در محیطی آرام و عاری از عصبانیت و از سر خیرخواهی و حل مشکلات و با ادبیاتی شایسته مطرح شود لازم است در شرایط حساس فعلی کشور همه مردم و مسوولین در کنار هم برای برون رفت از مشکلات گام بردارند. انشاء الله
7335/1654
انتهای پیام در اینکه در عرف معمول کشور بسیاری از مقامات مسوول و غیر مسوول (به لحاظ مسئولیت قانونی) مورد رجوع مردم هستند و برای حل مشکلات عدیده خویش استمداد و مساعدت می طلبند شکی نیست، به لحاظ جایگاه و نقش اجتماعی روحانیت، آنان از دیرباز مورد رجوع مردم بوده و گوش شنوایی برای شنیدن درد دل های آنان داشته اند طبیعی است که در شرایط نابسامان اقتصادی کشور مردم نیازمند و دردمند به ائمه محترم جمعه مراجعه می کنند و انتظار دارند مشکلات آنان پیگیری و رسیدگی شود.
علاوه بر آن تریبون نماز جمعه محل طرح مسائل دینی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و... است.
تقوای الهی ملزم می کند در به کارگیری برخی واژه ها از تریبون های عمومی بویژه تریبون نماز جمعه دقت و حساسیت لازم به کار گرفته شود.
از طرف دیگر نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی برخلاف ائمه جمعه که توسط شورای سیاستگزاری ائمه جمعه منصوب می شوند مستقیماً و با رای مردم انتخاب و به خانه ملت راه می یابند تا علاوه بر قانون گذاری، امر نظارت بر تمام مسائل کشور را که قانون اجازه داده است به عهده گیرند این نمایندگان می توانند در راستای ایفای وظایف نمایندگی از وزرا و رییس دولت سووال کنند و در صورت قانع نشدن استیضاح نمایند، مسلما نمایندگان در ایفای این وظایف باید آگاه به امور و امین اعتماد مردم باشند و بر طبق قانون عمل نمایند.
در فقره طرح سووال از رییس محترم جمهور (که البته حق قانونی نمایندگان است و هیچ انتقادی هم بر آنان نباید باشد) ظاهرا برخی از نمایندگان علیرغم امضانامه طرح سووال پس از گذشت چند روز امضای خویش را پس گرفتند حال به چه دلیل معلوم نیست.و
البته برخی از نمایندگانی که امضا خویش را پس گرفته اند استدلال کردند که در شرایط فعلی صحیح نیست که شخص اول اجرایی کشور تضعیف شود!
علی ایحال به دلیل این رفتار نمایندگان برخی منتقدین از جمله امام جمعه محترم بابل در خطبه های نماز جمعه زبان به انتقاد گشوده و با شدیدترین الفاظ این دسته از نمایندگان را نواخت.
البته به جای واژه هایی همچون کثیف و رذل می شد از واژه های مناسب تری برای نقد رفتار نمایندگان پس گیرنده امضا بهره برد به هر حال نمایندگان مجلس شورای اسلامی عصاره فضائل ملت هستند و باید شأن آنان حفظ شود اما اینکه چرا یک نماینده نامه ای آن هم در سطح طرح سووال از عالی ترین مقام اجرایی کشور را امضا و ظرف مدت کوتاهی پشیمان شده و امضاء خویش را پس می گیرد محل پرسش و انتقاد است.
آیا نماینده محترم بدون مطالعه و تعقل نامه را امضا کرده است؟ آیا پس از امضاء نامه تهدید و یا تطمیع شده است؟ و یا اینکه واقعا قانع شده است که سوال از رئیس جمهور در این موقعیت به صلاح نبوده و امضایش را پس گرفت و یا با شنیدن برخی از اظهارات دولتی ها می خواست به رئیس جمهور مهلت دوباره ای دهد.
این ها پرسش هایی است که مردم حق دارند پاسخ آن ها را از زبان نمایندگان خویش بشنوند.
در اینکه انتقاد حق همگان است تردیدی نیست. اما این انتقاد باید در محیطی آرام و عاری از عصبانیت و از سر خیرخواهی و حل مشکلات و با ادبیاتی شایسته مطرح شود لازم است در شرایط حساس فعلی کشور همه مردم و مسوولین در کنار هم برای برون رفت از مشکلات گام بردارند. انشاء الله
7335/1654
کپی شد
