اخیرا برخی از مسئولان منابع طبیعی استانها و شهرستانهای کشور اعلام کردند که درخت پالونیا به جای صنوبر در حاشیه جنگل ها و عرصه های طبیعی شمال و برخی از مناطق دیگر کشور کشت خواهد شد.
پالونیا (Paulownia elongata) درخت بسیار سریع الرشدی است و در مقایسه با سایر درختان، زمان بهره برداری سریعتری دارد و عملکرد تولید چوب آن در هکتار نیز از درختان دیگر بیشتر است. استحکام بالا، سبک بودن و کیفیت بالای چوب درخت پالونیا آن را برای استفاده در تولید انواع مبلمان، در و پنجره منازل، ساخت جعبه، کانتینر های چوبی، تخته های چند لایه و در نهایت تولید خمیر کاعذ مناسب نموده است.
یوسف گرجی بحری روز شنبه در واکنش به کشت این نوع درخت در شمال کشور به خبرنگار ایرنا گفت : نباید گونه‌های غیر بومی را ناگهان وارد شمال کشور و بلکه هر جای دیگر کرد زیرا تشخیص سازگار بودن یا نبودن گیاهان با محیط جدید، فرایندی دقیق و زمان‌بر است.
وی اظهار داشت: درخت تُندرُشدِ پالونیا (Paulownia) بومی چین است و در ژاپن و لائوس و کره هم می‌روید و در چین، به صورت درخت زینتی در کنار خیابان کاشته می‌شود.
این پژوهشگر تأکید کرد: نظر برخی مبنی بر مقاوم بودن پالونیا در برابر آفات و بیماری‌ها همیشه صحیح نیست زیرا گونه‌های غیر بومی نوئل و نَرّاد نیز در ابتدا آفت و بیماری نداشت ولی وقتی کاشت آن در شمال کشور رواج یافت، به‌تدریج دچار آفات و امراض شد.
گرجی بحری یادآور شد: در ابتدا باید مشخص شود ما با چه هدفی می‌خواهیم درخت غیر بومی پالونیا را در شمال کشور کاشت کنیم و بعد باید بررسی کنیم آیا دارای ویژگی‌های لازم برای تأمین خواست‌هایمان است یا نه.
وی ادامه داد: در ایران، صنوبرهای بومی همچون سفیدپَلَت و سپیدار و تبریزی می‌روید و مردم نیز به طور سنتی آنها را می‌کارند و گونه‌های وارداتی صنوبر، از جمله صنوبر دِلتوئیدِس و صنوبر اورآمریکان نیز در دهه‌های اخیر رایج شده و مشکلی به وجود نیاورده است.
این جنگل شناس بیان کرد: ولی کاشت محدود پالونیا در حدود چهل سال پیش به‌خصوص در استان گلستان آغاز شد اما هیچ‌گاه کاشت آن جدی و فراگیر نبوده است.
گرجی بحری یکی از دلایل گسترش کاشت صنوبر را در شمال کشور، وجود اراضی جنگلی جلگه‌ای و قطعات ده هکتاری برشمرد.
او توضیح داد: یکی از اهداف کاشت صنوبر، استفاده از چوب آن در صنایع چوب و کاغذ بود زیرا چوب صنوبر هم مصرف روستایی دارد و هم می‌توان از آن روکش گرفت و هم به دلیل داشتن الیاف بلند، برای کاغذسازی مناسب است.
این پژوهشگر تأکید کرد: بنا بر تحقیقات انجام شده دربارهٔ درخت پالونیا و مقایسهٔ آن با صنوبر در محدودهٔ شرکت چوب و کاغذ مازندران، اختلاف معنی‌داری بین میزان رشد صنوبر و پالونیا دیده نشد.
به گفتهٔ این جنگل‌شناس، اگر تحقیقات آزمایشی نشان داد که پالونیا گونهٔ مناسبی است، آنگاه باید به صورت پیشاهنگ یعنی در محدوده‌ای چند هکتاری کاشته و نتایج آن بررسی شود.
گرجی بحری افزود: فقط پس از مثبت بودن کاشت پیشاهنگ و صرف پنج تا 10 سال تحقیق می‌توان گفت این گونه برای کاشت وسیع‌تر مناسب است و از حالا نباید به فکر جانشینی آن به جای صنوبر باشیم.
وی تصریح کرد: پالونیا نیازمندی‌های خاصی دارد، ازجمله خاک زهکشی شده می‌خواهد و رس موجود در خاک آن نباید بیشتر از 25 درصد و هوای خاک هم نباید کمتر از 50 درصد باشد.
جنگل‌های هیرکانی در شمال ایران دارای 90 گونهٔ درختی و 211 گونهٔ درختچه‌ای است و در دهه‌های اخیر تعدادی گونهٔ غیر بومی، از جمله انواع کاج و سرو نیز در آن کاشته شده که بسیاری از آنان به دلیل ناسازگاری، از بین رفته‌اند.
/1602/7517/1899
انتهای پیام پالونیا (Paulownia elongata) درخت بسیار سریع الرشدی است و در مقایسه با سایر درختان، زمان بهره برداری سریعتری دارد و عملکرد تولید چوب آن در هکتار نیز از درختان دیگر بیشتر است. استحکام بالا، سبک بودن و کیفیت بالای چوب درخت پالونیا آن را برای استفاده در تولید انواع مبلمان، در و پنجره منازل، ساخت جعبه، کانتینر های چوبی، تخته های چند لایه و در نهایت تولید خمیر کاعذ مناسب نموده است.
یوسف گرجی بحری روز شنبه در واکنش به کشت این نوع درخت در شمال کشور به خبرنگار ایرنا گفت : نباید گونه‌های غیر بومی را ناگهان وارد شمال کشور و بلکه هر جای دیگر کرد زیرا تشخیص سازگار بودن یا نبودن گیاهان با محیط جدید، فرایندی دقیق و زمان‌بر است.
وی اظهار داشت: درخت تُندرُشدِ پالونیا (Paulownia) بومی چین است و در ژاپن و لائوس و کره هم می‌روید و در چین، به صورت درخت زینتی در کنار خیابان کاشته می‌شود.
این پژوهشگر تأکید کرد: نظر برخی مبنی بر مقاوم بودن پالونیا در برابر آفات و بیماری‌ها همیشه صحیح نیست زیرا گونه‌های غیر بومی نوئل و نَرّاد نیز در ابتدا آفت و بیماری نداشت ولی وقتی کاشت آن در شمال کشور رواج یافت، به‌تدریج دچار آفات و امراض شد.
گرجی بحری یادآور شد: در ابتدا باید مشخص شود ما با چه هدفی می‌خواهیم درخت غیر بومی پالونیا را در شمال کشور کاشت کنیم و بعد باید بررسی کنیم آیا دارای ویژگی‌های لازم برای تأمین خواست‌هایمان است یا نه.
وی ادامه داد: در ایران، صنوبرهای بومی همچون سفیدپَلَت و سپیدار و تبریزی می‌روید و مردم نیز به طور سنتی آنها را می‌کارند و گونه‌های وارداتی صنوبر، از جمله صنوبر دِلتوئیدِس و صنوبر اورآمریکان نیز در دهه‌های اخیر رایج شده و مشکلی به وجود نیاورده است.
این جنگل شناس بیان کرد: ولی کاشت محدود پالونیا در حدود چهل سال پیش به‌خصوص در استان گلستان آغاز شد اما هیچ‌گاه کاشت آن جدی و فراگیر نبوده است.
گرجی بحری یکی از دلایل گسترش کاشت صنوبر را در شمال کشور، وجود اراضی جنگلی جلگه‌ای و قطعات ده هکتاری برشمرد.
او توضیح داد: یکی از اهداف کاشت صنوبر، استفاده از چوب آن در صنایع چوب و کاغذ بود زیرا چوب صنوبر هم مصرف روستایی دارد و هم می‌توان از آن روکش گرفت و هم به دلیل داشتن الیاف بلند، برای کاغذسازی مناسب است.
این پژوهشگر تأکید کرد: بنا بر تحقیقات انجام شده دربارهٔ درخت پالونیا و مقایسهٔ آن با صنوبر در محدودهٔ شرکت چوب و کاغذ مازندران، اختلاف معنی‌داری بین میزان رشد صنوبر و پالونیا دیده نشد.
به گفتهٔ این جنگل‌شناس، اگر تحقیقات آزمایشی نشان داد که پالونیا گونهٔ مناسبی است، آنگاه باید به صورت پیشاهنگ یعنی در محدوده‌ای چند هکتاری کاشته و نتایج آن بررسی شود.
گرجی بحری افزود: فقط پس از مثبت بودن کاشت پیشاهنگ و صرف پنج تا 10 سال تحقیق می‌توان گفت این گونه برای کاشت وسیع‌تر مناسب است و از حالا نباید به فکر جانشینی آن به جای صنوبر باشیم.
وی تصریح کرد: پالونیا نیازمندی‌های خاصی دارد، ازجمله خاک زهکشی شده می‌خواهد و رس موجود در خاک آن نباید بیشتر از 25 درصد و هوای خاک هم نباید کمتر از 50 درصد باشد.
جنگل‌های هیرکانی در شمال ایران دارای 90 گونهٔ درختی و 211 گونهٔ درختچه‌ای است و در دهه‌های اخیر تعدادی گونهٔ غیر بومی، از جمله انواع کاج و سرو نیز در آن کاشته شده که بسیاری از آنان به دلیل ناسازگاری، از بین رفته‌اند.
/1602/7517/1899
کپی شد
