این روزها به هرجایی نگاه کنیم رد پایی از ویروس کرونا را خواهیم دید و به گفته متخصصان تنها راه فرار و در امان ماندن از این ویروس در خانه ماندن است، حال اینکه فضای امن خانه ها تحت تاثیر این ویروس قرار گرفته و چراغ تنش های میان اعضای خانواده ها را روشن کرده است.
در تازه ترین گزارشها از سوی نهادهای اجتماعی در هفته های اخیر تنش های خانوادگی به طور چشمگیری افزایش یافته است که ذاتا این تنش ها ارتباطی با ویروس کرونا ندارد و صرفا ناشی از خانه نشینی و تداوم برخوردها هستند.
اما آنچه بیش از همه کرونا در خانه نشینی نمایان کرده کاهش تاب آوری در خانه نشینی است و اینکه اعضای خانواده ها این روزها کمتر یکدیگر را تحمل می کنند.
مشکلات را به پای کرونا نبینیم
یکی از روانشناسان بالینی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهارداشت: نباید مشکلاتی که این روزها در درون خانواده ها و با قرنطینه خانگی با آن روبرو می شویم را فقط مربوط به این ایام بدانیم بلکه این مشکلات از قبل وجود داشته و این روزها با کنار هم بودن خانواده بیشتر نمایان می شود.
دکتر عارف کشیری افزود: آنچه امروز در خانه نشینی منجر به اختلاف و حتی تنش در میان اعضای خانواده ها شده است نشان می دهد اعضا در شراط نرمال و عادی نیز دارای مشکلات ریشه ای بودند و فقط به دلیل تنوع فعالیت ها و رویارویی کمتر با یکدیگر به چشم نمی آمد یا اینکه صحبت در مورد آن را به زمانی دیگر موکول می کردند.
به گفته او، بسیاری از مردم و اعضای خانواده دارای مشکلات عمقی هستند به این معنی که آسیب هایی بین آنها و دیگر اعضای خانواده در طول زمان و یا در یک رویداد خاص ایجاد شده است، مثلا دعوای خانوادگی که در زمان ازدواج شکل گرفته اما هیچوقت حل نشده است و به دلیل فراموشی و خارج شدن از اولویت به گوشه ای رانده شده است.
وی ادامه داد: پس نباید اتفاقاتی که امروز در میان خانواده ها به دلیل تجمع اعضای خانواده و خانه نشینی در حال شکل گیری بوده و مشکلات ایجاد شده را ریشه در بحران کرونا دانست.
خانه نشینی متهم ردیف اول کاهش تاب آوری
این روانشناس درباره علت بروز مشکلات خانوادگی در خانه نشینی کرونایی گفت: در زمان و شرایط عادی افراد درون خانواده مشکلات خود را به دلیل فعالیت های روزانه و همچنین اشتغال به امور اولویت دارتر نادیده می گرفتند و این مسائل نیز خود را بروز نمی داد.
کشیری تاب آوری را یکی از حالت های حساس اجتماعی و خانوادگی توصیف کرد و افزود: علت اصلی اینکه اکنون با افزایش تنش و کاهش تاب آوری میان اعضای خانواده مواجه هستیم در خود خانه نشینی است . ارتباط ها بیشتر شده و اعضا دفعات بیشتری با موارد اختلاف مواجه می شوندو فعالیت های روزمره کنار گذاشته شده و برخورد سلایق و اختلافات بیشتر اتفاق می افتد.
وی همچنین اظهار داشت: در زمان برخورد با اختلافات، به دلیل اینکه افراد وقت آزاد دارند در گفت وگوی خود مشکلات ریشه ای تر را زیر و رو می کنند و مسئله را به نقطه ی حاد می رسانند.
به گفته او ، خانه نشینی علاوه بر اینکه این فرصت را ایجاد کرده تا اعضای خانواده بیشتر درکنار یکدیگر بوده و همدیگر را بشناسند، از طرفی این پیامد منفی را نیز داشته است تا برای بازبینی اختلافاتشان نیز زمان بیشتری داشته باشند.
نداشتن مهارت حل مسئله
متخصص روانشناسی بالینی مهم ترین دلیل ریشه ای شکل گیری تنش های خانوادگی و کاهش تاب آوری را فقدان توانایی حل مسئله و مهارت های زندگی عنوان کرد و گفت: متاسفانه به همین دلیل اکثر خانواده ها به جای حل مشکلات درباره آن تصمیم گیری می کنند.
کشیری توضیح داد: منظور من از تصمیم گیری این است که خانواده ها یا اعضای یک خانواده تصمیم میگیرند تا یک موضوع مورد بحث یا اختلاف را به زمانی دیگر برای بررسی موکول کرده و از حل آن در زمان خودش فرار می‌کنند. این مسئله شاید در کوتاه مدت منجر به آرام شدن روابط شود اما در بلند مدت یا در شرایطی که امروز با آن روبرو هستیم به صورت حادتر یا بحرانی بروز خواهد کرد.
وی با بیان اینکه کسب مهارت حل مسئله یا مهارت زندگی باید در خانواده و مدرسه آموخته و فراگیری شود، افزود: اما در کشور ما نسبت به این موضوع تاکنون کوتاهی شده و هیچ توجهی به آن نمی شود و در این مساله بسیار ضعیف عمل شده است.
به گفته او اما نباید نسبت به این مسئله مایوس بود زیرا یادگیری مهارت های زندگی در هر سنی و هر شرایطی امکان پذیر است و ارتباطی با دایره سنی خاصی ندارد و افراد می توانند از طرق مختلف از جمله مشاوره با متخصصان آن را بیاموزند اما بهتر است که یادگیری هرچه زودتر رخ دهد.
با یکدیگر گفت و گو نکنید
این متخصص روانشناسی نسب به راهکار برون رفت و جلوگیری از ایجاد اختلافات و تنش ها در شرایط خانه نشینی کرونایی نیز اشاره کرد و گفت: با تکیه بر اینکه بخش اعظم خانواده ها از مهارت حل مسئله و مهارت زندگی بی بهره هستند، بهترین روش این است که از گفت و گو خودداری کنیم.
کشیری به علت این توصیه اشاره کرد و ادامه داد: وقتی یک فرد یا خانواده مهارتی برای حل مسئله ندارد و وارد گفت و گو دوجانبه یا چند جانبه با اعضای خانواده می شود، به سراغ مشکلات عمیق تر می رود و به جای برطرف کردن یک موضوع ، مشکلات متعددی را به آن پیوند میزند.
وی اظهارداشت: در اصطلاح عامیانه "به جای درست کردن ابرو چشمان را کور می کنند" و همین عمیق شدن و به خصوص شخم زدن رویدادهای ناراحت کننده گذشته ممکن است تنش ها را افزایش دهد.
به گفته او بهترین روش این است که به یکدیگر احترام گذاشته و از گفت و گوی بیشتر جلوگیری کنیم. به طور دقیق تر اعضای خانواده در مواجه با یک تنش یا اختلاف کوتاه آمده و از خواست خود صرف نظر کنند.
مشکلات را در گوشه ای یادداشت کنید
این روانشناس یکی از راهکارهای دیگر در حل کوتاه مدت تنش های خانوادگی را یادداشت اختلافات و مشکلات عنوان کرد و گفت: بهتر است که اعضای خانواده دلخوری یا اختلافات با یکدیگر را در گوشه ای یادداشت کنند.
کشیری گفت: این مسئله نه تنها به طور کوتاه مدت آنها را از ایجاد تنش بیشتر باز می دارد، بلکه خیالشان را راحت خواهد کرد که در فرصتی دیگر مشکلاتشان را در شرایطی آرام و با حوصله برطرف کنند. همچنین اختلافات قابل حل و غیر قابل حل را دسته بندی کرده و غیر قابل حل ها را برای زمانی دیگر کنار بگذارند.
وی همچینی یادآوری توانایی یکدیگر را از مهم ترین راهکارهای تاب آوری روزهای کرونایی عنوان کرد و گفت: بهتر است اعضای خانواده توانایی و ظرفیت های یکدیگر را بیشتر مورد شناخت قرار داده و به همدیگر یادآوری کنند.
کشیری ادامه داد: در چنین شرایطی اعتماد جمعی افزایش یافته و اعضا بیشتر به یکدیگر احترام می گذارند.
این متخصص روانشناسی بالینی اظهار داشت: در صورت عمیق تر نکردن تنش ها نیازی به نگرانی در مورد آنها نیست و این اختلافات با عادی شدن شرایط زندگی برطرف خواهد شد.
شیوع ویروس کرونا در مازندران از سی ام بهمن ماه با شناسایی ۲ بیمار در بابل شروع شد. این بیماری پس از یک دوره سه هفته ای از زمان شیوع ، در اواخر اسفند ماه به نقطه پیک رسید و از سوم فروردین ماه هم کاهشی شد که همچنان ادامه دارد.
بر اساس آخرین گزارش دانشگاه علوم پزشکی مازندران ، هم اکنون ۵۰۹ بیمار مبتلا به کرونا در بیمارستان های این استان بستری هستند.
