ایرانیان از دیرباز شادی و شادخواری را از آیین های ویژه خود دانسته و در فلسفه و هستی شناسی خود، آن را موهبتی به شمار آورده اند. جشن های باستانی ایرانیان در دوران پیشین بسیار بوده است، اما امروزه اغلب آن ها به دست فراموشی سپرده شد.
به گزارش ایسنا مازندران، جشن فردینماشو که پیوند زنده نسل دیروز و امروز بوده چند سالی است که به همت جمعی از جوانان و فرهیختگان کندلوس، با هدف حفظ و احیای فرهنگ و سنن و آداب و رسوم گذشته برگزار می شود و همه ساله با استقبال گسترده مردم منطقه، حومه و اقصی نقاط کشور روبرو می شود.
همه مردم روستا، در روز جشن فردینماشو به میزبانی افرادی، با هر قومیتی و هر اندیشه ای همت می گمارند تا شاید به دردهای انسانی هم، حساس تر شوند و برای کاستن آن راهی بیابند.
باورشان این است که این روز، روز مهربانی، قدردانی و همیاری است و آنچه جشن را سر پا نگه میدارد روحیه مطلوب مشارکت جمعی است. پس همه دست به دست هم می دهند و با همیاری و همکاری هم به برپایی جشنی به یادماندنی همت می گمارند.
این مراسم در مقابل حمام دهکده فرهنگی و تاریخی کندلوس با مراسم نمادین عروسی برگزار شده و سپس به میدان مرکزی روستا ختم می شود که همراه با مراسم سنتی و سایر آئین های بومی منطقه است.
در این روز جمعیت بسیاری که از روزهای قبل از نقاط مختلف کشور خود را برای حضور در این جشن به دهکده فرهنگی و تاریخی کندلوس رسانده اند تا آهنگ شادی، نشاط و همدلی و یکرنگی مردم کندلوس را از نزدیک نظارهگر باشند و در این شادی شریک می شوند.
نوای زیبا و دلنشین طبل و سرنا، فضای دهکده فرهنگی و تاریخی کندلوس و فضای جشن را جلوهای خاص می بخشد. عدهای از جوانان و نوجوانان کندلوسی با پوشیدن لباس محلی همراه با نوای طبل و سرنا رقص محلی و سنتی مشغول می شوند که این امر شادی جشن بزرگ دهکده را دو چندان می کند.
در قسمتی از محیط با صفای جشن بزرگ دهکده، تعدادی از اهالی مشغول پختن آش محلی می شوند که پس از گذشت زمانی از این مراسم باشکوه، بین تمام حاضران در جشن توزیع می شود.
این کاروان پس از گذر از نقاط مختلف دهکده فرهنگی و تاریخی کندلوس و تقسیم شادی با سایر اهالی کندلوس به نقطه آغاز حرکت می رسد و در آنجا نیز پس از اجرای رقص چوب و کشتی سنتی و محلی و خوردن آش محلی توسط حاضران در جشن به پایان خود می رسد و خاطرهای دیگر از همدلی، یکرنگی و مهر و صفای روستاییان در اذهان نقش می بندد.
مهرداد ملایی در گفت و گو با ایسنا مازندران، با اشاره به برگزاری شانزدهمین دوره جشن فردینماشو کندلوس بخش کجور نوشهر، اظهار کرد: این جشن که یکی از مراسم سنتی روستای کندلوس محسوب میشود، با حضور گسترده مردم کندلوس و روستاهای اطراف و بسیاری از گردشگران داخلی و خارجی روز چهارم مرداد برگزار میشود.
وی تصریح کرد: این مراسم اصلی از صبح روز جمعه از مقابل حمام روستا همراه با عروسی نمادین به سبک و سنت های قدیمی برگزار می شود وسپس کارناوال شادی در روستا به راه می افتد.غرفه های صنایع دستی و برنامه های متنوع و مختلف محلی از جمله بازی های محلی، کشتی محلی، جشن عروسی به سبک سنتی از دیگر برنامه ها است.
مدیر اجرایی "جشن فردینماشو کندلوس" با بیان اینکه عدهای از جوانان و نوجوانان کندلوسی نیز با پوشیدن لباس محلی همراه با نوای طبل و سرنا رقص محلی و سنتی مشغول می شوند که این امر شادی جشن فردینماشو را دو چندان می کند، خاطر نشان کرد: پخت آش محلی دوغ و زرشک و نان محلی توسط بانوان پرتلاش روستا و پذیرایی از مهمانان بخشی از برنامه های این روز از جشن است.
ملایی با اشاره به اینکه کاروان شادی فردینماشو در کوچه و پس کوچههای دهکده فرهنگی و تاریخی کندلوس به راه می افتد تا شادی این جشن را به درب خانههای اهالی کندلوس ببرد، گفت: کاروان شادی فردینماشو که همراه با نوای طبل و سرنا است در نقاط مختلف روستا توقف کرده و نوجوانان و جوانان و مردان میانسال کندلوسی به اجرای رقص محلی و سنتی میپردازند و از سوی خانوادههایی که کاروان شادی به آنجا رفته بود مورد استقبال قرار میگیرند و با پخش شیرینی پذیرایی میشوند .
وی اظهار کرد: کاروان شادی جشن سنتی فردینماشو پس از گذر از نقاط مختلف دهکده فرهنگی و تاریخی کندلوس و تقسیم شادی با سایر اهالی کندلوس به پارک موزه کندلوس می روند و در آنجا مراسم نمادین خرمن اجرا می شود تا خاطرهای دیگر از همدلی، یکرنگی و مهر و صفای روستاییان در اذهان نقش ببندد.
فرهود جلالی مدیر عامل موسسه فرهنگی هنری پارپیرار نیز در گفت وگو با ایسنا مازندران، با بیان اینکه جشن فرینماشو از 26 نوروز ماه طبری تا 2 مرداد همراه با آغاز سال طبری است، اظهار کرد: امسال که سال 1531 طبری است پدران ما در گذشته های خیلی دور حتی در ایران قبل از اسلام این پنج روز را جشن می گرفتند.
وی افزود: این عید زمانی که خیام نیشابوری آمد و تقویم را جابجا کرد از دوم مرداد به نوروز فروردین انتقال یافت و همانجا ماند.
مدیر عامل موسسه فرهنگی هنری پارپیرار با اشاره به برگزاری شانزدهمین سال جشن فردینماشو در کندلوس، گفت: متاسفانه بسیاری از سیاستگزاران فرهنگی ما این موضوع را نمی دانند که باید این جشن ها احیاء و برگزار شود و در حوزه شادمانی بسیار کوتاهی می کنند.
جلالی با بیان اینکه در حال حاضر جشن فردینما در جای جای مازندران از جمله در روستاهای بابل، نور، ساری و سوادکوه برگزار می شود، تصریح کرد: صدا و سیما در این ایام برنامه هایی را به طور اختصاصی پخش می کند اما کافی نیست و باید گفت سیاستگذاران فرهنگی در این خصوص خیلی منسجم برنامه ریزی ندارند که این جشن مهم را احیاء کنند تا یک فضای شادمانه را برای جامعه ایجاد کند.
وی ادامه داد: در زمان مدرن و امروزی، فرد گردایی که مبتنی بر زندگی سرمایه داری است همه زندگی انسان ها را گرفته است و این فردگرایی به مصیبت فرد محوری و خودخواهی تبدیل شده که جزء مشارکت چیز دیگری نمی تواند آن را درمان کند، مشارکتی که در دانش بومی ما فراوان وجود داشته است.
مدیر عامل موسسه فرهنگی هنری پارپیرار خاطرنشان کرد: تمام آئین های پدران ما مبتنی بر مشارکت بوده است از لحظه تولد تا برنامه های مختلف از جمله کشاورزی، عروسی، دامداری و خانه دار شدن همه بر اساس مشارکت بود که حال دل آدم ها را خوب می کرد.
گزارش از: سپیده پورشعبان خبرنگار ایسنا مازندران
انتهای پیام