نماینده مازندران در شورای عالی استان ها گفت: 3 شهرستان استان نیازمند زیرساخت های ابتدایی هستند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، صاحب شریفی در هفدهمین اجلاس عمومی شورای عالی استان‌ها ضمن ابراز همدردی با سیل زدگان و با تبریک روز ملی شوراها گفت: باعث تأسف است که هیچیک از سران سه قوه نظام روز شوراها که نماد مردم‌سالاری راستین است را تبریک نگفتند.
شریفی ادامه داد: با این وجود به همت والای خودمان مفتخریم. همانا که شورای فرهیخته شهر تهران با نام‌گذاری خیابان‌های شهر به نام نامی فرهیختگان شعر و ادب و آواز و فرهنگ این سرزمین دل‌سوختگان را نای و نوایی تازه بخشیدند.
نماینده استان مازندران در شورای عالی استان‌ها افزود: بی‌گمان شهر جویبار با ۸۰ هزار نفر جمعیت پایتخت کشتی ایران است. ۱۲ کشتی‌گیر ملی دارد و در چهار سال نزدیک به ۳۰ مدال طلای آسیا، جهانی و المپیک را برای ایران به ارمغان آورده است.
وی ادامه داد: درحالی‌که بحران زباله و شیرابه نفس‌های مازندران را به شماره انداخته است، جویبار شهرستانی پیشتاز در موضوع تفکیک زباله است اما در این شهرستان با داشتن بیش از ۲۲۰ مرکز دپوی زباله هیچگونه تأسیساتی جهت بازیافت آن ایجاد نشده است.
شریفی اضافه کرد:جمعه‌بازار جویبار با بیش از ۱۰۰ سال پیشینه یکی از شناخته‌شده‌ترین بازارهای محلی استان است. درحالی‌که از فقدان برنامه‌ریزی جامع چه در مباحث ترافیک و آلایندگی و چه در بحث ساماندهی گردشگر رنج می‌برد.
نماینده مازندران در شورای عالی استان‌ها بابیان اینکه ۴ درصد گوشت سفید کشور و ۱۲ درصد گوشت سفید مازندران با اشتغال بیش از سه هزار نفر در بیش از ۲۰۰ واحد مرغ گوشتی تولید می‌‌شود، گفت: نوسازی این صنعت امری ضروری است، چرا که با مدیریت اصولی عرضه و تقاضا و قیمت‌گذاری مناسب با بازار همسایگان حاشیه دریای مازندران این صنعت می‌تواند تبدیل به یکی از پایه‌های توسعه شهرستان و استان شود.
وی ادامه داد: جویبار، گیل‌خواران، کوهی‌خیل نیازمند زیرساخت‌های نخستین توسعه؛ یعنی راه‌آهن، جاده دسترسی استاندارد، فرودگاه، اسکله و منابع آب پایدار است تا بتوانند با بهره‌گیری از مزیت‌های خدادادی اقتصادشان را شکوفا سازند و بازار ورشکسته‌شان را جانی دوباره بخشد.
شریفی با بیان اینکه ساحل چپکرود جویبار با ۱۸ کیلومتر طول و ۱۰ راه دسترسی از زیباترین و غنی‌ترین سواحل مازندران است، گفت: از این‌رو پیشنهاد می‌کنم استاندار مازندران، مدیران ذیربط در امر گردشگری سفری به کشورهای اسلامی داشته باشند تا ببینند چگونه بدون نفت توانسته‌اند با تکیه بر گردشگری یک کشور را اداره کنند.
