به گزارش خبرنگار ایرنا، به گفته مسئولان محیط زیست شهرستان فریدونکنار که میزبان درنای سفید سیبری است، امید ظهر امروز (سه شنبه)به پرواز درآمد که انتظار می رفت بازگردد، اما این چنین نشد و درنای سیبری مازندران، فصل مهاجرت خود را آغاز کرد.
رئیس اداره محیط زیست فریدونکنار به خبرنگار ایرنا گفت: انتظار می رفت با توجه به بارندگی هوا و استمرار سرما در مازندران، امید برای مدت بیشتری در استان بماند که چنین نشد.
یاسر سالار افزود: سال گذشته امید 100 روز مهمان مازندران بود، اما امسال این مهمانی سه روز کوتاه تر شد.
نسل درنای سفید از میان 15 گونه درنای موجود، در حال انقراض است. این گونه درناهای سیبری بجز سال های 88 و 94 در تمامی نیم قرن گذشته مازندران را مقصد زمستان گذرانی خود انتخاب کرد.
دُرنای سیبری که امید از گونه آنهاست و با نام علمی 'گروس لئوکوجرانوس Grus leucogeranus ' شناخته می شود، پرنده‌ای در معرض خطر انقراض از خانواده درناهاست که قدی نزدیک به یک و نیم متر دارد و فاصله دو بال آن بیش از 2 متر است. این درنا بدنی یکدست سفید با پاهای بلند سرخ رنگ دارد و منقار بلند سیاهی روی صورت قرمز رنگ آن نشسته است.
درنای سیبری به طور تاریخی به سه جمعیت اصلی شرقی ، غربی و مرکزی تقسیم می‌شود. جمعیت مرکزی این گونه منقرض شده است و جمعیت غربی هم به گفته کارشناسان محیط زیست در صورت مرگ امید به طور قطعی منقرض خواهد شد.
جمعیت شرقی درنای سیبری که در واقع تنها گروه باقی مانده از این گونه است ، تابستان را در شرق سیبری زادآوری کرده و برای زمستان‌گذرانی به شرق چین می رود. از اعضای این گروه بیش از سه هزار قطعه باقی‌مانده است . زیستگاه زمستانی تقریبا تمامی جمعیت این گونه دریاچه ' پویانگ ' در چین و اطراف آن است.
همه ساله در زمستان 150 گونه پرنده زمستان گذران با جمعیتی بالغ بر یک میلیون و 500 هزار بال به تالاب و آببندان های مازندران از جمله تالاب بین المللی میانکاله می آیند.
9919/1899
انتهای پیام رئیس اداره محیط زیست فریدونکنار به خبرنگار ایرنا گفت: انتظار می رفت با توجه به بارندگی هوا و استمرار سرما در مازندران، امید برای مدت بیشتری در استان بماند که چنین نشد.
یاسر سالار افزود: سال گذشته امید 100 روز مهمان مازندران بود، اما امسال این مهمانی سه روز کوتاه تر شد.
نسل درنای سفید از میان 15 گونه درنای موجود، در حال انقراض است. این گونه درناهای سیبری بجز سال های 88 و 94 در تمامی نیم قرن گذشته مازندران را مقصد زمستان گذرانی خود انتخاب کرد.
دُرنای سیبری که امید از گونه آنهاست و با نام علمی 'گروس لئوکوجرانوس Grus leucogeranus ' شناخته می شود، پرنده‌ای در معرض خطر انقراض از خانواده درناهاست که قدی نزدیک به یک و نیم متر دارد و فاصله دو بال آن بیش از 2 متر است. این درنا بدنی یکدست سفید با پاهای بلند سرخ رنگ دارد و منقار بلند سیاهی روی صورت قرمز رنگ آن نشسته است.
درنای سیبری به طور تاریخی به سه جمعیت اصلی شرقی ، غربی و مرکزی تقسیم می‌شود. جمعیت مرکزی این گونه منقرض شده است و جمعیت غربی هم به گفته کارشناسان محیط زیست در صورت مرگ امید به طور قطعی منقرض خواهد شد.
جمعیت شرقی درنای سیبری که در واقع تنها گروه باقی مانده از این گونه است ، تابستان را در شرق سیبری زادآوری کرده و برای زمستان‌گذرانی به شرق چین می رود. از اعضای این گروه بیش از سه هزار قطعه باقی‌مانده است . زیستگاه زمستانی تقریبا تمامی جمعیت این گونه دریاچه ' پویانگ ' در چین و اطراف آن است.
همه ساله در زمستان 150 گونه پرنده زمستان گذران با جمعیتی بالغ بر یک میلیون و 500 هزار بال به تالاب و آببندان های مازندران از جمله تالاب بین المللی میانکاله می آیند.
9919/1899
کپی شد
