آنچنان عاشق شهادت بود که هر وقت به دیدار خانواده شهیدی می رفت در پایان دیدارش از مادران آنان می خواست تا در دعاهایشان ، آرزوی دیرینه اش که همان شهادت بود، فراموش نکنند.
معافی در میدان جنگ با داعشی ها، فرماندهی یکی از گردان های ایران در سوریه را برعهده داشت و جز اولین هایی بود که برای نبرد با دشمنان اسلام و مسلمین به سوریه اعزام شد و آنقدر ماند تا به آرزویش رسید.
علی معافی با بیان خاطره ای از برادرش، شوق و اشتیاق زائد الوصف او را برای در آغوش کشیدن شهادت ترسیم کرد و گفت: درخواست دعا برای شهید شدنش امری همیشگی در برنامه های دیدارش از خانواده شهدا بود و خود که بازمانده از این مسیر بود مادران شهدا را واسط برای رسیدن به آرزویش قرار می داد.
وی افزود: داشتن مادر و پدر پیر و 2 فرزند خردسال اندکی از شوق اشتیاقش برای شهادت کم نکرد و در هر جمع و جایگاهی این اشتیاق را ابراز و طلب می کرد.
علی معافی که داغ از دست دادن برادر بزرگترش برایش تازه است در جملات از او نه به عنوان تنها برادر بلکه پشتیبانی محکم برای اعضای خانواده اش نام می برد و می گوید: هرچند امروز با شهادتش از داشتن این ستون و پشتیبان محروم مانده ایم اما رسیدن به آرزویش همان شهادت تنها دلیل تسکین درد از دست دادنش برایمان است.
وی در توصیف ویژگی های برادرش او را فردی سختکوش و جدی در تمام امور تحصیل، کار و زندگی نام برد و افزود: از محیط کوچک روستا در کانون خانواده ای کوشا رشد و نمو کرد و بزرگ شد و همواره در پیمودن راههای ترقی اش کمک حال بود.
محمد معافی 18 شهریور 1363 در روستای 'برگه ' از توابع شهرستان ساری متولد شد و با آغاز زمان تحصیلش به همراه خانواده به شهر آمد.
علی معافی در وصف برادر شهیدش او را با عنوان ' نمره اول' در میان خانواده و دوستان خطاب می کند و افزود: این ویژگیش هنوز هم در میان آنهایی که او را می شناسند، بیان می شود و وی را فردی کوشا و توانمند در اموری که به او سپرده می شد، یاد می کنند.
وی اظهار داشت: به یاد ندارم که محمد در انجام کارهای محوله اما و اگر بیاورد و از انجام آن سرباز بزند و حتی فراتر از چهارچوب های کاری مشخص شده، کار می کرد.
معافی اظهار کرد: محمد دانشجوی دانشگاه افسری امام حسین (ع) بود و به دلیل توان بالای رزمی، مسئولان دانشگاه از تجربیات و تواناییش به عنوان مربی آموزش سلاح و تاکتیک های رزمی جنگ های نامنظم استفاده می کردند.
او گفت: بخاطر ماموریت های کاری او حضورش در خانه و جمع خانواده کم بود ولی با تماس های تلفنی روزانه اش همیشه پیگیر مسائل و اوضاع خانواده بود و به خوبی نقش برادر بزرگتر را ایفا کرد.
محمد نخستین فرزند خانواده معافی بود او یک خواهر و یک برادر داشت.
علی معافی برادر شهیدش را فردی دست شسته از تمامی تعلقات مادی و دنیوی توصیف کرد و ادامه داد: او وصیت کرد تا بر سر مزارش مقبره ای ساخته شود تا این مقبره نماد و تلنگری به جامعه باشد تا بدانند که چه خونهایی برای حفظ ارزشهای دینی ریخته شد.
محمد معافی سی ام دی 1396 در منطقه بوکمال سوریه ترور شد و چهارم بهمن همان سال پیکر مطهرش به ایران بازگشت.
بنا به وصیتش پیکر او در آرامگاه روستای 'بَرگه ' دفن شد و مقبره ای بر سر مزارش در حال ساخت است.
از شهید محمد معافی، یک پسر و یک دختر به نامهای ابوالفضل و حنانه به یادگار مانده است.
2096/1899
انتهای پیام معافی در میدان جنگ با داعشی ها، فرماندهی یکی از گردان های ایران در سوریه را برعهده داشت و جز اولین هایی بود که برای نبرد با دشمنان اسلام و مسلمین به سوریه اعزام شد و آنقدر ماند تا به آرزویش رسید.
علی معافی با بیان خاطره ای از برادرش، شوق و اشتیاق زائد الوصف او را برای در آغوش کشیدن شهادت ترسیم کرد و گفت: درخواست دعا برای شهید شدنش امری همیشگی در برنامه های دیدارش از خانواده شهدا بود و خود که بازمانده از این مسیر بود مادران شهدا را واسط برای رسیدن به آرزویش قرار می داد.
وی افزود: داشتن مادر و پدر پیر و 2 فرزند خردسال اندکی از شوق اشتیاقش برای شهادت کم نکرد و در هر جمع و جایگاهی این اشتیاق را ابراز و طلب می کرد.
علی معافی که داغ از دست دادن برادر بزرگترش برایش تازه است در جملات از او نه به عنوان تنها برادر بلکه پشتیبانی محکم برای اعضای خانواده اش نام می برد و می گوید: هرچند امروز با شهادتش از داشتن این ستون و پشتیبان محروم مانده ایم اما رسیدن به آرزویش همان شهادت تنها دلیل تسکین درد از دست دادنش برایمان است.
وی در توصیف ویژگی های برادرش او را فردی سختکوش و جدی در تمام امور تحصیل، کار و زندگی نام برد و افزود: از محیط کوچک روستا در کانون خانواده ای کوشا رشد و نمو کرد و بزرگ شد و همواره در پیمودن راههای ترقی اش کمک حال بود.
محمد معافی 18 شهریور 1363 در روستای 'برگه ' از توابع شهرستان ساری متولد شد و با آغاز زمان تحصیلش به همراه خانواده به شهر آمد.
علی معافی در وصف برادر شهیدش او را با عنوان ' نمره اول' در میان خانواده و دوستان خطاب می کند و افزود: این ویژگیش هنوز هم در میان آنهایی که او را می شناسند، بیان می شود و وی را فردی کوشا و توانمند در اموری که به او سپرده می شد، یاد می کنند.
وی اظهار داشت: به یاد ندارم که محمد در انجام کارهای محوله اما و اگر بیاورد و از انجام آن سرباز بزند و حتی فراتر از چهارچوب های کاری مشخص شده، کار می کرد.
معافی اظهار کرد: محمد دانشجوی دانشگاه افسری امام حسین (ع) بود و به دلیل توان بالای رزمی، مسئولان دانشگاه از تجربیات و تواناییش به عنوان مربی آموزش سلاح و تاکتیک های رزمی جنگ های نامنظم استفاده می کردند.
او گفت: بخاطر ماموریت های کاری او حضورش در خانه و جمع خانواده کم بود ولی با تماس های تلفنی روزانه اش همیشه پیگیر مسائل و اوضاع خانواده بود و به خوبی نقش برادر بزرگتر را ایفا کرد.
محمد نخستین فرزند خانواده معافی بود او یک خواهر و یک برادر داشت.
علی معافی برادر شهیدش را فردی دست شسته از تمامی تعلقات مادی و دنیوی توصیف کرد و ادامه داد: او وصیت کرد تا بر سر مزارش مقبره ای ساخته شود تا این مقبره نماد و تلنگری به جامعه باشد تا بدانند که چه خونهایی برای حفظ ارزشهای دینی ریخته شد.
محمد معافی سی ام دی 1396 در منطقه بوکمال سوریه ترور شد و چهارم بهمن همان سال پیکر مطهرش به ایران بازگشت.
بنا به وصیتش پیکر او در آرامگاه روستای 'بَرگه ' دفن شد و مقبره ای بر سر مزارش در حال ساخت است.
از شهید محمد معافی، یک پسر و یک دختر به نامهای ابوالفضل و حنانه به یادگار مانده است.
2096/1899
کپی شد
