بنر درمانی!

در ادامه این مطلب آمده است:بنرهایی که به اسم مردم و به کام مسئولان با کلماتی پر طمطراق و احساسی، سعی در نشان دادن همت بالای برخی مدیران دارد که البته مواقعی هم موجی منفی و آمیخته با حسی از جنس دروغ و نیرنگ را به مخاطب القاء می‌کنند.
اقدامات و فعالیت‌ها را باید اطلاع‌رسانی کرد، نشاط و پویایی سازمان را می‌بایست با استفاده از رسانه‌های مختلف به جامعه انتقال داد.
هرچند برخی از مدیران مسیر را اشتباه می‌روند و تنها روش اطلاع‌رسانی موفقیت‌ها و عملکرد خود را تبلیغات محیطی (بنر) آن‌هم با محتوایی مبالغه‌آمیز انجام می‌دهند.
در این خصوص صدها مثنوی انتقادی نگاشته‌اند؛ اما همچنان میخ آهنین نقد در سنگ خودخواهی و خودبزرگ‌بینی برخی مسئولان اثری نداشته است.
تبلیغات محیطی اگر چهره‌ی شهر را خدشه‌دار نکند و باعث تکدر خاطر شهروندان نگردد و از طرفی با خلاقیت و بکار بردن ایده‌های نو در طراحی آن استفاده شود، رسانه‌ای تأثیرگذار و بانفوذ است که نسبت به برخی از قالب‌های رسانه‌ای مخاطب بیشتری را آگاه می‌کند.
واقعیت این است تا زمانی که یک سازوکار قانونمند و منظم برای ارزیابی عملکرد مدیران نداشته باشیم، باید همچنان شاهد برافراشته شدن بنرهای تمجید و تشکر صوری در کوچه و خیابان‌های شهرمان باشیم.
در این بین، جای خالی سیستم ارزیابی کارآمد خالی است که بتواند دوغ و دوشاب را از یکدیگر تمییز داده و مدیران موفق و کارآمد را از جعل کنندگان عناوین مدیریتی و مسئولی بازشناسد و آن‌ها را به جامعه معرفی نماید.
سازوکاری که می‌تواند متشکل از سه ضلع مثلث؛ مردم، مسئولان و رسانه باشد‌. انتظاری که با توجه به شرایط موجود، شاید تحققش آرزویی بیش نباشد!
چرا که مردمی که عمدتاً بی‌تفاوتیم تا مطالبه‌گر، رسانه‌هایی که نظاره‌گرند تا ناظر و مسئولانی که منفعل‌اند تا فعال، نتوانسته‌اند محیطی شفاف را در نظام مدیریتی استان به وجود بیاورند که در آن سره از ناسره شناخته و لایق از نالایق تشخیص داده شود.
هستند اما مسئولان و مدیرانی که به‌ دور از بوق و کرناهای تبلیغاتی نامتعارف، اقدامات شایسته و مهمی را رقم می‌زنند، اما به دلیل شکل نگرفتن نظام ارزشیابی منطقی و کارآمد گمنام می‌مانند.
امروز و در چنین فضایی شرایط به‌گونه‌ای رقم خورده است که این افراد به دلیل تیپ شخصیتی ارزش‌مدار و قالب فکری علمی و کمتر برون‌گرا، در جامعه چهره نشده و اقداماتشان به نحو مطلوب به مردم معرفی نمی‌شوند و در مقابل نیز کسانی هستند که با بوقچی‌های تبلیغاتی‌شان از کاه کم‌کاری، کوه عملکرد می‌سازند و خیابان‌ها را به عرصه تقدیر و تشکر توسط «جمعی از اهالی از خودشان» تبدیل می‌کنند.
عدم نظارت و ارزیابی مناسب، مدیران را به خودافشایی و خودستایی سوق می‌دهد و برخی دیگر را هم مجبور می‌سازد برای سرپوش گذاشتن بر ضعف‌های عملکرد خود، همان‌طور که در بالا اشاره شد، به اطلاع‌رسانی از طریق «بنر» روی آورند.
اما دردناک‌ترین مسئله و دلیل نگاشتن این مطلب این است که از زبان مردم و خانواده‌های شهدا و ایثارگران این تقدیر و تشکرهای صوری انتشار می‌یابد.
در واقع مواردی از این دست تبلیغات، دو دروغ هم‌زمان را مرتکب می‌شوند! این‌ که اولاً کارهای عادی و مرسوم را به عنوان دستاوردی مهم و اقدامی بی‌نظیر قلمداد می‌کنند و یا با ارائه‌ی آمارهای نجومی از واقعیت فاصله می‌گیرند و ثانیاً از زبان اقشار مختلف مردم سپاسگزاری و تقدیر می‌کنند که تکرار این روش، عدم اعتماد سرمایه‌های اجتماعی را به دنبال خواهد داشت.
همه می‌دانیم افرادی که از تلاش و یا انتصاب مسئولان با چاپ بنر قدردانی می‌کنند، بدون شک نام خود را در آن قید می‌کنند و سفارش‌دهنده مشخص است.
مسئولان ساعی و پرتلاش! بیایید با مردم روراست باشید و اندک اقدامات خود را به‌ دور از تبلیغات پروپاگاندایی و با صداقت و شفافیت اطلاع‌رسانی کنید.
و ما شاید مردم مطالبه‌گری نباشیم ولی در عصر ارتباطات و گسترش شبکه‌های ارتباطی مجازی، در مقابل پیام‌های رسانه‌ای منفعل نیستیم! و خیلی خوب تفاوت کارهای تبلیغاتی و اقدامات واقعی و ماندگار را تشخیص می‌دهیم.
شاید برای شما هم اتفاق بیفتد!مطلبم را با طرح یک سؤال به پایان می‌رسانم؛ وجود این همه پیام تبریک و تشکر مردم از مدیران که در سطح شهر چشم‌گیر هم هستند، باید بیانگر این موضوع باشد که در استان و یا شهر ما، در حوزه‌‌ی مدیریت شهری، اشتغال، رفع فقر، کاهش تورم و به طور کلی حرکت در مسیر توسعه، آیا وضعیت بسیار مطلوب است که مردم از شوق خدمت مسئولانشان دست به چنین اقدامی می‌زنند؟!
مسلماً باید شرایط از آنچه‌که هست بهتر می‌بود که قضاوت در این مورد را به مخاطبان گرامی واگذار می‌کنم.
منبع : پایگاه خبری یافته
7274/6060