امین زینی وند- یکی از برجستگی‌های اساسی در زندگانی سراسر نور ام‌الائمه(س) که اهل تعقل و تدبر را به واکاوی در زندگی بی‌بی دو عالم وا می‌دارد، اختفای قبر آن حضرت است.
روشن و مبرهن است که غاصبان خلافت بعد از رحلت پیامبر اکرم(ص) ظلم و جفای بسیار بر دخت نبی مکرم اسلام(ص)روا داشتند، او را اذیت کرده، از ارث پدری محروم کرده و مانع بهره‌برداری آن حضرت از فدک شدند و در صورت اگاهی از مکان قبر مطهر حضرت فاطمه زهرا(س) و دسترسی به قبر آن حضرت بدون‌شک در صدد نبش قبر آن مظلوم دوران برمی‌آمدند.
یکی از مهمترین ادله‌های محکمه پسندی که مبین اختفای قبر دخت رسول خاتم(ص) است این است که آن حضرت نمی‌خواست کسانی که در برهه روزگار رحلت پیامبر و در آن گاه که هنوز کفن رسول خدا(ص) خشک نشده بود در سقیفه بنی‌ساعده غصب خلافت کردند و منکر غدیر و وصایت پیشوای اول مسلمانان جهان شدند، در تشییع او حاضر نشده و بر پیکر وی نماز نگذارند.
کثرت کینه‌توزی‌ها، ظلم‌ها، جفاها، بدرفتاری‌ها و ستم‌های غاصبان ولایت بر خاندان پیامبر موجب شد تا مراسم تشییع و تدفین اولین شهیده راه امامت، در خفا و در مظلومیتی شبانه برگزار شود تا تاریخ بشر به وضوح بداند که سرور زنان عالم، از دست غاصبان حق و حقیقت، ناراحت بود و صلاح کار را تکفین و تلقین در ظلمات شب می‌دانست.
نکته قابل تامل در محتوای وصیت‌نامه پاره تن رسول خدا(ص) آن است که علت آشکار نبودن و علنی نشدن محل قبر حضرت زهرا(س) آن بود که آن حضرت با وصیت «غَسِّلْنی فِی اللَیلِ و دَفِّنی فِی اللیلِ» در حقیقت یک سبک مبارزاتی برای برملا نمودن چهره واقعی غاصبان ولایت را در پیش گرفته و با بصیرت بخشی به افکار خفته جامعه آن روزگار، توجه افکار عمومی را نسبت به پایمال کردن حقّ تضییع شده خود و امام علی(ع) جلب کردند.
بر این اساس حضرت زهرا(س) با تنویر افکار عمومی، مردم را وادار به تفکر در چرایی مخفی بودن قبر مطهر خویش کرد زیرا مردم آن روزگار، مستقیما با اهل‌بیت ارتباط داشته، واقعه غدیر را به عینه دیده بودند و احادیث پیامبر اسلام(ص) در اوصاف فاطمه زهرا(س) را استماع کرده بودند و نیک می‌دانستند که زوج آسمانی، علی(ع) و زهرا(س) اصل قرآن ناطق هستند.
نکته قابل تامل در مبحث مخفی بودن قبر مطهر حضرت فاطمه زهرا(س) آن است که ائمه اطهار ما نـیز با علم و آگـاهی از مـکان مرقد مطهر حضرت فاطمه(س)، این راز را هیچگاه بازگو نکردند ایـن رمزوراز تـا ظهور قائم آل‌محمد(ص) همچنان در خفاء خواهد بود و محبان اهل‌بیت همچنان گریان قبر بی‌شمع و چراغ جده‌ی ساداتند.
علی‌ایهاالحال مراسم تدفین و خاکسپاری آن مظلومه دوران، در کمال حزن، خفاء، اندوه و پنهانى با سرعت صورت گرفت، غبار غم بر بام خانه مولای مطلومان نشست و حسنین و زینبین در شام عزای مادر مظلوم خود با غم و اندوهی وصف نشدنی بر سر خاک فاطمه‌ای نشستند که اولین شهیده راه ولایت و شان نزول سوره‌ی کوثر بود.
آنچه مسلم است آن است که با وجود آشکار نبودن قبر مطهر حضرت فاطمه زهرا(س)، نام آن حضرت امروز زینت دهنده جلسات است و در هر خانه‌ای، شیعیان فرزندان خود را با نام آن حضرت نامگذاری می‌کند، و در ادعیه سحرگاه خود، دست به دامان پاره تن رسول خدا(ص) می‌شوند و بر این باور اعتقاد راسخ دارند که«بی حرم نیست فاطمه(س)؛ چون حرمش سینه ماست»
46
