به اینکه دیوارها و خیابان ها راست گفتند یا شعار دادند کار نداریم ولی دست کم حالشان این روزها متفاوت بود، هیجان هایی را از سر گذراندند که حتی علم به زودگذر بودنشان هم از لطف شان نمی کاست و هر ستاد و دیوار و خیابان و مکانی که برای گرد همایی های انتخاباتی و سخنرانی ها تدارک دیده شده بود تجمع انبوهی از مردم را داشت .
جمع ها و همایش هایی که همراه با پخش آهنگ های شاد و هیجان آوری که در روزهای عادی به گوش نمی رسد این روزها به اوج خود رسیده بود، شادی گمشده ای که قطعه ناپیدای پازل مبهم زندگی های امروزی مان بود در این مدت یک هفته اخیر بیشتر احساس می شد.
و البته فضای مجازی که حالا دیگر یار همیشگی زندگی های امروزی شده هم بازتاب دهنده واقعیات تبلیغات و شعارها ، سخنرانی ها و تمام تلاش نامزدها و هواداران شان شده بود تا اگر کسی از خیابانی گذر نکرده بود یا توجه به دیوارها و بنرها نکرده بود را بهره مند سازند.
استفاده از فضای مجازی که حالا دیگر پایه اصلی از زندگی مردم شده را نامزدها بدرستی در جهت اهداف خود که ایجاد هیجان هایی زودگذر است در اختیار گرفته بودند؛ فضایی همراه با ساز و آواز، آزادی در گفتن حرف هایی که مردم عادی آرزوی شنیده شدن آنها را از زبان مسوولان دارند را این روزها از زبان و صدای رسای نامزدها که قرار است از بین آنها تعدادی بعنوان نمایندگان مردم از نردبان قدرت بالا بروند.
بعبارتی فضای مجازی این یک هفته ، بازتاب دهنده روشن تری از واقعیت ها را داشت، کلیپ هایی از حضور پرشور مردم همراه با ساز و ضرب و موسیقی که در روزهای عادی کمتر در خیابان ها شندیده می شود این یک هفته در عالم واقع و فضای مجازی بیشتر دیده شد.
از خیابان های اصلی که عبور می کردی ، شعارها و وعده آمدن روزهای خوب جلوی پایت ریخته بود، بلندگوها از خوبی ها پر شده بودند ، یکی از غیرت و رشادت مردم می گفت، یکی از بد بودن فساد و گرانی می گفت و اینکه فساد، فساد است و کم و زیاد نمی شناسد را فریاد می زد .
کسانی دیگر ، اینکه ما مردم لایق این سختی ها نیستیم را سر می دادند و در مجموع همه آنچه که حرف دل مردم بود از در و دیوار شهر به گوش می رسید ، چیزی که کمتر شنیده می شد ولی حتی علم به اینکه اینها شعارند یا تبلیغات و ماهیت تاریخی شان هم از نام شان پیداست که شعارهایی زودگذر برای مدتی کوتاه هستند ولی دلخوشی و شادی لحظه ای دست کم ایجاد می کردند.
درنگی بر شیوه تبلیغاتی که گذشت
فردین کریمی جامعه شناس و تحلیل گر مسائل اجتماعی در خصوص هیجان و احساسات در تبلیغات می گوید: ایجاد و استفاده از شور و هیجان برای برگزاری انتخابات ، مهمترین موضوعی است که همواره مورد توجه قرار داشته است به این صورت که جمعیت زیادی مدت ها در ممنوعیت تبلیغات نگه داشته می شوند و حتی به تبلیغات پنهان و در خفای نامزدها هم اجازه انجام داده می شود.
وی افزود: این فعالیت های تبلیغاتی با شیبی آرام ، احساسات و هیجان را می سازد اما از آنجایی که این تبلیغات به صورت علنی و آشکار صورت نمی گیرد معمولا و در بسیاری جاها ؛ بیشتر، مناطق کمتر توسعه یافته که با عوامل نامطلوب دیگری همنشین می شود ، مورد گفتگوی عقلانی هم قرار نمی گیرد تا یک هفته مانده به انتخابات که این هیجان به مرز انفجار می رسد.
نگهداشت هیجان در مدت زمانی اندک
این جامعه شناس گفت: بنابراین تا هفته آخر، این نگهداشت احساس و هیجان، مدیریت می شود تا این که اجازه تبلیغ علنی داده می شود و این اجازه با انفجار در شور و هیجان برابر می شود ؛ به همین دلیل است که در بحبوحه انتخابات ما کمتر شاهد رفتار مبتنی بر عقلانیت در جامعه هستیم.
کریمی با طرح این سوال که اگر این زمان طولانی تر باشد، چه اتفاقی می افتد؟ گفت: در صورت بیشتر شدن زمان یک هفته ای، احتمال فروکش احساسات و هیجان وجود خواهد داشت. که خطر کاهش مشارکت در انتخابات را به دنبال خواهد داشت.
وی افزود: کنترل جریان هایی که مبتنی بر حضور هیجانی و احساسی مردم باشد، برای هر نظامی مشکل خواهد بود؛ بنابراین مقدار این زمان فقط تا حدی مطلوب است که نتیجه مورد نظر در کمترین زمان امکان حصول داشته باشد.
آرامش و تعقل ؛ فرصتی برای انتخاب
به هر روی ؛ حالا اما مدت زمان تبلیغات به پایان رسیده است و در این سکوت و اتمام تبلیغات شبیه به تمام روزهای دیگر مان شده ایم روزهایی که نامزدها، رای هایشان را گرفته اند و رفته اند و ما زندگی هایمان را به فراز و نشیب و پستی و بلندیش را به دوش می کشیم.
و البته مردم جامعه ما، مردم خلق حماسه اند و هر جا و هر کجا از آنها خواسته شده است تا در مقطع خاص به میدان بی آیند آمده اند و سنگ تمام خود را گذاشته اند و اینکه در آستانه انتخابی دیگر ، سیاست ورزی و مشارکت سیاسی خود را تحت هر شرایطی به نمایش می گذارند.
مجلس شورای اسلامی در حال حاضر ٢٩٠ عضو دارد؛ اولین دوره مجلس شورای اسلامی کار خود را در خرداد ١٣٥٩ آغاز کرد. در متن اولین قانون اساسی جمهوری اسلامی، نهاد قانونگذاری "مجلس شورای ملی" نام داشت که بعدها ، این نهاد به مجلس شورای اسلامی تغییر یافت.
