به گزارش ایرنا، هر چند پلدختر در کانون توجه قرار دارد و به واقع هم بیشترین خسارت های سیل به این منطقه وارد آمده است اما در شهرستان دوره چگنی نیز خسارات سیل وسعت فراوانی دارد و تاکنون 2 نفر در این شهرستان بر اثر سیل جان خود را از دست داده اند.
چند روز از سیل ویرانگر 12 فروردین 98 لرستان می گذرد و امروز پنجشنبه 15 فروردین در یک هوای آفتابی به مسیر شهر ویسیان در جنوب استان حد فاصل بین خرم آباد و معمولان می رویم.
در مسیر رودخانه خرم آباد از خروجی شهر طغیان رودخانه همه تاسیسات کشاورزی شالیزارها را تخریب کرده و حاشیه رودخانه کاملا رنگ گل به خود گرفته در شهر ویسیان اوضاع مناسب است هر چند خطر آب گرفتگی از سرریز سد بالادست شهر دو گر در روز سیل موجب نگرانی شده بود اما خوشبختانه آسیبی به شهر وارد نکرد.
روستای سبزوار در روبروی شهر پل ارتباطی قطع و امکان تردد وجود ندارد اهالی باید چند کیلومتر پیاده روی کنند تا از طریق روستاهای همجوار به جاده اصلی دسترسی پیدا کنند.
چند کیلومتر آن طرف تر از سبزوار پل ارتباطی شهر ویسیان و چگنی کاملا از بین رفته و سیل آنرا محو نموده عوامل شرکت گاز در مسیر پل مشغول وصل موقت گاز شهر چگنی بصورت هوایی و با استفاده از سیم بکسل هستند مهندس ناظر می گوید یک لوله پلی اتیلین پنج اینچ بصورت موقت تا راه اندازی لوله فلزی در حال ترمیم است تا حداقل گرمایی به خانه های شهر چگنی برسد.
در ادامه مسیر ، روستای چم باغ علیا می رسیم از هشت خانوار ساکن در حاشیه رودخانه 2 خانه مسکونی صددرصد تخریب و مابقی در خطر ریزش قرار دارند.
محمد آقا نادری پیرمرد 80 ساله که فقط حیاط منزل روی پرتگاه برایش باقیمانده از شب حادثه می گوید که تا سحر همگی بیدار بودیم و تنها پناه گاهمان همین خانه بود همه اهل منزل مراقب بودند تا ساعت 8 صبح 12 فروردین که ناگهان رودخانه طغیان کرد و ما خانه را ترک کردیم.
نادری ادامه می دهد : در کمتر از یک دقیقه وسعت رودخانه 2 برابر شد و خانه و اثاثه منزل را در خود فرو برد.
علیرضا نادری یکی دیگر از ساکنین این منطقه است که نیز 50 درصد خانه اش تخریب شده و مابقی در پرتگاه قرار گرفته در و پنجره ها را جدا کرده و حالا منتطر نیروی کمکی است تا تیر آهن سقف را هم جدا کند اما می گوید کار خطرناکی است.
مابقی خانه ها هم آسیب دیده هستند اما شرایط زیستن ندارند چرا که دیوارهای منازل حالا دیواره ساحل شده و رودخانه مرزش را دیوار اهالی قرار داده است!!
بعد از پنج کیلومتر به روستای 'دو آب' با 120 خانوار محل تلاقی 2 رود خرم آباد و کشکان می رسیم پل فلزی بزرگ دو آب فقط پایه های آن به جا مانده و سیل خروشان 2 رودخانه، سازه عظیم الجثه پل را با خود برده و فرسنگ ها و شاید ده ها کیلومتر دور کرده است.
روستای دو آب کاملا زیر آب رفته بود امروز نمای آنرا از دور می توان دید تعدادی از اهالی بر بلندای تپه نظاره گر روستا هستند و تعدادی نیز از طریق امداد هوایی روستا را ترک کرده اند.
در امتداد رودخانه و مسیر جاده معمولان در کیلومتر 55 دیگر امکان تردد خودرو نیست ازدحام خودروهای شخصی زیاد است و اقوام روستاهای گرفتار بیشترین افراد این ازدحام هستند که برخی کمک ها را برای خویشان خود آورده اند.
در مسیر حرکت به سمت روستاهای قالبی،گلزار،حیات الغیب،چم حسین جاده محو شده بخشی از آنرا سیل تخریب کرده و بخشی رانش زمین در ابتدای مسیر سنگلاخ وقلوه سنگ های بزرگ امکان پیادروی را هم سخت کرده است.
اما پس از طی 300 متر دوباره آثاری از جاده وجود دارد در بسیاری از نقاط دیواره ساحلی تخریب و زیر جاده کاملا خالی شده بخصوص در پیچ ها که قدرت آب بیشتر بوده بخش های دیگر جاده هم با ریزش کوه مسدود است.
در مسیر جاده ، تعدادی از جوانان که در مسیر برگشت هستند پیاده از معمولان می آیند؛ رضا شاکرمی دانشجو می گوید بعد از سیل برا کمک با پای پیاده رفتیم .
به کیلومتر 55 جاده می رسیم در یک پیچ روستای چم حسین که حتی مشتی خاک از آن بجا نمانده و رو دخانه با پیشروی صد متر روستا ها و یک قهوه خانه را کاملا محو کرده و دو نفر تلفات داده است.
میلاد حیات الغیب ساکن روستای قالبی می گوید بنوسید که اینجا زمانی روستایی به نام چم حسین بوده؟؟ میلاد 26 ساله از اوضاع نابسامان قالبی می گوید که بیشتر خانه های مردم تخریب شده و تعدادی در دامنه کوه و مسجد پناه گرفته اند.
فاطمه ویسکرمی با پسر بچه 6 ساله ساکن قالبی در مسیر دو آب است و می گوید امداد هوایی مواد خوراکی جهت توزیع آورده و این پسر بچه موفق به دریافت نشده حالا خودم به دنبال دریافت کمک هستم.
چم مهر که حالا دیگر جزیی از بستر رودخانه شده آخرین ایستگاه بود و به علت قطع پل روستاهای قالبی اولیا، سفلی، وسطی، حیات الغیب و گلزار که دچار آسیب شده اند دیگر ادامه مسیر بعد از آن میسر نبود.
1920/6060
گزارش: مهری میردریکوند
انتهای پیام چند روز از سیل ویرانگر 12 فروردین 98 لرستان می گذرد و امروز پنجشنبه 15 فروردین در یک هوای آفتابی به مسیر شهر ویسیان در جنوب استان حد فاصل بین خرم آباد و معمولان می رویم.
در مسیر رودخانه خرم آباد از خروجی شهر طغیان رودخانه همه تاسیسات کشاورزی شالیزارها را تخریب کرده و حاشیه رودخانه کاملا رنگ گل به خود گرفته در شهر ویسیان اوضاع مناسب است هر چند خطر آب گرفتگی از سرریز سد بالادست شهر دو گر در روز سیل موجب نگرانی شده بود اما خوشبختانه آسیبی به شهر وارد نکرد.
روستای سبزوار در روبروی شهر پل ارتباطی قطع و امکان تردد وجود ندارد اهالی باید چند کیلومتر پیاده روی کنند تا از طریق روستاهای همجوار به جاده اصلی دسترسی پیدا کنند.
چند کیلومتر آن طرف تر از سبزوار پل ارتباطی شهر ویسیان و چگنی کاملا از بین رفته و سیل آنرا محو نموده عوامل شرکت گاز در مسیر پل مشغول وصل موقت گاز شهر چگنی بصورت هوایی و با استفاده از سیم بکسل هستند مهندس ناظر می گوید یک لوله پلی اتیلین پنج اینچ بصورت موقت تا راه اندازی لوله فلزی در حال ترمیم است تا حداقل گرمایی به خانه های شهر چگنی برسد.
در ادامه مسیر ، روستای چم باغ علیا می رسیم از هشت خانوار ساکن در حاشیه رودخانه 2 خانه مسکونی صددرصد تخریب و مابقی در خطر ریزش قرار دارند.
محمد آقا نادری پیرمرد 80 ساله که فقط حیاط منزل روی پرتگاه برایش باقیمانده از شب حادثه می گوید که تا سحر همگی بیدار بودیم و تنها پناه گاهمان همین خانه بود همه اهل منزل مراقب بودند تا ساعت 8 صبح 12 فروردین که ناگهان رودخانه طغیان کرد و ما خانه را ترک کردیم.
نادری ادامه می دهد : در کمتر از یک دقیقه وسعت رودخانه 2 برابر شد و خانه و اثاثه منزل را در خود فرو برد.
علیرضا نادری یکی دیگر از ساکنین این منطقه است که نیز 50 درصد خانه اش تخریب شده و مابقی در پرتگاه قرار گرفته در و پنجره ها را جدا کرده و حالا منتطر نیروی کمکی است تا تیر آهن سقف را هم جدا کند اما می گوید کار خطرناکی است.
مابقی خانه ها هم آسیب دیده هستند اما شرایط زیستن ندارند چرا که دیوارهای منازل حالا دیواره ساحل شده و رودخانه مرزش را دیوار اهالی قرار داده است!!
بعد از پنج کیلومتر به روستای 'دو آب' با 120 خانوار محل تلاقی 2 رود خرم آباد و کشکان می رسیم پل فلزی بزرگ دو آب فقط پایه های آن به جا مانده و سیل خروشان 2 رودخانه، سازه عظیم الجثه پل را با خود برده و فرسنگ ها و شاید ده ها کیلومتر دور کرده است.
روستای دو آب کاملا زیر آب رفته بود امروز نمای آنرا از دور می توان دید تعدادی از اهالی بر بلندای تپه نظاره گر روستا هستند و تعدادی نیز از طریق امداد هوایی روستا را ترک کرده اند.
در امتداد رودخانه و مسیر جاده معمولان در کیلومتر 55 دیگر امکان تردد خودرو نیست ازدحام خودروهای شخصی زیاد است و اقوام روستاهای گرفتار بیشترین افراد این ازدحام هستند که برخی کمک ها را برای خویشان خود آورده اند.
در مسیر حرکت به سمت روستاهای قالبی،گلزار،حیات الغیب،چم حسین جاده محو شده بخشی از آنرا سیل تخریب کرده و بخشی رانش زمین در ابتدای مسیر سنگلاخ وقلوه سنگ های بزرگ امکان پیادروی را هم سخت کرده است.
اما پس از طی 300 متر دوباره آثاری از جاده وجود دارد در بسیاری از نقاط دیواره ساحلی تخریب و زیر جاده کاملا خالی شده بخصوص در پیچ ها که قدرت آب بیشتر بوده بخش های دیگر جاده هم با ریزش کوه مسدود است.
در مسیر جاده ، تعدادی از جوانان که در مسیر برگشت هستند پیاده از معمولان می آیند؛ رضا شاکرمی دانشجو می گوید بعد از سیل برا کمک با پای پیاده رفتیم .
به کیلومتر 55 جاده می رسیم در یک پیچ روستای چم حسین که حتی مشتی خاک از آن بجا نمانده و رو دخانه با پیشروی صد متر روستا ها و یک قهوه خانه را کاملا محو کرده و دو نفر تلفات داده است.
میلاد حیات الغیب ساکن روستای قالبی می گوید بنوسید که اینجا زمانی روستایی به نام چم حسین بوده؟؟ میلاد 26 ساله از اوضاع نابسامان قالبی می گوید که بیشتر خانه های مردم تخریب شده و تعدادی در دامنه کوه و مسجد پناه گرفته اند.
فاطمه ویسکرمی با پسر بچه 6 ساله ساکن قالبی در مسیر دو آب است و می گوید امداد هوایی مواد خوراکی جهت توزیع آورده و این پسر بچه موفق به دریافت نشده حالا خودم به دنبال دریافت کمک هستم.
چم مهر که حالا دیگر جزیی از بستر رودخانه شده آخرین ایستگاه بود و به علت قطع پل روستاهای قالبی اولیا، سفلی، وسطی، حیات الغیب و گلزار که دچار آسیب شده اند دیگر ادامه مسیر بعد از آن میسر نبود.
1920/6060
گزارش: مهری میردریکوند
کپی شد
