سیلی که وارد خانه ها شد در جاهایی از پشت بام ها هم عبور کرد و گاه فرش ها را به سقف رساند و دیگر لوازم زندگی مردم را غرق در آب کرد .
امروز لرستانی ها ، همان مردمی که تدارکات جنگ هشت ساله را بر عهده داشتند و انبار جبهه های جنگ بودند نیازمند همراهی اند .
خیابان های شهر خرم آباد که تا دیروز جولانگاه سیلاب رودخانه های خروشان بودند با فروکش کردن سیل همچنان مملو از گل و لایند و نیروهای زحمتکش شهرداری با تلاش بی وقفه به پاکسازی مشغول.
نیروهای امدادی پس از چهار روز از وقوع سیل توانستند خود را به پلدختر برسانند و بسان عملیات فتح المبین شهر را از محاصره برهانند. با رفتن ابرها امروز چشمان اشکبار مردم محاصره شده معمولان و ملاوی به جمال هلی کوپترها و نیروهای امدادرسان روشن شد و پس ازسه روز توانستند با اقوامشان در دیگر نقاط ارتباط تلفنی برقرار کنند و کودکان سرمازده را اندکی گرما بخشند. امروز بیماران چشم براه پلدختری بارقه امید را دیدند و ورود امدادگران نوید بخش زندگی دوباره آنان شد .
اما امروز روز کمک همه ما به آنان است، به مردمی که نه محتاج بلکه در اوج عزت ، صبورانه به بازگشت به زندگی می اندیشند.اگر زمین های زراعی شان نابودشده، بسیاری دام ها تلف و سیل سرمایه شان را با خود برده است هیبت و عزت خود را از دست نداده اند.
اکنون روز توجه است ، توجه دولت به مردم نجیب و اصیل لرستان، همان مردمی که بدون جوسازی های تبلیغاتی و سیاسی و برغم همه محدومیت ها هیچگاه از آنان درخواست نامعقولی نداشتند . انتظار این است که دولت باید در شان این مردم، آنان را دریابد ، مردم لرستان بسیار شریف تر از آنند که مانند مفلوکان با آنان رفتار شود . دولت باید این مردم را تکریم کرده و از نجابت، انسانیت، صبر و مقاومت آنها درس گرفته و با بسیج امکانات به مرمت زیرساخت هایی بپردازد که سال ها در انتظار آن بودند . راه ها را باید اصولی و با مطالعه بازسازی کنند در ساخت پل های شهری که بدون توجه و مطالعه و فقط برای رفع تکلیف احداث شدند تجدید نظر شود و سیل تلنگری باشد به اصول و واقعیت ها.
انتظار این است ملت شریف ایران نیز با تمام توان برادران و خواهران لرستانی شان را تنها نگذارند تا با مرهم مهربانی اندکی از زخم ها را تسکین بخشند.
* روزنامه نگار
1920/6060
انتهای پیام امروز لرستانی ها ، همان مردمی که تدارکات جنگ هشت ساله را بر عهده داشتند و انبار جبهه های جنگ بودند نیازمند همراهی اند .
خیابان های شهر خرم آباد که تا دیروز جولانگاه سیلاب رودخانه های خروشان بودند با فروکش کردن سیل همچنان مملو از گل و لایند و نیروهای زحمتکش شهرداری با تلاش بی وقفه به پاکسازی مشغول.
نیروهای امدادی پس از چهار روز از وقوع سیل توانستند خود را به پلدختر برسانند و بسان عملیات فتح المبین شهر را از محاصره برهانند. با رفتن ابرها امروز چشمان اشکبار مردم محاصره شده معمولان و ملاوی به جمال هلی کوپترها و نیروهای امدادرسان روشن شد و پس ازسه روز توانستند با اقوامشان در دیگر نقاط ارتباط تلفنی برقرار کنند و کودکان سرمازده را اندکی گرما بخشند. امروز بیماران چشم براه پلدختری بارقه امید را دیدند و ورود امدادگران نوید بخش زندگی دوباره آنان شد .
اما امروز روز کمک همه ما به آنان است، به مردمی که نه محتاج بلکه در اوج عزت ، صبورانه به بازگشت به زندگی می اندیشند.اگر زمین های زراعی شان نابودشده، بسیاری دام ها تلف و سیل سرمایه شان را با خود برده است هیبت و عزت خود را از دست نداده اند.
اکنون روز توجه است ، توجه دولت به مردم نجیب و اصیل لرستان، همان مردمی که بدون جوسازی های تبلیغاتی و سیاسی و برغم همه محدومیت ها هیچگاه از آنان درخواست نامعقولی نداشتند . انتظار این است که دولت باید در شان این مردم، آنان را دریابد ، مردم لرستان بسیار شریف تر از آنند که مانند مفلوکان با آنان رفتار شود . دولت باید این مردم را تکریم کرده و از نجابت، انسانیت، صبر و مقاومت آنها درس گرفته و با بسیج امکانات به مرمت زیرساخت هایی بپردازد که سال ها در انتظار آن بودند . راه ها را باید اصولی و با مطالعه بازسازی کنند در ساخت پل های شهری که بدون توجه و مطالعه و فقط برای رفع تکلیف احداث شدند تجدید نظر شود و سیل تلنگری باشد به اصول و واقعیت ها.
انتظار این است ملت شریف ایران نیز با تمام توان برادران و خواهران لرستانی شان را تنها نگذارند تا با مرهم مهربانی اندکی از زخم ها را تسکین بخشند.
* روزنامه نگار
1920/6060
کپی شد
