حجت الاسلام والمسلمین محمود صلواتی روز پنجشنبه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا خاطرنشان کرد: ائمه معصومین(ع) هر کدام در زمان حیات خود، نقش ویژه ای برای گسترش و توسعه فرهنگ شیعه متناسب با شرایط اجتماعی ایفا می کردند ولی این شرایط در زمان امام باقر(ع) و امام صادق (ع) رونق بیشتری به خود گرفته بود.
وی ادامه داد: در زمان امام صادق (ع) دولت بنی امیه رو به زوال رفته و دولت بنی عباس روی کار آمد و در فرجه جابجایی قدرت، فرصت مناسبی برای شیعه ایجاد شد تا افکار واندیشه های خود را برای مردم بیان کنند.
صلواتی اظهار داشت: حضرت امام صادق (ع) با کرسی تدریس و شاگردان مبرزی که تربیت کرده، زمینه گسترش اندیشه شیعه در زمینه عقاید، کلام، فقه و حدیث را در جامعه آن روز ایجاد کرده و گسترش داده است.
وی گفت: شاگردانی که حضرت امام صادق (ع)تربیت کرده و علومی که در کلاس های درس و جلسات خطابه بیان می کردند باعث شد تا افکار و اندیشه های شیعه شناخته شود به همین دلیل امام صادق (ع) را رئیس مذهب شیعه لقب دادند.
صلواتی اظهار داشت: هر چند شیعه از زمان حضرت علی(ع) و سایر ائمه اطهار (ع) نیز به عنوان یک حرکت اصیلی که مبتنی بر عدالت، مبارزه با ظلم و ستم و حمایت از محرمان، وجود داشته و ائمه ما بر این اصل ها تاکید داشتند، ولی این اندیشه در زمان امام صادق (ع) گسترش بیشتری پیدا کرد.
عضو مجمع مدرسین حوزه علمیه قم گفت: امام صادق (ع) در زمان خود همان تشیع علوی را که حضرت امام علی(ع) پایه گذاری کرده را تئوریزه و به عنوان یک مذهب ضد ظلم و حامی عدالت، گسترش دادند.
صلواتی ادامه داد: در کرسی تدریس امام صادق (ع) فرقه های مختلف از جمله ابوحنیفه و افراد مختلف از ادیان مختلف حضور داشتند و حضرت با زبان استدلال و گفت وگو، مطالبی را بازگو می کردند و هیچ گاه فردی را تکفیر و یا خدای ناکرده از ادبیات نامناسبت استفاده نمی کردند و این روش باید برای ما الگو باشد.
وی ادامه داد: حضرت امام صادق (ع) را می توان ازپایه گذاران اصلی تقریب بین مذاهب اسلامی نام برد، چرا که از شاخصه های مهم دوران ایشان، همگرایی و وحدت بین مذاهب بود.
**امام جعفر صادق(ع) ششمین امام شیعیان در 17 ربیع الاول 83 هجری قمری در مدینه دیده به جهان گشود. صابر، طاهر و فاضل از لقب های ایشان و ابوعبدالله کنیه آن بزرگوار به شمار می رود و این امام همام به دلیل راستی و درستکاری لقب صادق را نیز از آن خویش کرد.
ایشان از همان دوره کودکی از سرچشمه دانش پدر بزرگوار خود بهره مند شد و بعدها به نشر معارف اسلامی و آیین پیامبر اکرم(ص) همت گماشت. امام(ع) پس از شهادت پدر والامقامش امام محمدباقر(ع) در 31 سالگی رسالت سنگین امامت را برعهده گرفت و در طول 34 سال دوره امامت خویش حکومت چند تن از خلفای اموی و منصور از خلیفه های عباسی را درک کرد و در این میان کوشید تا با ایجاد یک جنبش فکری و فرهنگی به گسترش حقایق دین مبین سلام بپردازد و اینگونه مکتب بزرگ جعفری را در جهان اسلام بنیان نهاد. ششمین امام شیعیان توانست با پرورش شاگردانی شایسته به هدف های مطلوب خویش در جهت آگاهی جامعه دست یابد که در نهایت این عوامل سبب شد تا منصور دوانیقی خلیفه عباسی حضور این امام همام را برنتابد و در 25 شوال 148 هجری قمری در 65 سالگی، ایشان را مسموم کند و به شهادت برساند.
7401/ 6133/خبرنگار- بهمن اطمینان ** انتشار- جعفرمسلمی
انتهای پیام وی ادامه داد: در زمان امام صادق (ع) دولت بنی امیه رو به زوال رفته و دولت بنی عباس روی کار آمد و در فرجه جابجایی قدرت، فرصت مناسبی برای شیعه ایجاد شد تا افکار واندیشه های خود را برای مردم بیان کنند.
صلواتی اظهار داشت: حضرت امام صادق (ع) با کرسی تدریس و شاگردان مبرزی که تربیت کرده، زمینه گسترش اندیشه شیعه در زمینه عقاید، کلام، فقه و حدیث را در جامعه آن روز ایجاد کرده و گسترش داده است.
وی گفت: شاگردانی که حضرت امام صادق (ع)تربیت کرده و علومی که در کلاس های درس و جلسات خطابه بیان می کردند باعث شد تا افکار و اندیشه های شیعه شناخته شود به همین دلیل امام صادق (ع) را رئیس مذهب شیعه لقب دادند.
صلواتی اظهار داشت: هر چند شیعه از زمان حضرت علی(ع) و سایر ائمه اطهار (ع) نیز به عنوان یک حرکت اصیلی که مبتنی بر عدالت، مبارزه با ظلم و ستم و حمایت از محرمان، وجود داشته و ائمه ما بر این اصل ها تاکید داشتند، ولی این اندیشه در زمان امام صادق (ع) گسترش بیشتری پیدا کرد.
عضو مجمع مدرسین حوزه علمیه قم گفت: امام صادق (ع) در زمان خود همان تشیع علوی را که حضرت امام علی(ع) پایه گذاری کرده را تئوریزه و به عنوان یک مذهب ضد ظلم و حامی عدالت، گسترش دادند.
صلواتی ادامه داد: در کرسی تدریس امام صادق (ع) فرقه های مختلف از جمله ابوحنیفه و افراد مختلف از ادیان مختلف حضور داشتند و حضرت با زبان استدلال و گفت وگو، مطالبی را بازگو می کردند و هیچ گاه فردی را تکفیر و یا خدای ناکرده از ادبیات نامناسبت استفاده نمی کردند و این روش باید برای ما الگو باشد.
وی ادامه داد: حضرت امام صادق (ع) را می توان ازپایه گذاران اصلی تقریب بین مذاهب اسلامی نام برد، چرا که از شاخصه های مهم دوران ایشان، همگرایی و وحدت بین مذاهب بود.
**امام جعفر صادق(ع) ششمین امام شیعیان در 17 ربیع الاول 83 هجری قمری در مدینه دیده به جهان گشود. صابر، طاهر و فاضل از لقب های ایشان و ابوعبدالله کنیه آن بزرگوار به شمار می رود و این امام همام به دلیل راستی و درستکاری لقب صادق را نیز از آن خویش کرد.
ایشان از همان دوره کودکی از سرچشمه دانش پدر بزرگوار خود بهره مند شد و بعدها به نشر معارف اسلامی و آیین پیامبر اکرم(ص) همت گماشت. امام(ع) پس از شهادت پدر والامقامش امام محمدباقر(ع) در 31 سالگی رسالت سنگین امامت را برعهده گرفت و در طول 34 سال دوره امامت خویش حکومت چند تن از خلفای اموی و منصور از خلیفه های عباسی را درک کرد و در این میان کوشید تا با ایجاد یک جنبش فکری و فرهنگی به گسترش حقایق دین مبین سلام بپردازد و اینگونه مکتب بزرگ جعفری را در جهان اسلام بنیان نهاد. ششمین امام شیعیان توانست با پرورش شاگردانی شایسته به هدف های مطلوب خویش در جهت آگاهی جامعه دست یابد که در نهایت این عوامل سبب شد تا منصور دوانیقی خلیفه عباسی حضور این امام همام را برنتابد و در 25 شوال 148 هجری قمری در 65 سالگی، ایشان را مسموم کند و به شهادت برساند.
7401/ 6133/خبرنگار- بهمن اطمینان ** انتشار- جعفرمسلمی
کپی شد
