از جمله نشریاتی که در روزهای اخیر شماره تازه خود را منتشرکرد هفته نامه "فروردین امروز" است که در یکی از گزارش های خود با تیتر لایک، نیازی تازه برای دیده شدن تاثیر رسانه های نوین را بر زندگی فردی و اجتماعی بررسی کرده است.
در بخشی از این مطلب میخوانیم ظهور رسانه‌های نوین یا شبکه‌های اجتماعی مجازی در یک دهه گذشته، علاوه بر آنکه تاثیرات مثبتی بر زندگی فردی و اجتماعی افراد در جوامع مختلف انسانی بر جای گذاشته، پیامدهای منفی بسیاری را نیز به دنبال داشته است.
این نشریه در همین خصوص گفت و گویی با یک استاد دانشگاه داشته که گفته است گمنامی در فضای مجازی و امکان حضور در این شبکه‌ها با هویت نامعلوم، دامنه ارتباطات بین افراد را افزایش داده و باعث کاهش حریم‌های خصوصی شده است.
دکتر لیلی حاج آقایی افزوده است: امروز نیاز به لایک، به شدت به نیاز افراد به دیده شدن افزوده است و از همین رو، احساس کاذب قدرتمندی را در این شبکه‌ها بوجود آورده و به همین دلیل شاهد شاخ شدن برخی و یا تبدیل آنان به پدیده «سلبریتی» هستیم.
حاج آقایی درباره تاثیرات منفی رسانه‌های نوین و شبکه‌های اجتماعی گفته است : اعتیاد به اینترنت و وحشت از دور ماندن از تلفن همراه، از جمله تاثیرات منفی این شبکه‌هاست، اما رواج خیانت در زندگی زناشویی، برقراری ارتباطات فرازناشویی، افزایش طلاق‌های عاطفی و قانونی، کاهش سطح رواداری و خویشتن‌داری، بلوغ زودرس جنسی، تشدید آسیب‌های اجتماعی و همچنین افزایش جرایم سایبری را باید از دیگر اثرات سوء آنها دانست.
این جامعه‌شناس در ادامه گفت و گو با فروردین امروز با اشاره به تغییر سبک زندگی و دگرگونی در نگرش و کنش‌های اجتماعی در دورترین روستاها و جوامع محلی در نتیجه تاثیرات ناشی از شبکه‌های اجتماعی مجازی، تصریح کرده است: تغییر در سلسله مراتب اداره خانواده و جامعه از عمودی به افقی از دیگر تغییرات ملموسی است که در چند سال اخیر شاهد آن بوده‌ایم و عمده کسانی که فرصتی برای ابراز وجود نداشتند، امروز در رسانه‌های مدرن نه تنها حضور فعالی دارند که با «لایک» شدن به لحاظ روان‌شناسی با احساس قدرت و تاثیرگذاری به اقناع رسیده‌اند.
شتابگر بی شتاب
هفته نامه پیام شهر نیز در گزارشی پرونده 10 ساله شتابگر ملی و تاخیر در تکمیل آن را بررسی کرده است.
این نشریه در گزارش خود نوشته است شتابگر ملی قرار است مرکزی برای فعالیت حدود 10 هزار دانشمند و متخصص باشد و نه تنها از فرار مغزها جلوگیری کند، بلکه زمینه را برای بازگشت نخبگان علمی از کشورهای خارجی فراهم کند.
همچنین از شتابگر ملی به عنوان مرکزی برای ارائه خدمات فنی، مهندسی و علمی یاد می‌شود که ثمره آن جلوگیری از خروج پول از کشور است و از آنجا که قرار است به کشورهای خاورمیانه هم خدمات دهد، پیش‌بینی می‌شود بستری برای تامین درآمدهایی برای کشور باشد.
این طرح ملی که ابعادی در سطح بین‌المللی دارد، در قزوین قرار گرفته و اجرای آن می‌تواند موهبتی برای استان ما باشد که مزایای متعددی از قِبل آن برای قزوین فراهم شود؛ اما اینک به گفته مسئولان امر، کندی در روند تزریق منابع مالی، شتاب شتابگر ملی را گرفته است.
نگرانی تا آنجاست که مدیر ارشد طرح چشمه نور، اوایل تابستان سال گذشته گفته بود: روند اجرای پروژه کمی کند شده و این موضوع ما را نگران می‌کند؛ بنابراین مسئولان باید تصمیم بگیرند تا منابع مالی خوبی تزریق کنند تا فعالیت‌ها شتاب گیرد.
جواد رحیقی حتی گفته بود: سرعت اجرا آن‌قدر پایین آمده که ممکن است ما و کارشناسان را خسته و بی‌انگیزه کند و از آن مهمتر اینکه در حال حاضر برای تعدادی از همکاران ما فرصت‌های طلایی در خارج از کشور ایجاد شده که ممکن است اگر روند اجرا خیلی طولانی شود کارشناسان پروژه را ترک کنند.
مدیر اجرایی طرح شتابگر ملی نیز گفته است: در حال حاضر طراحی مجموعه چشمه نور ایران به پایان رسیده و تدوین دانش فنی و تحقیق و توسعه مورد نیاز پیشرفت قابل ملاحظه‌ای داشته؛ علاوه بر این امور عمرانی نیز آغاز شده و حجم کار تعریف شده در حال انجام است.
صفر لک اضافه کرده است فضای فیزیکی مورد نیاز این طرح به مساحت 50 هکتار در مجاورت پارک علم و فناوری و دانشگاه آزاد اسلامی در حال شکل‌گیری است.
مدیر اجرایی طرح شتابگر ملی بیان می‌کند: در حال حاضر طراحی مجموعه چشمه نور ایران به پایان رسیده و تدوین دانش فنی و تحقیق و توسعه مورد نیاز پیشرفت قابل ملاحظه‌ای داشته؛ علاوه بر این امور عمرانی نیز آغاز شده و حجم کار تعریف شده در حال انجام است.
لک پیش‌بینی می‌کند بخش عمرانی کار در مدت پنج سال به پایان برسد و در مدت 6 تا هفت سال نیز کل طرح به سرانجام برسد؛ اما به گفته او باید این را هم مد نظر داشت که به دلیل تحریم‌ها و مشکلات کشور در حوزه مالی و ارتباطات بین‌المللی، پیشرفت این طرح تند و کند می‌شود، پس برطرف کردن موانع موجود در مسیر اجرای طرح نیاز به همت و حمایت بیشتری از سوی مسئولان ارشد دارد.
هفتخوان ازدواج
روزنامه ولایت نیز در یکی از شماره های خود تاثیر آیین های هفتگانه ازدواج بر کاهش نرخ ازدواج را بررسی کرده است.
خبرنگار ولایت نوشته است در میان عوامل گوناگون کاهش نرخ ازدواج در دیار مینودری، ردپای سنت‌ها، آداب و رسومی را می‌توان یافت که هزینه‌های بالای مراسم ازدواج را در پی دارند، آئین‌هایی که تناسبی با شرایط اقتصادی امروز ندارند و سبب شده‌اند که جوانان انگیزه‌ای برای ازدواج نداشته و گاه متاسفانه به روابط بیرون از ازدواج سوق پیدا کنند.
یک جامعه‌شناس قزوینی در گفت و گو با ولایت، آئین‌های هفتگانه ازدواج را به ترتیب شامل خواستگاری، بله‌برون، نامزدی، عقد، جهازبرون (جهازکشون)، حنابندان و عروسی بیان کرده و گفته است: البته این آداب و رسوم با توجه به مدرن شدن جامعه ما مسلماً تغییر کرده‌اند، برای نمونه بخشی از آئین‌های هفتگانه کوچکتر شده یا در هم ادغام شدند هر چند در بعضی روستاها ممکن است به تعداد همین 7 مرحله و حتی بیشتر آداب، رسوم و سنن برای ازدواج داشته باشند. سمیه مردانی، یکی شدن بله‌برون و نامزدی را از مصادیق تغییر و ادغام آئین‌های ازدواج دانست و افزود: در ضمن مرحله‌ای مانند جهازکشون به جز در مناطق روستایی دیده نمی‌شود و یا امروزی‌تر شده و به فضای مجازی کشانده شده است. برای نمونه در اینستاگرام جهیزیه دختر را به نمایش می‌گذارند و از دنبال‌کنندگان می‌خواهند که تصاویر آن را لایک کنند.
این کارشناس ارشد جامعه‌شناسی یادآور شد: البته در رابطه با برپایی این آئین‌ها هم مخالف و هم موافق داریم که به طور قطع تعداد موافقان انجام این آداب و رسوم در استان قزوین بیشتر از مخالفان است.
وی با اشاره به مصادیق رقابت اجتماعی، ادامه داد: برای مثال آن خانمی که تصویر جهیزیه‌اش را در فضای مجازی به اشتراک می‌گذارد، قطعاً به دنبال انسجام اجتماعی و خانوادگی نیست در حالی که در گذشته، هدف عمده از برگزاری سنت جهازبرون این بود که افراد خانواده دور هم جمع شوند، بیشتر هم را ببینند. اما متاسفانه امروزه به نظر می‌رسد بعد رقابت و چشم و هم‌چشمی در برپایی این سنت، نسبت به قبل پررنگ‌تر است.
معاون فرهنگی و امور جوانان اداره کل ورزش و جوانان استان قزوین هم با تاکید بر اینکه رصد کوتاه‌مدت مباحث اجتماعی و فرهنگی مانند ازدواج ما را به بیراهه می‌برد، گفت: معتقدیم که در یک سال گذشته، آنچه که باعث کاهش نسبی نرخ ازدواج در استان و کشور شده، کمتر زمینه اجتماعی و فرهنگی دارد و بیشتر ناشی از شرایط اقتصادی کشور بوده است.
مهران قاسمی همچنن گفته است: عدم موفقیت ما در توسعه و ترویج ازدواج جوانان، فراتر از عملکرد یک دستگاه و فرآیند ساده است و تردید نکنید که همه دستگاه‌ها در به وجود آمدن این مضایق بر سر راه ازدواج نقش داشتند.
قزوین سرمایه‌گذاران و گردشگرانش را فراری می‌دهد
روزنامه ولایت همچنین در یکی از شماره های اخیر خود نوشته است با اینکه طبق آمار منتشر شده، قزوین از نظر تعداد آثار تاریخی، رتبه نخست را در کشور دارد؛ اما برخی اعضای شورای شهر قزوین تعداد زیاد اماکن تاریخی در شهر قزوین را حتی یک تهدید برای شهر دانسته‌اند.
به نظر برخی از متخصصان این حوزه، دلیل عدم استفاده درست از ظرفیت‌های گردشگری استان، در عدم شناخت مسئولان از گردشگری است که در نهایت باعث می‌شود جلسات و هزینه‌های هنگفت برای جذب گردشگران دستاوردی نداشته باشد و یا کمکی به شناخت و معرفی پتانسیل‌های شهر نکند.
ولایت در این خصوص با علیرضا خمسه یکی از این راهنمایان گردشگری قزوین که در زمینه شناخت باغستان و بافت تاریخی نیز شناخت کافی دارد گفت و گو کرده و وی در تعریف گردشگر گفته است گردشگر کسی است که در شهر حداقل یک شبانه‌روز اقامت دارد، در حالی که بیشتر گردشگران قزوین در مسیر رسیدن به شهر دیگر، برای استفاده از خدمات شهری؛ مثل خوردن نهار، در قزوین توقف می‌کردند و سری هم به سعدالسلطنه می‌زدند؛ این قبیل بازدیدکنندگان گردشگر نیستند.
وی گفته است هرچند، که به دلیل آثار تاریخی متعدد و متنوع و تاثیر راهنمایان گردشگری و تبلیغات چند سال اخیر سازمان‌ها چند سالی هست قزوین خودش به عنوان مقصد مورد توجه گردشگران و مسافران قرار گرفته است اما مساله مهمی که در مورد گردشگری در قزوین اهمیت دارد این است که برخلاف آن که از گردشگران دعوت می‌شود تا به قزوین بیایند، اما شهر اصلا آمادگی اسکان مسافران با این میزان که برای آن تبلیغ می‌کند را ندارد. حتی چند سال پیش که در سرمای شدید مسافران از مسیر اتوبان به قزوین آمدند هتل‌ها و مسافرخانه‌های ما کفاف نمی‌داد و شهروندان، مسافران را در منزل خودشان اسکان دادند اما مسئولان باید اول بستر مناسب برای گردشگری را مهیا کنند که مهمترینش هم ساخت هتل و مسافرخانه و اقامتگاه است و بعد برای آن تبلیغ کنند.
خمسه در خصوص راهکار این موضوع هم اظهار داشته است البته هر مقصد گردشگری نیاز به هتل‌های لوکس هم دارد که متاسفانه در شهر ما نیست و نیاز به این هتل ها داریم اما اخیرا ذائقه گردشگران عوض شده و بیشتر گردشگران خانه‌های بوم‌گردی را به هتل‌های لوکس ترجیح می‌دهند علاوه بر اینکه هتل را همیشه می‌توان ساخت، اما خانه‌های سنتی را همیشه نمی‌توان داشت.
وی همچنین با اشاره به وضعیت خانه های تاریخی قزوین گفته است متاسفانه از احیا و حفظ خانه‌های تاریخی حمایت چندانی نمی‌شود، مثلاً خانه میرمیران که از خانه‌های دوره پهلوی اول بود، مالکی داشت که برای مرمت و احیا خانه به دنبال حمایت بود اما چون حمایتی که می‌خواست را دریافت نکرد حالا به جای آن ساختمان چند طبقه ساخته است و به همین راحتی یک بنای زیبا و با اصالت از بین رفت.
خمسه افزوده است در قزوین این‌طور برخورد شده که سرمایه‌گذاران کمتر راغب به سرمایه‌گذاری هستند یا اگر سرمایه‌گذاری کرده‌اند پشیمان شده‌اند یا یک مکانی که در اختیار یک هنرمند گذاشته می‌شود اما تضمینی نیست که به‌زودی از او گرفته نشود و این بسیاری از هنرمندان را دلسرد کرده است.
