به گزارش ایرنا، سجاد صالحی روز دوشنبه در نخستین کارگاه آموزشی آشنایی با برنامه بازآفرینی شهری پایدار و برنامه جامع اقدام مشترک در بازآفرینی شهری پایدار که با حضور شهرداران استان قزوین برگزار شد، افزود: یک هزار محله در 465 شهر کشور در 55 هزار و 104 هکتار بافت ناکارآمد قرار دارد.
وی ادامه داد: از سال 93 تا 95 مهمترین خلاء، نبود چشم انداز کلان ملی برای مواجهه با بافت های ناکارآمد و مشخص نبودن تکلیف دولت در خصوص میزان و مقدار مداخله بود.
این مسئول، تصویب سند ملی بازآفرینی شهری، شکل گیری ساختارهای نهادی یکپارچه، تدوین سند سیاست گذاری یکپارچه، قرار گیری تمامی بافت های ناکارآمد زیر چتر سیاست گذاری واحد و یکپارچه را از مهمترین اقدام صورت گرفته تا سال 93 برشمرد.
به گفته وی، در بافت های ناکارآمد سند ملی راهبری احیاء و بهسازی، نوسازی و توانمندسازی بافت های فرسوده و ناکارآمد شهری به استناد ماده 16 قانون حمایت از احیا، بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده و ناکارآمد شهری مصوب سال 89 در سال 93 به تصویب هیات دولت رسید.
صالحی تاکید کرد: پس از انقلاب تا سال 90 بالغ بر 37 میلیون نفر به جمعیت کشور افزوده شد و در همین رابطه 88 هزار هکتار زمین برای شهرسازی و تامین مسکن اختصاص یافت که این میزان زمین توانست پاسخگوی نیاز مسکن چهار تا پنج میلیون نفر، یعنی حدود 11 درصد جمعیت یاد شده را باشد.
وی با اشاره به تجربه خوب بانک جهانی در امر ساماندهی شهری در شهرهای تهران، اهواز، زاهدان، سنندج و زاهدان، خاطرنشان کرد: در این طرح نیاز محلات ناکارآمد از جمله مسایل اقتصادی و اجتماعی، محیط زیست و مسکن مورد توجه قرار گرفته و عملیاتی شد.
این مسئول سابقه کار در بافت های ناکارآمد را مربوط به برنامه های عمرانی سوم قبل از انقلاب دانست و گفت: اولین تجربه های ساماندهی بافت های ناکارآمد (ساماندهی آلونک نشینی) در دهه 50 در شهرهای بندرعباس، اهواز، سنندج، مشهد و تهران روی داد که هیچ کدام از آنها موفق از آب در نیامدند.
8054/6012
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
1 نفر این پست را پسندیده اند
نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.