به گزارش ایرنا، البته انتساب و جعل آثار شاعران معروف از جمله مولانا و خیام نیشابوری سابقه ای طولانی دارد و امروزه با توسعه فضای مجازی و گسترش پیام رسان ها در حوزه ادبیات معاصر به ویژه اشعار فروغ فرخزاد و سهراب سپهری بیشتر دیده می شود.
با ادامه این روند بیم آن می رود نوجوانان و جوانان، شاعران بزرگ کشور را فقط از طریق همین جعلیات بشناسند.
هر چند دلایل متعددی برای انتساب اشعار به شاعران معروف در طول تاریخ وجود دارد، ولی به نظر می رسد سوء استفاده از علاقه مردم به آثار مولوی باعث شده تا برخی افراد با انتساب اشعاری به آن شاعر بزرگ عقاید عمدتا سیاسی خود را تبلیغ کنند و به عبارت دیگر مردم را فریب دهند به همین دلیل مخاطبان اینگونه اشعار باید بیشتر مراقب باشند تا به دام فریبکاران گرفتار نشوند.
بی توجهی برخی از مردم به اصالت مطالب فضای مجازی و اصولا آنچه حق تالیف گفته می شود نیز موجب شده تا هر کس هر مطلبی را که دریافت کرد در گروهها و کانال های دیگر انتشار دهد و همین تواتر گاه باعث می شود تشخیص درست از نادرست به ویژه برای نوجوانان و جوانان مشکل شود .
جعل نام شاعر زیانی دو سویه دارد، از یک سو حق شاعر اصلی ضایع می شود و از سوی دیگر آنچه مربوط به مولوی نیست به نام او به خورد مخاطبان داده می شود و مردم را از شناخت آثار چهره واقعی شاعران محروم می سازد.
کار جعل اشعار مولانا به حدی رسیده که برخی از دوستداران شعر و ادب فارسی و به ویژه ارداتمندان آن بزرگوار وبلاگها و گروههایی تلگرامی را برای مقابله با آن ایجاد کرده و حتی کمپین مقابله با جعلیات راه انداخته اند که در نوع خود اقدام مفید و قابل تاملی است .
با وجود این کوششها، هنوز کفه ترازو به نفع جعل کنندگان است و به نظر می رسد افزایش سواد ادبی مردم، توجه همه جانبه حق تالیف و نیز سواد رسانه ای به ویژه در خصوص فضای مجازی می تواند زنگار را از آثار مولوی بزداید و یا مانع نشستن زنگار بر آنها شود چنانکه او خود (البته برای بیان حقیقتی دیگر) فرموده است:
آیینه ات دانی چرا غمـــاز نیست زانکه زنگار از رخش ممتاز نیست
رو تو زنگـار از رخ خـود پاک کن بعد از آن آن نور را ادراک کن
هــرکسی ز اندازه روشندلی غیب را بیند به قدر صیقـلی
هـر که صیقل بیش کرد او بیش دید بیشتر آمد بر او صورت پدید.
6102
انتهای پیام با ادامه این روند بیم آن می رود نوجوانان و جوانان، شاعران بزرگ کشور را فقط از طریق همین جعلیات بشناسند.
هر چند دلایل متعددی برای انتساب اشعار به شاعران معروف در طول تاریخ وجود دارد، ولی به نظر می رسد سوء استفاده از علاقه مردم به آثار مولوی باعث شده تا برخی افراد با انتساب اشعاری به آن شاعر بزرگ عقاید عمدتا سیاسی خود را تبلیغ کنند و به عبارت دیگر مردم را فریب دهند به همین دلیل مخاطبان اینگونه اشعار باید بیشتر مراقب باشند تا به دام فریبکاران گرفتار نشوند.
بی توجهی برخی از مردم به اصالت مطالب فضای مجازی و اصولا آنچه حق تالیف گفته می شود نیز موجب شده تا هر کس هر مطلبی را که دریافت کرد در گروهها و کانال های دیگر انتشار دهد و همین تواتر گاه باعث می شود تشخیص درست از نادرست به ویژه برای نوجوانان و جوانان مشکل شود .
جعل نام شاعر زیانی دو سویه دارد، از یک سو حق شاعر اصلی ضایع می شود و از سوی دیگر آنچه مربوط به مولوی نیست به نام او به خورد مخاطبان داده می شود و مردم را از شناخت آثار چهره واقعی شاعران محروم می سازد.
کار جعل اشعار مولانا به حدی رسیده که برخی از دوستداران شعر و ادب فارسی و به ویژه ارداتمندان آن بزرگوار وبلاگها و گروههایی تلگرامی را برای مقابله با آن ایجاد کرده و حتی کمپین مقابله با جعلیات راه انداخته اند که در نوع خود اقدام مفید و قابل تاملی است .
با وجود این کوششها، هنوز کفه ترازو به نفع جعل کنندگان است و به نظر می رسد افزایش سواد ادبی مردم، توجه همه جانبه حق تالیف و نیز سواد رسانه ای به ویژه در خصوص فضای مجازی می تواند زنگار را از آثار مولوی بزداید و یا مانع نشستن زنگار بر آنها شود چنانکه او خود (البته برای بیان حقیقتی دیگر) فرموده است:
آیینه ات دانی چرا غمـــاز نیست زانکه زنگار از رخش ممتاز نیست
رو تو زنگـار از رخ خـود پاک کن بعد از آن آن نور را ادراک کن
هــرکسی ز اندازه روشندلی غیب را بیند به قدر صیقـلی
هـر که صیقل بیش کرد او بیش دید بیشتر آمد بر او صورت پدید.
6102
کپی شد
