پدر پریسا رفیعی فعال صنفی دانشگاه تهران که 6 اسفند تا به امروز در بازداشت به سر می برد می گوید: با توجه به این که این روزها متاسفانه در بازداشتگاه ها و زندان های کشور اتفاقات ناگواری رخ داده ما به شدت نگران وضعیت جسمی و جان دخترمان هستیم.
پایگاه اطلاع رسانی جماران؛ پریسا رفیعی فعال صنفی دانشگاه تهران است که عصر روز یکشنبه 6 اسفند پس از خروج از دانشگاه بازداشت شد، دهمین روز از بازداشت این فعال صنفی در حالی سپری می شود که علت اتهام و حتی نهاد بازداشت کننده مشخص نیست و پیگیری های خانواده و وکیل وی نتیجه ای در بر نداشته است.
طبق گفته خانواده این فعال دانشجویی، تابه امروز پاسخ مناسبی در رابطه با بازداشت دخترشان به آنها داده نشده است. طی روزهای گذشته تشکل های دانشجویی دانشگاه های زنجان، شوراهای صنفی 49 دانشگاه کشور و همچنین شاخه های استانی حزب اتحاد ملت، شورای هماهنگی اصلاح طلبان و حزب کارگزاران در بیانیه های جداگانه ای خواستار توقف برخورد با دانشجویان و آزادی این فعال صنفی شدند
سلطان علی رفیعی پدر پریسا رفیعی که خود از جانبازان 8 سال جنگ تحمیلی است در مورد نحوه و علت دستگیری دخترش به جماران می گوید: پریسا روز یکشنبه ششم اسفند ماه هنگام خروج دانشگاه تهران برای سوار شدن به اتوبوس خوابگاه، بازداشت شده و تا به امروز به ما اعلام نشده چه نهاد و یا سازمانی و به چه دلیل و اتهامی او را بازداشت کرده است. گرچه به طور غیر رسمی از این ور و آن ور شنیده ایم توسط افراد یک نهاد نظامی بازداشت شده اما به طور رسمی به ما گفته نشده چه کسی ایشان را بازداشت کرده.
وی ادامه داد: ما مانده ایم این اقدام نامنطبق بر قانون، غیرمعقول و نامتناسب با شاُن دانشجو و دانشگاه را چه بنامیم. معلوم است که این قبیل کارها جز ایجاد هزینه برای کشور و ایجاد شکاف بین دانشجو و حاکمیت، دستاوردی برای بانیان و طراحان آن نداشته، ندارد و نخواهد داشت.
پدر این فعال دانشجویی اظهار کرد: چرا باید نهاد بازداشت کننده نخواهد و یا نتواند خبر بازداشت، علت بازداشت، اتهام و محل نگهداری متهم را به اطلاع خانواده فرد بازداشت شده برساند و نگرانی ها را از اذهان و دلهای خانواده متهم بزداید و اطمینان های لازم بدهد که شخص بازداشت شده طبق رویه های کاملا قانونی و روشن مراحل تحت نظر قرارگرفتن ،بازپرسی و ...را طی خواهد کرد.
وی همچنین در مورد پیگیری های و پاسخ هایی که تا به امروز دریافت کرده اند، گفت: هفته گذشته روز دوشنبه هفتم اسفند برای پی بردن به اینکه پریسا ،چرا و توسط چه ارگانی بازداشت شده و در کجا در بازداشت بسر می برد به تهران آمدم و پس از کلی پرس و جو که از لحظه دریافت خبر بازداشت پریسا شروع کرده بودیم، سرانجام اطلاعاتی بدست آمد که او و پرونده اش در دادسرای اوین است و پس از مراجعه به دادسرا مشخص شد که در بازپرسی شماره ۲ آن دادسراست.
رفیعی افزود: با توجه به اینکه بازپرس مورد و یا موارد اتهامی و علت بازداشت ایشان بدان شیوه را به بنده به عنوان پدر پریسا بیان نکرد و اظهار داشت به خود پریسا و یا وکیل ایشان می گوییم، در ادامه پی گیری وضعیت پریسا، به سراغ وکیل رفتیم. وکیل محترم روز سه شنبه ۸ اسفند برای دیدن پریسا و به امضا رساند وکالتنامه به دادسرای اوین مراجعه نمود که به دلیل اینکه به ایشان گفته شد آقای بازپرس حضور ندارد، موفق به انجام کار وکالتی نشده بودند و گفته بودند روز چهارشنبه مورخ ۹ اسفند بازپرس حضور دارد آن روز مراجعه کند که باز روز چهارشنبه وکیل به دادسرا مراجعه کرد که متاسفانه مجدداً اجازه داده نشد دخترم را ببیند و وکالت نامه را به امضای ایشان برساند. همچنین از کم و کیف پرونده و چیستی اتهام پریسا مطلع شود، راهنمایی های لازم را به موکلش ارائه نماید و توضیحاتش را به پرونده ضمیمه کند.
پدر پریسا رفیعی اظهار داشت: بازپرس گفته بود وکالت نامه را خودمان می دهیم متهم امضا می کند و وقتی آماده شد به شما(وکیل)زنگ می زنیم. اما تا به امروز متاسفانه نه تنها زنگ نزده اند بلکه با وجود مراجعه وکیل در روزهای یکشنبه ۱۳ اسفند و دوشنبه ۱۴ اسفند، ارائه وکالتنامه امضا شده به ایشان اتفاق نیفتاده و عامدانه زمان بازداشت موقت را به ضرر متهم به شکل عجیب و غریبی طولانی می کنند.
وی تصریح کرد: یعنی الان علیرغم اینکه حق ماست بدانیم چه کسی(چه نهادی) و به چه دلیلی پریسا را به صورت ناگهانی بازداشت کرده و او در کدام بازداشتگاه بسر می برد، در بی خبری بسر می بریم و فرزند ما را از حق داشتن وکیل هم تا اینجای کار محروم کرده اند.
رفیعی خاطرنشان کرد: هفته گذشته روزهای دوشنبه، سه شنبه و چهارشنبه به دادسرای اوین رفته ام که تنها روز دوشنبه مورخ ۷ اسفند پس از پافشاری فراوان اجازه حضور در بازپرسی ۲ به من داده شد که طی آن با اصرار و ابراز شدت نگرانی خود و خانواده ام، با موافقت بازپرس محترم توانستم پنج دقیقه در میان سه مامور دخترم را ببینم. پس از آن علیرغم پی گیری های متعدد از حال و روز پریسا بی خبر بودیم تا اینکه روز جمعه ۱۱ اسفند به خانه ما در زنجان زنگ زدند و اجازه دادند پریسا حدود پنج دقیقه با اعضای خانواده صحبت کند.در این مکالمه مشخص شد که پریسا در انفرادی است اما باز گفته نشده در کدام بازداشتگاه در انفرادی بسر می برد.
وی اضافه کرد: یکشنبه مورخ ۱۳ اسفند به همراه همسرم به دادسرای اوین مراجعه کردیم بلکه همسر نگرانم بتواند بعد از هشت روز فرزندش را ببیند که پس از ورود به داخل دادسرا با درب بسته اتاق بازپرس مواجه شدیم ، در آن زمان ماموری سراغمان آمد و گفت کارشناس با شما می خواهد با شما صحبت کند که کارشناس آمد و پرسید برای چه به اینجا آمده اید ؟ من توضیحات لازم را دادم و بیان کردم که چرا موادی از قانون آیین دادرسی در باره دخترمان اجرا نمی شود؟ چرا پس از بازداشت به ما اطلاع رسانی نشده است؟ چرا به ما گفته نشده چه نهاد یا سازمانی پریسا را بازداشت کرده است؟ چرا مدت بازداشت موقت این قدر طولانی شده و بازپرسی هنوز تمام نشده است؟ فلسفه ۲۴ ساعت مهلت برای جمع بندی پرونده و پایان دادن به بازداشت موقت چه بوده؟ و چرا رعایت نمی شود؟! چرا به وکیلش اجازه داده نشده با پریسا دیدار کرده و وکالت نامه را به امضا برساند؟ چرا گفته نشده دختر ما در کجا و در چه شرایطی نگهداری می شود؟ چرا هنوز به وکیل زنگ زده نشده و مجوز داده نشده تا بیاید و کارهای وکالتی دخترم را به انجام رساند؟ چرا ما از اتهام دخترمان بی خبریم؟ چرا وکالتنامه امضا شده به وکیل تحویل نمی شود تا کارش را شروع کند؟
پدر پریسا رفیعی توضیح داد: کارشناس امنیتی (ضابط ) در پاسخ به بنده نکاتی را بیان کرد و مواردی را به عنوان اتهام برشمرد و بنده نیز متناسب با آنها پاسخهایی دادم. از دید کارشناس پرونده، پریسا با آنها مواجهه قابل قبولی ندارد، از همین رو و برای تلافی این مواجهه نامقبول، آنها (به گفته کارشناس) به خودشان حق می دهند.
سلطان علی رفیعی با بیان اینکه حقوق قانونی پریسا به عنوان متهم نادیده گرفته شده، ادامه داد: این گفته کارشناس ما را به شدت نگران وضعیت دخترمان کرده است. با توجه به این که این روزها متاسفانه در بازداشتگاه ها و زندان های کشور اتفاقات ناگواری رخ داده ما به شدت نگران وضعیت جسمی دخترمان هستیم که امیدواریم با درایت و نظارت مسئولان امر اشکالات فعلی رسیدگی برطرف و روند منطقی و مطابق با قانون حاکم باشد و پریسا هر چه زودتر آزاد شود. البته دو، سه روز اخیر خبرهایی هم دریافت کردیم (مخصوصا دانشجویان عزیز دانشگاه تهران که از معاون فرهنگی وزیر علوم پی گیر شده اند)خبر از آزادی قریب الوقوع پریسا می دهند که امیدواریم چنین بشود و این همه انسان نگران و پی گیر از چشم انتظاری و نگرانی دربیایند.
وی در پایان گفت: پریسا جزو رتبه های عالی کنکور هنر ۹۳ بوده، او فوق العاده اهل اندیشه، تفکر، راستی و درستکاری است، آیا روا و سزاوار است با چنین دانشجویانی که سرمایه این سرزمینند، ناگوار و ناشایست برخورد و به جای دانشگاه، درس و مشق و فعالیت، آنها را در بازداشتگاهها معطل کرد و تحت بازجویی ها، یا بازپرسی ها و یا خدای ناکرده فشارهای امنیتی قرار داد؟ وزیر محترم علوم و ریاست محترم دانشگاه تهران باید بنا به تاکیدات ریاست محترم جمهور و منشوری که خود تهیه نموده اند، از حیثیت دانشگاه و حقوق حقه دانشجویان از جمله پریسا و سایر دانشجویانی که بازداشت شده اند دفاع نمایند و نگذارند حقوق دانشجویان پایمال شود که البته می دانیم قصدشان در این جهت است، منتهی آنچه دانشجویان و ما مطالبه می کنیم پی گیریها و اقدامات اثربخش و کارآ ست تا امیدواری ها و رفع نگرانی ها جنبه عینی و واقعی به خود بگیرد.
