در آستانه ماه مبارک رمضان هستیم ، چه بهتر از این به اصول بازگردیم و از حواشی اجتناب کنیم والا هر روز بیش از روز دیگر شاهد این ماجراهای تکراری و مشمئز کننده خواهیم شد.
چند روز است در فضای مجازی ، شاهد بحث های داغ و گاهی ملال آور پیرامون ماجرای درگیری یک خانم بی حجاب با یک روحانی در یکی از درمانگاه های شهر قم هستیم ، در بعضی گروه های شبکه های اجتماعی که اعضای آن از اساتید حوزه و دانشگاه هستند بحث ها به مراتب تکراری و خسته کننده تر از جاهای دیگر است ؛ بعضی ها روحانی را مقصر ماجرا می دانند ، بعضی دیگر خانم را مستحق تنبیه می شمارند ، گروه سوم نیروی انتظامی را متهم به کم کاری می کنند ، بعضی از کم توجهی و قصور آمران به معروف و ناهیان از منکر گله مند هستند ، البته هرکدام این افراد و شخصیت های محترم برای مدعای خود استدلال دارند و دلیل و برهان نیز اقامه می کنند.
حقیر که در بعضی از این گروه ها حضور دارم و شاهد بحث های ارزشمند طرفین هستم ، انصافا از محتوای این اظهارات ، نوشته ها و یادداشت ها بهره می گیرم و استفاده می کنم ، اما به رغم اینها آنچه که روشن است و به وضوح می بینم حاصل بحث ها به جایی مثبتی منتهی نشده و بدون جمع بندی درستی ، مخاطبان همچنان سردر گم و مضطرب رها می شوند.
علاوه در کنار این ، یک موضوع دیگر همیشه ذهن مرا به خود مشغول ساخته و آزارم می دهد چرا که فکر می کنم ما به جای ریشه یابی و پرداختن به علت ها از شاخ و برگ ها آویزانیم و به معلول ها و فروع زوم کردیم و از مسیر اصلی پرت شده ایم.
به نظر می رسد ما باید در مرحله اول در این ماجرا به جای تعقیب و شناسایی متهم و مجرم که آیا خانم مکشفه است یا آن روحانی آمر به معروف ؟ از این بحث کنیم چرا بعضی خانم ها بی حجاب شده اند ؟ چرا دختران وقتی یک روحانی می بینند ، با سوء ظن و عصبانیت با او برخورد می کنند؟ چرا قشر روحانی که قرن ها در این کشور پناهگاه مردم در روزهای سخت ، دشوار و غربت بوده این چنین جایگاه معنوی خویش را از دست داده است؟!
حقیقت ماجرا این است اخیرا نظام جمهوری اسلامی حالا به هر دلیلی گرفتار ناکارآمدی یا توهم ناکارآمدی شده است و تورم ، گرانیِ افسار گسیخته و مشکلات عدیده دیگر به مردم فشار می آورد ، از سوی دیگر همین مردم روحانیت را نماد این نظام دانسته و از این ناحیه انتظارات مقتضی از آنها دارند و چون این انتظارات برآورده نمی شود ، تمام ضعف ها ، خلاف ها و اختلاس ها به نام این قشر نوشته می شود و طبیعی است که وقتی دختر خانم ها از دور یک روحانی را ببینند از سر لجبازی کشف حجاب بکنند تا بدین ترتیب انتقاد و اعتراض خود را با زبان حال بتوانند ابراز نمایند.
بعضی شواهد و قرائن نیز نشان می دهد دشمنان ایران اسلامی از این سوراخ، بهره برداری بهینه کرده و هر از چند گاهی سوژه ای را طرح کرده و دامن می زنند و همه را به بازی گرفته و مشغول می کنند که مصداق بارز آن ماجرای تلخ مهسا امینی بود و چقدر برای انقلاب ، نظام و مردم هزینه ساز شد!
پیشنهاد می شود به جای پرداختن به شرایط امربه معروف و ویژگی های آمران و ناهیان و امثال ذالک که در جای خود بحث های مهم فقهی و ارزشمند هستند ، مسئولان ، مدیران و به طور کلی مجموعه حاکمیت با اتحاد و همدلی و تجدید نظر در بعضی سیاست ها به فکر بهبود وضعیت اقتصادی کشور و تقویت بنیه های کارآمدی نظام ، تأمین رفاه ، آسایش ، آرامش و امنیت برای مردم باشند و زمینه های اشتغال و ازدواج جوانان را فراهم نمایند که در این صورت شاید بتوان آب رفته را به جوی بازگرداند.
متاسفانه چند سالی است ناخواسته از اصول غفلت کردیم و بیشتر به حواشی و فروع روی آوردیم و در واقع از بد خواهان نظام و انقلاب شکست خوردیم ، باید در تشخیص موضوعات به اولویت ها توجه ویژه داشته باشیم ، تا بتوانیم در رخدادهایی مانند درمانگاه قم و امثال آن که این روزها مرتب تکرار می شود را فوری جمع و جور و مدیریت کنیم ، از اظهارات تنش زا ، ناشیانه و تفرقه افکن پرهیز نماییم ، منافع ملی ، کشوری و انقلابی را به زیاده خواهی های حزبی ، گروهی و جناحی ترجیح بدهیم؛ از نزاع های زرگری و ملال آور دوری جوییم.
باید خون دل خورد چقدر فرصت های طلایی را در پای همین نزاع های بیهود به مذبح بردیم و قربانی کردیم ، تا دیروز بعضی اصلاح طلبان و اصولگرایان تندرو به سر و صورت هم چنگ می انداختند ، امروز که اصلاح طلبان تا حدودی منزوی شدند و رقبای شان به قدرت رسیدند ، شاهد همین چنگ اندازی ها در میان خود اصولگرایان هستیم ، هنوز مجلس دوازدهم تشکیل نشده صدای نحس و آزاردهنده تبادل آتش جنگ قدرت و ریاست از دور به گوش می رسد ؛ به نظر می رسد قباحت و تالی فاسد این منکر به مراتب از کشف حجاب آن خانم شدید تر و شکننده تر باشد.
در آستانه ماه مبارک رمضان هستیم ، چه بهتر از این به اصول بازگردیم و از حواشی اجتناب کنیم والا هر روز بیش از روز دیگر شاهد این ماجراهای تکراری و مشمئز کننده خواهیم شد.
