تهران یکی از استوانه‌های علم و تقوا را از دست داد

پایگاه خبری جماران: روز گذشته تهران شاهد تشییع پیکر مرد دانشمندی بود که محله یوسف‌آباد از دهه 40 با نام او و مسجدی که در آن اقامه نماز می‌کرد- مسجد شفا- درآمیخته است. این عالم بزرگ در معنای واقعی «روحانی» جوهره دین را بروز داد. مرحوم آیت الله سید رضی شیرازی بسیار مردمدار و بویژه با اهالی محل خیلی خودمانی بود. گشاده‌رو و بامحبت بود. با جوانان مأنوس بود و گاهی اوقات آنان را همچون فرزندان در آغوش می‌کشید یا گرم و صمیمی احوالشان را می‌پرسید. مرد وارسته‌ و بدون تکبّری بود. با وجود مقام علمی و معنوی بالا در مقابل مردم به راستی متواضع بود. بعد از سوءقصد ناموفق گروه فرقان به جانش، باز هم به طور عادی در میان مردم حاضر می‌شد و برنامه‌های زندگی روزمره خود را تغییر نداد.

وی با وجود سرآمد بودن در اغلب علوم دینی و شاگردی نزد عالمان و بزرگانی همچون آیت‌الله شیخ محمد کاظم شیرازی (جد مادری خود)، آیت‌الله فیاض اصفهانی، آیت‌الله شیخ مجتبی لنکرانی، آیت‌الله شیخ حسین حلی، آیت‌الله سید ابوالقاسم خویی، آیت‌الله شیخ محمدحسین آل کاشف‌الغطاء در نجف و آیت‌الله سیدابوالحسن رفیعی قزوینی (اسفار اربعه و شرح فصوص و درس خارج فقه) آیت‌الله شیخ محمدحسین فاضل تونی (شرح فصوص‌الحکم)، آیت‌الله میرزا ابوالحسن شعرانی (هیأت، قوانین، رسائل، شفا و اشارات)، آیت‌الله مهدی الهی قمشه‌ای (شرح منظومه) و آیت‌الله میرزا احمد آشتیانی (اسفار) و... در ایران، با تواضع و فروتنی نزدیک به 56 سال در مسجدی که از سوی آیت‌الله العظمی خوانساری مأمور به اقامه نماز و رسیدگی به امور اهالی در آن شده بود، انجام وظیفه کرد و با مردم رفتاری از سر تواضع و فروتنی داشت، به همین دلیل هم در میان اهالی از محبوبیت ویژه‌ای برخوردار بود. روزی شخصاً شاهد بودم که برای توضیح مسأله‌ای عادی که هر فرد طلبه‌ای هم می‌تواند پاسخگو باشد، نزدیک نیم ساعت برای فهماندن آن مسأله به خانمی سالخورده با گشاده‌رویی و بدون کمترین کدورتی در رفتار و چهره، وقت صرف کرد.

این در حالی بود که وی در 27 سالگی از سوی آیت‌الله شیخ محمدحسین آل کاشف‌الغطاء اجازه اجتهاد گرفت و آیت‌الله سید جمال‌الدین موسوی گلپایگانی بعد از امتحان، اجازه اجتهاد ایشان را تأیید نمود. آیات عظام سید شهاب‌الدین حسینی مرعشی نجفی و سید ابوالحسن رفیعی قزوینی نیز از جمله بزرگانی بودند که به وی اجازه اجتهاد داده بودند. مرحوم سید رضی تا ۲۸ سالگی بین نجف و تهران در رفت و آمد بود و به فراگیری مقدمات و سطوح و خارج فقه و اصول اشتغال داشت و از سال ۱۳۳۵شمسی به بعد در تهران مستقر شد.

آیت‌الله سید رضی شیرازی از خاندان میرزای شیرازی بزرگ، صاحب فتوای تحریم تنباکو و میرزای شیرازی دوم - آیت‌الله میرزا محمدتقی شیرازی (۱۲۷۰-۱۳۳۸ ق)  رهبر حرکت انقلابی عراق در ۱۹۲۰ میلادی (ثورة العشرین) بود که فتوای معروف جهاد بر ضد انگلیس را صادر کرد.

آیت‌الله سید رضی شیرازی مدتی در مدرسه سپهسالار (شهید مطهری) در کنار اساتید بزرگی همچون شیخ محمدعلی لواسانی، سید کاظم عصار، راشد، سید محمود طالقانی، وحید گلپایگانی و شیخ ابوالفضل نجم آبادی، شرح منظومه ، منطق و فلسفه تدریس می‌کرد.

بعد از آن که دکتر مهدی حائری یزدی به نمایندگی از سوی آیت‌الله بروجردی در امریکا منصوب شد، با معرفی آقای حائری یزدی  در دانشکده الهیات دانشگاه تهران به جای ایشان تدریس نمود. اما در ماجرای حمایت از نهضت امام خمینی در سال 1343 به دستور مقامات امنیتی رژیم پهلوی از دانشگاه اخراج شد. آیت‌الله سید رضی شیرازی بر کتاب‌های معالم، رسائل، مکاسب، کفایه، قوانین، اشارات و اسفار، حاشیه نوشته و کتاب منظومه حکیم سبزواری را از آغاز تا انجام شرح کرده است. کتاب شرح منظومه ایشان از آن جهت که همه مطالب این کتاب مهم فلسفی را شرح داده، حتی فلکیات و طبیعیات، همچنین بخش پایانی آن یعنی اخلاق را نیز شرح داده، از جمله جامع‌ترین شرح منظومه‌‌هاست.

کتاب دیگر ایشان، «نقد و طرح اندیشه‌ها در مبانی اعتقادی» نام دارد که این اثر یک دوره عقاید اسلامی از توحید تا معاد را به صورت روشن و استدلالی برای عموم مردم بیان می‌کند و به شبهات مطرح مادی‌گرایان پاسخ می‌دهد. وی در کتاب «الاسفار عن‌الاسفار» نظرات سه نفر از استادانش آیت‌الله میرزا احمد آشتیانی، علامه حاج محمدعلی حکیم شیرازی و آیت‌الله سید ابوالحسن رفیعی قزوینی را شرح و به نکته‌های حکمت متعالیه پرداخته و موضوعات مبهم را روشن ساخته است. این عالم ربانی پس از عمری مجاهدت علمی و تربیت نفوس، روز پنجشنبه در 93 سالگی درگذشت و پیکر پاکش پس از تشییع در تهران و قم، در نجف اشرف و در صحن امیرالمؤمنین علی(ع) به خاک سپرده می‌شود.