پایگاه خبری جماران- صبح امروز به وقت تهران«فروشنده» اصغر فرهادی جایزه آکادمی اسکار در بخش بهترین فیلم خارجی را از آن خود کرد. افتخار بزرگی که باعث غرور ملی و خوشحالی افراد زیادی از جامعه ما شد. شاید بتوان جایزه اسکار را تنها با قهرمانی فوتبال در جام جهانی از حیث گستردگی خبری و توجه بین المللی مقایسه کرد. سیل توئیت ها، پیام های تبریک اینستاگرامی و ... از صبح دست به دست می شود. از معاون رئیس جمهور گرفته تا برترین گلزن تاریخ فوتبال جهان، همه و همه این افتخار را به فرهادی، مردم و سینما ایران تبریک می گویند. اغلب خبرگزاری ها و شبکه های اجتماعی پر شده است از اخبار، عکس ها و کلیپ هایی از«فروشنده» که به حق افتخار بزرگی است.
فروشنده فرهادی واقعیت‌های ورای پیشرفت‌های ایران به سرعت در حال رشد را نمایان می‌سازد. فروشنده انتقام وعدالت طلبی را در نسل جدید ایران امروز نمایش می دهد. فیلم کولاژی است از انکار واقعیت ها و دروغ، یکی پس از دیگری. در نهایت خانه پوشالی پیرمرد فرو می‌ریزد و عماد(با بازی شهاب حسینی) بعد از تعلیقی ویران کننده متوجه قضایا می‌شود. آنگاه است که حس انتقام در آن بیدار می شود.
اما فروشنده قصه ما جایی دیگر از این سرزمین قرار داشت. داستان، داستان فاجعهٔ زندگی مردان و زنانی است که بر نیروهای زندگی، نظارت و اختیاری ندارند. انسان‌هایی که تنها هنگامی مطرح هستند که سودی می‌رسانند و سپس در خلأ زندگی روزمره رها می‌شوند. در خلال هیاهوهای بازار ما. زندگی آنها تنها کارگاهی است که در آن با تکیه بر نیروی غیرت سعی می‌شود، ثابت کنند هنوز زنده هستند و وجود دارند و برای اندک نان حلالی باید پیه همه چیز را به تن بمالند، حتی کتک ماموران شهرداری!!
کلیپ «فروشنده» در بندرعباس از صبح دست به دست می شود که برخلاف فروشنده فرهادی نه تنها باعث غرور نیست بل مایه تاسف ملتی است که به تاریخ و افتخارات خود می نازد. برای کتک خوردن این فروشنده نه کسی کف می زند و نه کسی پیامی صادر می کند. «فروشنده» کتک می خورد و «فروشنده» فرهادی از سکوی افتخار بالا می رود. در این رقابت نابرابر فروشنده فرهادی تنها نیست که شاید به دلیل ازدحام جمعیت مشتاق خسته هم شده باشد اما فروشنده بندرعباسی کتک خورده، تنها در آغاز سال نو به آینده نگاه می کند.
