«شرح و تبیین نظریه خطابات قانونیه امام خمینی (س)» منتشر شد

کتاب «شرح و تبیین نظریه خطابات قانونیه امام خمینی (س)» توسط مؤسسه چاپ و نشر عروج (وابسته به مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س) منتشر شد.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، کتاب «شرح و تبیین نظریه خطابات قانونیه امام خمینی (س)» به قلم عابدین مؤمنی به انتشار رسید.

این کتاب را مؤسسه چاپ و نشر عروج در شمارگان هزار نسخه و 547 صفحه به چاپ رسانده است.

این کتاب شامل دو بخش است که بخش اول کلیات و بخش دوم «کاربردهای خطابات قانونیه» را شامل می شود. که هر کدام از این بخش ها به ترتیب چهار و هشت فصل دارد.

در مقدمه ای که نویسنده این کتاب بر آن نوشته آمده است: «از جمله اندیشه های ارزشمند و نظریه بدیع حضرت امام نظریه «خطابات قانونیه» است که این نظریه با وجود نظریه قضایای حقیقیه شیخ انصاری، افکار و اندیشه های بزرگانی از حوزه علمیه را معطوف به خودش کرده است، زیرا در شرایط فکری ای این نظریه در حوزه مطرح شد که نظریه قضیه حقیقیه بودن خطابات الهیه مقبولیت عمومی پیدا کرده بود. آخوند خراسانی توجهی به این نظریه پیدا کردند، میرزای نائینی بسیار به آن تأکید کرده و در موارد عدیده از قبیل شرط متأخر، همزمانی دو واجب بالفعل، وضع مطلق و امثال مشکلات معرفتی مطرح شده را با قضیه حقیقیه حل کرده اند؛ آقا ضیاء الدین عراقی در جای جای اصول به آن پرداختند؛ شاگردان میرزای نائینی و آقا ضیاء عراقی نیز تأکید بر آن نمودند، چنان که میرزا حسن بجنوردی، با تأثیرپذیری از میرزای نائینی در موارد متعدد به نظریه قضیه حقیقیه استناد و تمسک کرده اند. البته خود حضرت امام هم علاوه بر اینکه این نظریه را در مبحث خطابات شفاهی بیان کرده اند، آن را برای اشتراک خطابات الهی میان افراد موجود در عصر پیامبر (ص) و نسل هایی که در زمان های بعد به وجود آمده اند به کار گرفته اند و آن نظریه را مردود ندانسته اند، اما حل همه مشکلات معرفتی و دشواری های استنباطی را به آن نظریه واگذار نکرده اند و آن نظریه را در همه موارد قابل به کار گرفتن نمی دانستند.

با پذیرش نظریه خطابات حقیقیه الهی آن خطابات را قانونی توصیف کرده اند و دشواری های معرفتی و استنباطی ای که با نظریه خطابات قانونیه قابل حل خواهد بود را فی الجمله بیان کرده اند.

فصل اول «زمینه ها و پیشینه پیدایش نظریه خطابات قانونی» از جمله دیدگاه های شیخ محمد تقی اصفهانی، شیخ انصاری، شیخ بهایی، سید علی قزوینی و شیخ جعفر کاشف الغطاء در زمینه «ترتّب» است.

در ادامه ذیل «راه های تصحیح نظریه ترتّب» آمده است: «پس از نقد جدی شیخ انصاری بر نظریه ترتّب گروهی از شاگردان شیخ به دفع اشکالات نظریه پرداختند و راهکارهای امکان تصحیح آن را مطرح کردند. طرح این دیدگاه های جدید در تصحیح نظریه موجب بازاندیشی و تأمل در نظریه ترتّب شد به اینکه آیا اشکالات و ایرادات مطرح شده بر نظریه ترتّب وارد است؟ آیا راه هایی که در دفع آنها ارائه شده، موفق بوده است؟ بر فرض وجود اشکالات بر راه های تصحیح نظریه ترتّب آیا راه دیگری برای تصحیح آن نیست؟ این پرسش ها و پرسش های مشابه دیگر موجب توسعه و گسترش بحث ها پیرامون نظریه ترتّب و پیدایش نظریات دیگر موجب توسعه و گسترش بحث ها پیرامون نظریه ترتّب و پیدایش نظریات گوناگون در آن زمینه شد و تاکنون نیز ادامه دارد و راه های متعدد در تصحیح آن ارائه شده است.»