دفاع ساعد مشکی از پوستر جشنواره تئاتر فجر
ساعد مشکی در پاسخ به اعتراضات به پوستر سی و ششمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر می‌گوید ما پوستر را برای مردم طراحی می‌کنیم تا تشویق شوند به جشنواره بیایند اما مگر مردم پوستر را دیده‌اند که دنبال نشانه‌ای از تئاتر برای مخاطب می‌گردیم؟ این‌ها را باید مردم تشخیص دهند نه ما.
به گزارش جی پلاس، روز شنبه 23 دی همزمان با نشست خبری دبیر و مدیران سی و ششمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر از پوسترهای شش گانه این رویداد با طراحی سیامک فیلی‌زاده نیز رونمایی شد. پوسترهایی که براساس شش ایموجی طراحی شده بود و فیلی‌زاده در صحبت‌هایش بر تلاش برای نشان دادن شش حس انسانی در وجود یک هنرمند در عین حفظ اصل سادگی در این پوسترها تاکید داشت اما تعداد خبرنگارانی که در همان نشست بر پوسترها خرده گرفتند کم نبود.
ساعد مشکی، طراح و گرافیست باسابقه در پاسخ به این اعتراضات در یادداشتی که در اختیار خبرآنلاین قرار داد نوشته است: «یک دلیل حواشی پوستر جشنواره‌های فجر در سال‌های پیش بی‌عرضگی مدیران بوده است؛ وقتی به طراح غیرحرفه‌ای کار سفارش می‌دهند حاشیه ساخته می‌شود؛ دیگر هر پوستری که طراحی شود چند نفر رد و چند نفر تأییدش می‌کنند. این شکل و شیوه خوبی نیست؛ هیچ جای دنیا چنین اتفاقی نمی‌افتد، حتی اگر پوستر جشنواره کن بد باشد کسی غوغا به‌پا نمی‌کند، هر جشنواره‌ای مسئولانی دارد که به یک طراح حرفه‌ای کار سفارش می‌دهند و آن طرح انجام می‌شود.
پوستر آن قدر وارد حاشیه شده است که مسأله اصلی آن فراموش شده است؛ این که اصلا چرا پوستر در یک محفل رونمایی می‌شود؟ پوستر باید به دیوار نصب شود. محفلی و منقلی شدن گرافیک و دیزاین این مسائل را در پی دارد. کجای دنیا قبل از آن که پوستر در شهر پخش شود درباره‌اش نقد می‌نویسند؟ اما اگر یک پوستر بنجل در سطح شهر بیاید آن وقت خبرنگار و منتقد تجسمی در حیطه گرافیک و دیزاین باید آن را نقد کند. مگر می‌شود کتابی را قبل از چاپ نقد کرد؟ گرافیک نیز همین است، زمانی ارزش دارد که بین مردم پخش شود. شاید منتقدان پوستر را نپسندند اما مردم از آن استقبال کنند، آن وقت است که طراح موفق عمل کرده و باید او را قاب گرفت. اما متأسفانه در ایران فرصتی داده نمی‌شود تا مردم پوسترها را ببینند. ما این‌ها را برای مردم طراحی می‌کنیم تا تشویق شوند به جشنواره بیایند ولی وقتی نمی‌بینند چه توقعی از پوستر می‌توان داشت؟ مگر مردم پوستر را دیده‌اند که دنبال نشانه‌ای از تئاتر برای مخاطب می‌گردیم؟ این‌ها را باید مردم تشخیص دهند نه ما. مگر چند پوستر به مردم نشان داده‌ایم که بتوانند خوب و بد را تمییز دهند؟
واقعیت این است که شهرداری در این زمینه ضعیف عمل می‌کند و مکان‌هایی برای پوسترها در نظر نمی‌گیرد به همین خاطر پوستر را مثل جنس لوکس رونمایی می‌کنند. پوستر باید بیاید در سطح شهر و مردم درباره‌اش اظهارنظر کنند. این از مشکلات و مصائب ماست؛ 10 سال است جان می‌کَنیم تا شاید شهرداری مکانی را تعبیه کند اما از سوی شهرداری هیچ اقدامی صورت نگرفته است. تمام بودجه و درآمد خرج موارد غیرضروری و بیهوده می‌شود؛ شهرداری به وظایفش عمل نمی‌کند. دوره آقای قالیباف شهرداری فقط پل ساخت. زندگی شهری که فقط پل نیست؛ به دیزاین هیچ توجه نشد و حالا یک شهر بی‌ریخت داریم. خود شهرداری سالانه چند جشنواره پوستر برگزار می‌کند اما هیچکدام در سطح شهر نیستند. چهار علَم و داربست زده‌اند که جای پوستر نیست. رونمایی پوستر برای خبرنگاران عدم درک مسئولان را از مقوله دیزاین نشان می‌دهد؛ حتی دبیر جشنواره هم حق رونمایی پوستر ندارد.
دیزاین باید با مردم سروکار داشته باشد. تمام پوسترهای ما دارند در پستوها نمایش داده می‌شوند و حاصلش و حواشی‌اش کمکی به فرهنگ و هنر نمی‌کند و تنها گریبان‌گیر گرافیک می‌شود. امروز سیامک فیلی‌زاده را در سیبل می‌گذاریم و فردا ساعد مشکی را. در حالی که سابقه فیلی‌زاده صحه‌ای بر حرفه‌ای بودن و موفقیت اوست.
جشنواره فجر هم چوب جناح‌های سیاسی را می‌خورد و مثل همان‌ها به بیراهه رفته است. چرا کسی پوستر دیگر جشنواره‌ها را نقد نمی‌کند؟ آثار دیزاین را نباید مثل اثر هنری دید، دیزاین ربطی به تئاتر و هنر تجسمی ندارد. ماهیت دیزاین زیر سؤال رفته است. دیزاین در زندگی جریان دارد، نه در خفا و نمایشگاه.»
دیدگاه تان را بنویسید