ناگفتههایی از طراحی حرکت نمایش «الیورتویست»
طراح و سرپرست گروه بزرگ حرکت تئاتر «الیور تویست» از تجربهی این همکاری گفت.
به گزارش جی پلاس، علی براتی با بیان این که او یکی از افرادی بوده که از حدود دو سال پیش در جریان چنین کاری قرار گرفته است و بی صبرانه منتظر رسیدن روزی بوده که این تئاتر کلید بخورد به ایسنا گفت: طی صحبتهایی که از سالها پیش با حسین پارسایی (کارگردان) داشتیم ایشان از ایده این تاتر بزرگ و متفاوت صحبت میکردند و این موضوع اشتیاق مرا برای همکاری با چنین پروژهای زیاد میکرد و با اینکه پیش از این هم تجربه کار با افراد زیادی را داشتم اما تئاتر الیور از این نظر متفاوت است که اولا تعداد بازیگران حرفهای حرکت بسیار کم است، دوما بچهها در این کار حضور دارند و در مرحله بعد ما باید با موسیقی زنده و آواز هماهنگی داشته باشیم که کار را سخت تر میکند اما اتفاقی رقم میخورد که تا به حال در این ابعاد کمی و کیفی نیافتاده است.
او که دانش آموخته مترجمی زبان انگلیسی است اما بیش از 20 سال است که به طور تخصصی در حوزه حرکات نمایشی فعالیت میکند درباره نحوه انتخاب گروه حرکت «الیور تویست» توضیح داد:برای انتخاب اعضای گروه حرکت، فراخوانی را منتشر کردیم و از این طریق افراد این گروه بزرگ را انتخاب کردیم و به جای اینکه بخواهم تنها از افراد گروه خودمان استفاده کنیم این فرصت را به دیگران هم دادیم تا کسانی انتخاب شوند که مهارت و انگیزه کافی را برای این کار دارند و در نهایت گروهی که انتخاب شدند از خرداد ماه تحت آموزش حرکت و موسیقی قرار گرفتند.
علی براتی که چندین نمایش را طراحی و اجرا کرده است درباره سختیهای کار حرکت در تاتر «الیور تویست» گفت:در تاتر الیور، موسیقی زنده داریم و همین ویژگی کار را سختتر میکند چرا که نه فقط بازیگران بزرگسال در این کار هستند که بچههایی هم هستند که هماهنگ کردن آنها با موسیقی و آموزش دادنشان کمی متفاوت و زمان بر تر است،هرچند گروهی از خود اعضای حرکت هم آماتور هستند و باید آماده شوند تا بتوانند در کنار بازیگران حرفهای که در این کار بازی دارند به خوبی نقش آفرینی کنند.
طراح حرکت نمایش «الیورتویست» که جذابیت کار را برای خودش تا حدی میداند که تمام آوازهایی را که در طول کار خوانده می شود حفظ شده است، درباره نحوه طراحی حرکتهای این نمایش موزیکال گفت: در ابتدا حسین پارسایی(کارگردان) اصرار داشتند که طراحی حرکتها شبیه به نسخه «کارول رید» باشد اما با توجه به توانمندیهایی که ما در حال حاضر در حوزه حرکت داریم و اینکه به هر حال آن نسخه از فیلم مربوط به سالیان قبل میشد،صحبتهایی را با هم انجام دادیم و قرار شد حرکتها و بعضی از میزانسنها تغییر کنند،به روز شوند و خط قرمز ما جایی شد که به داستان و روایت فیلم آسیب نزند و برای همین هم من هر روز سعی کردهام با ایده جدیدی بیایم و در طی تمرینها، نقطه ضعف کارهایمان را برطرف کنم.
علی براتی در پایان با ابراز خوشحالی از همکاری با این گروه حرفهای گفت: آرزوی من این است که هر کسی که به دیدن تئاتر ما میآید- فارغ از هر جایگاهی که دارد – از دیدن تئاتر لذت ببرد،چیزی که این روزها فراموش شده و همه به جای اینکه از آنچه میبینند، لذت ببرند بیشتر سعی میکنند از دیدگاه تند و تیز و انتقادی با آن روبرو شوند.
دیدگاه تان را بنویسید