هنگامه قاضیانی از سخت ترین نقش زندگی اش می گوید

این بازیگر سینما درباره نقش خود در ۲ سکانس از فیلم «اردک لی» و فضاسازی‌های آن بیان کرد: به نظرم در این قصه حتی جاروی در دست فراش مدرسه، یک پرسوناژ است. در صورتی که ما هیچ وقت به اشیا نمی‌گوییم پرسوناژ اما در این فیلنامه اشیا هم پرسوناژند. من در ابتدا فکر می‌کردم با خواندن فیلمنامه به این نقطه می‌رسم اما زمانی که سکانس‌هایم را بازی کردم، فهمیدم درست متوجه این فضا شده‌ام.

وی با اشاره به ویژگی‌های نقش خود در این فیلم توضیح داد: در این ۲ سکانس، نقش یک نامادری را بازی کردم و این نقش سخت‌ترین نقش زندگی من بود. شب اول که مقابل دوربین رفتم و برای سکانس دوم آفیش شدم، باید می‌خوابیدم که یک آرام‌بخش خوردم و تا فردا که سکانس دوم را بازی کردم، ۳۴ ساعت بیدار بودم، بدون لحظه‌ای خوابیدن.

بازیگر فیلم «برادرم خسرو» همچنین با یادی از خاطره تماشای اپرای عروسکی خیام گفت: وقتی اجرای تئاتر اپرای عروسکی خیام را دیدم، واقعا دلم می‌خواست گریه کنم. گریه‌ام از سرِ تماشای معجزه باور من روی صحنه بود و چه بهتر که روزی یکی از پرسوناژهای کسی بشوم که از عروسک به انسان می‌رسد و از انسان به عروسک و خواب من هم تعبیر شد.

قاضیانی همچنین از گریم متفاوت و سنگین نقش خود یاد کرد و ادامه داد: به گریم سنگین این پرسوناژ چیزی را اضافه کردند که کنار آمدن با آن سخت بود اما من پذیرفتم و واقعا گریم درجه یکی بود. تنها چیزی که قبول ندارم، زیبایی به تعریف بازیگران سینمای ایران است. به نظرم زیبایی‌شناسی چیزی است که من بتوانم به پرسوناژ نزدیک بشوم و از این بابت، بازی در فیلم «اردک لی» سخت‌ترین نقش من بود.

فیلم سینمایی «اردک لی» به نویسندگی و کارگردانی بهروز غریب‌پور و تهیه‌کنندگی علی حضرتی از روز جمعه ۲۱ مهرماه آغاز شده است و همچنان ادامه دارد.