دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو با بیان اینکه اولویت جهان تا 15 سال آینده بحث آموزش است، گفت: برگزاری کنگره بین‌المللی جندی‌شاپور آغاز یک حرکت بسیار ارزشمند برای نمایان کردن هویت دانشگاه‌سازی 1800 ساله ایران است و امیدواریم که در نوامبر 2017 خبر خوشی را در این خصوص به مردم خوزستان بدهیم.
به گزارش جی پلاس، سعدالله نصیری قیداری در مراسم افتتاحیه اولین کنگره بین‌المللی جندی‌شاپور که امروز، سه‌شنبه سوم اسفندماه در دانشگاه صنعتی جندی‌شاپور دزفول برگزار شد، با اشاره به پیشینه دانشگاه جندی‌شاپور اظهار کرد: دانشگاه جندی‌شاپور تقریباً به اندازه تاریخ میلادی سابقه دارد؛ جمله‌ای که روی درب ورودی این دانشگاه نقش بسته، "دانش از زور بازو و شمشیر بهتر است"، جمله‌ای است که فرق انسان با بهائم را مشخص می‌کند زیرا این تولید علم، فرهنگ‌سازی و آموزش است که انسان را از حیوانات متمایز می‌کند.
وی افزود: سه عنصر آموزش، علم و فرهنگ تفاوت انسان با حیوانات را مشخص می‌کند. سازمان یونسکو بر اساس این سه عنصر یا بنیاد بعد از پرداخت هزینه‌های سنگین جنگ جهانی دوم تشکیل شد؛ پس از جنگ جهانی دوم بشر به این واقعیت دست یافت که با نظامی‌گری، اقتصاد و سیاست نمی‌توان به صلح، امنیت و عدالت رسید، بلکه این آموزش، علم و فرهنگ است که موجب تحقق صلح، امنیت و عدالت می‌شود.
دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو با بیان اینکه اولویت جهان تا 15 سال آینده بحث آموزش است، عنوان کرد: جنگ ابتدا در اندیشه و ذهن انسان‌ها شکل می‌گیرد و سپس با کشتار فعلیت می‌یابد. دلیل این فجایع و کشتار در طول تاریخ این است که آموزش درستی در طول تاریخ به بشریت داده نشده است. اگر این همه هزینه‌ای که صرف خریداری تسهیلات جنگی برای کشتار انسان‌ها می‌شد را صرف آموزش می‌کردیم هم معلم از جایگاه بالاتری برخوردار بود و هم تولید علم سرعت و شتاب بالایی داشت و هم آموزش به‌درستی انجام می‌شد و دیگر لازم نبود برای هیچ جنگی هزینه کنیم.
نصیری قیداری برگزاری کنگره بین‌المللی جندی‌شاپور را آغاز یک حرکت بسیار ارزشمند برای نمایان کردن هویت دانشگاه‌سازی 1800 ساله ایران دانست و گفت: امیدواریم که در نوامبر 2017 خبر خوشی را در این خصوص به مردم خوزستان بدهیم؛ زمانی‌که مکان یا چیزی به ثبت جهانی می‌رسد، جهانیان آن را می‌بینند.
وی عنوان کرد: 9 اثر مکتوب در برنامه حافظه جهانی، 10 اثر معنوی در فهرست میراث معنوی، 33 نفر از مشاهیر در فهرست مشایر جهانی، 20 ابنیه و محوطه تاریخی در میراث فرهنگی جهانی و یک میراث طبیعی را در میراث طبیعی جهانی یونسکو ثبت کرده‌ایم؛ تا چهل، پنجاه سال آینده هم تعداد بسیار بیشتری از این دست سرمایه‌ها برای ثبت در یونسکو داریم.
