یک کارگردان جوان تئاتر با انتقاد از بیتوجهیهایی که نسبت به گروههای نمایشی صورت گرفته است، رفتار چهرههایی همچون نوید محمدزاده و اشکان خطیبی را در زمینه حمایت از تئاتر، نمایشی و تبلیغاتی خواند.
جی پلاس، صدرا صباحی، کارگردان نمایش «اسطرلاب» که اجرای آن به دلیل وضعیت قرمز تهران متوقف شده است، از حال و هوای گروههای نمایشی سخن گفت و از عملکرد بعضی چهرههای شناخته شده گله کرد.
ایسنا نوشت؛ او در پاسخ به این پرسش که برای اجرای نمایشتان از سوی چه کسانی مورد حمایت قرار گرفتید؟ توضیح داد: اگر چند دوست و رفیقی که از سر دوستی شخصی مان لطف داشتند و دارند را فاکتور بگیریم هیچ کس! البته قصه بحران مدیریت و بینظم و برنامگی بودجه و حمایت از تئاتر بر کسی پوشیده نیست.
صباحی با اشاره به اعلام حمایت بعضی چهرههای شناخته شده از تئاتر که در فضای مجازی مطرح شده است، اضافه کرد: تک و توک افرادی همچون اشکان خطیبی و نوید محمدزاده هم با ژست حمایت از تئاتر، بیشتر برای خودشان محبوبیت میخرند درحالیکه این دوستان در این مدت حتی به تماشای آثار نمایشی روی صحنه نیامدهاند. ضمن اینکه شکل حمایت و اطلاع رسانیشان در صفحه شخصی، چندان کارساز نبود.
او با یادآوری حمایت نوید محمدزاده از بیست وسومین جشنواره تئاتر دانشگاهی معتقد است: ایشان بدون توجه کردن به آینده جشنواره تئاتر دانشگاهی و خطراتی که آن را تهدید میکند و بیاهمیت به سایر اجراهای روی صحنه و مشخصاً اجراهای برآمده از دل همین جشنواره با حمایت مالی از جشنواره، برای خودش محبوبیت میخرد در حالیکه اگر حمایت از خروجیهای این جشنواره دغدغهی راستین ایشان باشد ، گزینههای راحتتر ، کم خرجتر و البته هزار برابر موثرتری وجود دارد که البته جنبه تبلیغاتی ندارند.
حس گوشت قربانی را داریم
این کارگردان جوان معتقد است که «اسطرلاب» به گواه گذشته اجراهایش میتوانست برگ برنده جامعه تئاتر برای برگرداندن مخاطب به سالنها باشد و از طرفی هم جبرانکننده خسارت وارده خارج از اراده گروه باشد و هم برگ برندهای برای آشتی مخاطب با تئاتر در دوران پسا کرونا چرا که یک اجرای کمدی و صمیمی و متعهد به ذات اصیل تئاتر و گریزان از ابتذال است و برآورده کنندهی آرزوی پرداخت بدهیهای گروه و رساندن به نقطه صفر، همین و بس.
او اضافه کرد: ولی در این سرای بیکسی که کسی جز سنگ خود چیزی به سینه نمیزند، حس گوشتهای قربانی عزادار اجرای جوانمرگمان را داریم و با این همه همگی آدمیزادیم و زنده به امید. امید به اینکه لااقل پیشکسوتان و ستارهها و مدیران دغدغهمند به جای پروپاگاندا یا لااقل در کنار پروپاگاندایشان واقعاً کاری هم برای گروههای در حال اجرا کنند.