«کوه هوا» در بخش علامرودشت شهرستان لامرد در استان فارس از نظر حیات وحش، وجود داروهای گیاهی و هوای متفاوت آن در فصل‌های مختلف سال، منطقه ای ویژه در استان فارس برای تبدیل شدن به منطقه گردشگری و پارک ملی به شمار می‌رود.
به گزارش ایلنا از لامرد، کوه خوش گشت و بی‌بدیل "هوا" که روزگاری چون یک شکارگاه سلطنتی، محبوب ایلخان‌های قشقایی بود، در شمال و شمال‌غرب دشت علامرودشت شهرستان لامرد در استان فارس و حد فاصل این دشت با بخش گسترده محمله خنج واقع شده است و می رود در آینده ای بسیار نزدیک زمزمه اش بر زبان ها بیفتد و شهرتی پیدا کند سزاوار آنچه باید باشد نه آنچه امروز هست.
کوه هوا حدود هفتاد هزار هکتار وسعت دارد و از لحاظ وجود پوشش جنگل های متراکم بَن و بادام در بین کوه‌های زاگرس جنوبی همانندی برای آن نمی‌توان یافت. گونه های دارویی اش از جمله آویشن، بومادران، مَروه تلخ و آنقوزه شهرت ملی دارند.
عسل مصفای سنگین و شفابخش "هوا" که معجونی از صدها گونه گیاهی‌است به اعتراف زنبورداران ایرانگرد اردبیل و گلپایگان در سراسر کشور بی‌نظیر است. پوشش گیاهی و علفزارهای وسیع آن، چنان در خاک پر بُنیه و قوی کوه هوا ریشه می دواند که اگر دو سه پاییز و زمستان هم باران نبارد چرندگان آن سامان گرسنگی نمی‌کشند و از این بابت رنجی نمی برند. آبگیرها و چشمه های شیب های شمالی و جنوبی کوه هوا در تنگنای تنگه ها و در سایه سار کمرکِش های بلند، آبشخور کبک و تیهو و بز و میش بسیار است. جنگل بَن و پسته زارهای وحشی کوه هوا به حدی این گونه درختان خرم و پر شاخ و برگِ تنیده در هم را در خود دارد که پازنان شاخ شمشیری و قوچ های درشت اندام را دوربین های عکاسی به دشواری از بین آنها رصد می کنند. هوای ارتفاعات کوه هوا در پاییز و زمستان ها سرد است و یخ زدن آب و گاه بارش خفیف و ناپایدار برف در دی ماه و بهمن ماه آن دور از انتظار نیست. بهار بی مانند آن با عطر مهیج و سنگینی که باد خوش رقص شمال با خود می آورد، اتراق بهاری بر قلل خوش منظر و چشم گشای کوه هوا و شب های پرستاره اش در خلال خنکای لطیفی که در تابستان های جنوب به طبیعت دوستان هدیه می‌کند آرامش ذهن، صفای باطن، سبکی روح و پالایش فکر را در پی می آورد.
حیات وحش کوه هوا خود حکایت دیگری ست. اهل حضر و سفر بسیار در خود دارد. قوچ ها و میش های سبک خیز گریزپایی که در دشت های مرتفع و ماهورهای بلندبالای هوا می چرند به قوچ و میش لاری معروفند و معروف است که کوچکترین جثه را در بین همنوعان خود در سراسر جهان دارد. از این روست که قوچ و میش لاری که نام هنری آن قوچ مینیاتوریست یک برند ملی و شاید بین المللی ست. مجال گشتن و چریدن و چمیدن برای میش ها فراخ تر از بزها و پازن هاست. قوچ و میش ها همین که احساس امنیت کنند و صدای گلوله ای یا بوی بیگانه ای مشام آنها را نیازارد تمام کوه را برانداز می کنند و در فاصله یک ربع از قله به دامنه و از دامنه به قله می روند. گله ها نگهبان دارد. با هوشیاری از هم حراست می کنند. پیشاهنگ های باتجربه، گله را از خبط و خطا دور نگه می دارند. بزها و پازن ها که در پستوی هزارلای مخوف دره ها و در بلندای کمرکش های سرگیجه آور، زندگی پر راز و رمزی دارند از حاشیه امنیت بالاتری برخوردارند. هر ساله با خنک شدن هوای ملتهب تابستانی ماده ها بَر می گیرند و در دمادم نوروز که زمین را آب اعجاز آور باران، دُر ثمین و رشک بهشت برین کرده است می زایند. جنگ شاخ به شاخ نرهای شریر برای دلربایی از ماده ها شش ماهه ثمر می دهد. میش ها و بزها دوقلو می‌زایند و بره ها و بزغاله های بازیگوش فضای تنگه ها و تپه ماهورها را از احساس های لطیف خود لبریز می کنند.
انجمن زیست محیطی « زمین و زندگی » چون عاشقی که رنج وصال معشوق را به صمیم جان پذیرا می شود در طول دو سه سال اخیر با تحمل مرارت های زیاد تحول شگفت آوری به حیات وحش کوه هوا داده است. البته دایره فعالیت های این انجمن محدود به کوه هوا نیست و در جهت نگهداری از حیات وحش کوه جنوبی علامرودشت و همچنین پرندگان مهاجر سیبری که در دشت ها و تالاب ها اتراق می کنند نیز کارنامه قابل قبولی دارد. اما حفاظت اختصاصی، پایدار، پر تعداد و شبانه روزی این انجمن از تنگه ها و تپه ماهورها و آبشخورهای شیب ها و دامنه های شمالی و جنوبی کوه هوا که مأمن چند صد قوچ و میش و بز و پازن وحشی است نگاه فعالان محیط زیست را در آینده ای بسیار نزدیک متوجه علامرودشت خواهد کرد. تعداد قابل توجهی میش و بز در این کوه هستند که با توان زایش دوقلوها در دو سه سال آینده چشم انداز چشمگیر کوه هوا را در سایه حمایت های هوشمندانه انجمن زمین و زندگی به گونه ای پیش خواهند برد که علاقمندان به تماشای حیات وحش خواهند توانست بدون چشم مسلح نیز گله های قوچ و میش و بز و پازن را از نزدیک ببینند و لذت ببرند.
کوه هوا اکنون منطقه شکار ممنوع است و به شتاب هر چه تمامتر می‌رود که به منطقه حفاظت شده و سپس پارک ملی تبدیل شود. انجمن زمین و زندگی بازوی توانمند محیط زیست بوده و پا به پای محیط زیست و دوش به دوش آن، ضمن تقویت چهار پاسگاه محیط بانی و استخدام دو محیط بان غیرپرسنلی و همیاری مجدانه تعداد پرشماری از علاقمندان به طبیعت در هر دو دامنه شمالی و جنوبی کوه هوا و خلع سلاح فرهنگی متخلفین، کار را به نحوی، نیکو به سامان رسانیده است که در فردایی روشن و شعف انگیز بر بلندای بام طبیعت ایران عزیز خواهد ایستاد و اضافه بر علاقمندان داخل، شیفتگان طبیعت و حیات وحش گرمسیری را از اقصی نقاط جهان تحت عنوان اکوتوریسم به علامرودشت فرا خواهد خواهند.
به قلم سعید سروش
