سجاد شکری چهارشنبه در گفت و گو با ایرنا افزود: شاهنامه فردوسی منبعی سرشار از اسطوره‌های ایرانی است، اسطوره هایی که نمادهای تجربیات آدمی و نشان‌دهنده ارزش‌های معنوی فرهنگ این سرزمین هستند.
وی افزود: اسطوره ها با تمامی نیازها، خواسته ها، آرزوها، امید و بیم و هراس ها از چگونگی و حالات انسانی پرده برمی‌دارند و اسطوره‌ها نمادهای تجربیات آدمی و نشان‌دهنده ارزش‌های معنوی هر فرهنگ هستند.
این مدرس دانشگاه فرهنگیان اقلید گفت: شاهنامه حکیم ابوالقاسم فردوسی منبعی سرشار و محکم از اسطوره‌های ایرانی است که در آن حضور 'امشاسپندان' (فرشتگان جاودان مقدس) خدایان و ایزدان فراوان باستان تقابل نیروهای مینوی و اهریمنی را لحظه به لحظه نظاره گر هستیم.
وی اظهار داشت: فردوسی در شاهنامه، 'کیومرث' را نخستین شهریار به حساب آورده است و از 'جمشید' به عنوان کهن ترین چهره های اساطیر هند و ایرانی یاد نموده است. او که در اساطیر ودایی ایزد جهان مردگانی است که به سعادت ابدی دست یافتند.
شکری افزود: در شاهنامه 'ضحاک' پادشاهی ستمگر است در حالی که در اساطیر کهن او اژدهایی هولناک است.
وی بیان کرد: شاهنامه فردوسی شهریارانی را نیز به تصویر می کشد که در ادوار مختلف آغشته به جوهر پهلوانی بوده و به شخصیت‌هایی میهنی تبدیل شده اند و ایفاگر نقش بنیادینی در زندگی اجتماعی هستند.
این پژوهشگر با بیان اینکه در شاهنامه هیچ قهرمان یا پهلوانی برخلاف استعداد و توان خارق العاده ای که دارد موجود کامل و تام نیست، افزود: با این وجود، این شخصیت ها دارای ویژگی‌های اخلاقی بزرگوارانه ای هستند که مردم عادی سعی می‌کنند تا خود را به آنها شبیه کنند.
شکری با اشاره به اینکه در شاهنامه با اسامی خاصی مواجه می شویم که یادآور عصر گله‌داری و استمداد انسان از حیوانات به‌خصوص اسب می باشد، ادامه داد :'گرشاسب' دارنده اسب لاغر، 'ارجاست' دارنده اسب ارجمند،' لهراسب' دارنده اسب تیزرو، و 'طهماسب' دارنده اسب فربه و زورمند است.
نویسنده کتاب ' رمزهای اساطیری نقش مایه بز در فلزکاری ایران باستان' گفت: از جمله مهمترین مباحث مطرح شده در قسمتهایی از شاهنامه موضوع 'استحاله' یا پیکره گردانی است و معنای آن تغییر شکل ظاهر و بنیان و اساس هستی و هویت قانونمند شخصی یا چیزی با استفاده از نیروهای ماوراء طبیعی است.
شکری ادامه داد: در این وضعیت شخص و شیء از صورتی به صورت دیگر تغییر می‌یابد و قدرتی به دست می‌آورد که قبلاً فاقد آن بوده است و صاحب کنش‌های نو می‌شود.
وی افزود: این پیکره گردانی خود را به صورت ظهور مخلوقات و حیوانات، ترکیبی از آب حیات، سخن گفتن با حیوانات و نباتات و جمادات، پرواز به جهان فرا زمین، فرو رفتن در جهان فروردین، سفر به دنیای پیش از تولد و خبر آوردن از جهان پس از مرگ و جوان شدن است.
این پژوهشگر ادامه داد: از نمودهای پیکره گردانی می توان به 'طهورث' اشاره کرد که اهریمن را به صورت اسبی در می‌آورد و سوارش می‌شود، از دیوان انواع هنر و خطوط را یاد می گیرد، 'کاووس' نوش دارو را در اختیار خویش دارد، 'کیخسرو' در جام جهان بین خود همه جا را می بیند، 'رستم' زرهی دارد که نه در آتش می سوزد و نه در آب خیس می شود و نمونه های فراوان دیگر .
25اردیبهشت در تقویم رسمی کشور به عنوان روز پاسداشت زبان فارسی و بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی نامگذاری شده است.
شهرستان اقلید در 267 کیلومتری شمال شیراز واقع است.
9772 / 2027
انتهای پیام وی افزود: اسطوره ها با تمامی نیازها، خواسته ها، آرزوها، امید و بیم و هراس ها از چگونگی و حالات انسانی پرده برمی‌دارند و اسطوره‌ها نمادهای تجربیات آدمی و نشان‌دهنده ارزش‌های معنوی هر فرهنگ هستند.
این مدرس دانشگاه فرهنگیان اقلید گفت: شاهنامه حکیم ابوالقاسم فردوسی منبعی سرشار و محکم از اسطوره‌های ایرانی است که در آن حضور 'امشاسپندان' (فرشتگان جاودان مقدس) خدایان و ایزدان فراوان باستان تقابل نیروهای مینوی و اهریمنی را لحظه به لحظه نظاره گر هستیم.
وی اظهار داشت: فردوسی در شاهنامه، 'کیومرث' را نخستین شهریار به حساب آورده است و از 'جمشید' به عنوان کهن ترین چهره های اساطیر هند و ایرانی یاد نموده است. او که در اساطیر ودایی ایزد جهان مردگانی است که به سعادت ابدی دست یافتند.
شکری افزود: در شاهنامه 'ضحاک' پادشاهی ستمگر است در حالی که در اساطیر کهن او اژدهایی هولناک است.
وی بیان کرد: شاهنامه فردوسی شهریارانی را نیز به تصویر می کشد که در ادوار مختلف آغشته به جوهر پهلوانی بوده و به شخصیت‌هایی میهنی تبدیل شده اند و ایفاگر نقش بنیادینی در زندگی اجتماعی هستند.
این پژوهشگر با بیان اینکه در شاهنامه هیچ قهرمان یا پهلوانی برخلاف استعداد و توان خارق العاده ای که دارد موجود کامل و تام نیست، افزود: با این وجود، این شخصیت ها دارای ویژگی‌های اخلاقی بزرگوارانه ای هستند که مردم عادی سعی می‌کنند تا خود را به آنها شبیه کنند.
شکری با اشاره به اینکه در شاهنامه با اسامی خاصی مواجه می شویم که یادآور عصر گله‌داری و استمداد انسان از حیوانات به‌خصوص اسب می باشد، ادامه داد :'گرشاسب' دارنده اسب لاغر، 'ارجاست' دارنده اسب ارجمند،' لهراسب' دارنده اسب تیزرو، و 'طهماسب' دارنده اسب فربه و زورمند است.
نویسنده کتاب ' رمزهای اساطیری نقش مایه بز در فلزکاری ایران باستان' گفت: از جمله مهمترین مباحث مطرح شده در قسمتهایی از شاهنامه موضوع 'استحاله' یا پیکره گردانی است و معنای آن تغییر شکل ظاهر و بنیان و اساس هستی و هویت قانونمند شخصی یا چیزی با استفاده از نیروهای ماوراء طبیعی است.
شکری ادامه داد: در این وضعیت شخص و شیء از صورتی به صورت دیگر تغییر می‌یابد و قدرتی به دست می‌آورد که قبلاً فاقد آن بوده است و صاحب کنش‌های نو می‌شود.
وی افزود: این پیکره گردانی خود را به صورت ظهور مخلوقات و حیوانات، ترکیبی از آب حیات، سخن گفتن با حیوانات و نباتات و جمادات، پرواز به جهان فرا زمین، فرو رفتن در جهان فروردین، سفر به دنیای پیش از تولد و خبر آوردن از جهان پس از مرگ و جوان شدن است.
این پژوهشگر ادامه داد: از نمودهای پیکره گردانی می توان به 'طهورث' اشاره کرد که اهریمن را به صورت اسبی در می‌آورد و سوارش می‌شود، از دیوان انواع هنر و خطوط را یاد می گیرد، 'کاووس' نوش دارو را در اختیار خویش دارد، 'کیخسرو' در جام جهان بین خود همه جا را می بیند، 'رستم' زرهی دارد که نه در آتش می سوزد و نه در آب خیس می شود و نمونه های فراوان دیگر .
25اردیبهشت در تقویم رسمی کشور به عنوان روز پاسداشت زبان فارسی و بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی نامگذاری شده است.
شهرستان اقلید در 267 کیلومتری شمال شیراز واقع است.
9772 / 2027
کپی شد
