به گزارش دریافتی چهارشنبه ایرنا از روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شیراز ، با هدف بررسی احتمال شروع کارآزمایی بالینی در زمینه سالک در دانشگاه علوم پزشکی شیراز، مدیرگروه پوست دانشگاه علوم پزشکی شیراز، همراه با مشاور مرکز آموزش و پژوهش بیماری های پوست و جذام دانشگاه علوم پزشکی تهران و دکتر فابیانا الویز (Fabiana Alves) از موسسه DNDi کشور سوئیس، فعالیت های بخش سالک مرکز بهداشت شهدای والفجر بازدید کردند.
دکتر فرهاد هنجنی مدیرگروه پوست دانشگاه علوم پزشکی شیراز دراین باره گفت: با توجه به اینکه در دنیا هنوز به داروی مناسب و مطلوب برای درمان سالک دست نیافته ایم، این بازدید با هدف توسعه همکاری های دانشگاه علوم پزشکی شیراز و بررسی احتمال شروع کارآزمایی بالینی بیماری سالک با موسسه سوئیسی انجام شد.
او با ابراز امیدواری از افزایش تعامل و همکاری مشترک بخش پوست دانشگاه علوم پزشکی و مرکز بهداشت شهدای والفجر در زمینه سالک که زمینه ساز تحقیقات آینده است افزود: هم اکنون اقدامات پیشگیرانه خوبی در کشور در حال انجام است که کافی نیست و اطلاعات از بیماران نیز محدود است و به یک بانک اطلاعاتی در این زمینه نیاز داریم که درحال حاضر در بیمارستان شهید دکتر فقیهی در حال جمع آوری اطلاعات بیماران برای برنامه ریزی آتی هستیم.
علی محمد شاهیجانی مسئول واحد مبارزه با بیماری های واگیر این مرکز بهداشت نیز گفت: سالک یک بیماری بومی استان فارس است و برای مقابله با آن از راه های مختلفی استفاده می شود که بایستی علمی باشد، مرکز بهداشت شهرستان شهدای والفجر آمادگی کامل دارد برای تعامل، اجرایی کردن برنامه ها و روش های کنترل و درمان سالک در مسیر قانونی و علمی با استادان دانشگاه همکاری کند، چنانکه مراکز تحقیقاتی علمی داخلی و خارجی از این مرکزبهداشت بازدید کرده اند.
مدیر گروه مبارزه با بیماری های واگیر دانشگاه علوم پزشکی شیراز هم در گفت و گو با خبرنگار ایرنا به بیان فراوانی و پراکندگی ابتلا به سالک در استان فارس پرداخت و گفت: شهرستان مرودشت به لحاظ شمار جمعیتی و همچنین به لحاظ شرایط اقلیمی بیشترین ابتلابه سالک دراستان فارس را دارد.
دکتر حسین فرامرزی ادامه داد:علاوه بر این شهرها و روستاهای حاشیه تالاب بختگان به لحاظ تغییر اقلیمی و افزایش خشکسالی در معرض ابتلا به این بیماری قرار گرفته اند و از مناطق مرکزی استان فارس، زرقان ، خرامه ، سروستان ، آباده طشک و بیضاء به عنوان دیگر مناطق نام برد که فراوانی سالک در آن دیده شده است.
فرامرزی اضافه کرد:علاوه بر تداوم خشکسالی و کم آبی، افزایش دما و پدیده گرمای زمین نیز می تواند عاملی برای افزایش بیماری سالک دراستان فارس باشد، در تغییر اقلیم و افزایش دما جوندگان و حشرات موذی به اماکن نزدیک اماکن مسکونی مهاجرت می کنند، آمدن حشرات موذی، سگ های ولگرد و موجودات ناقل در نزدیکی روستاها و شهرها بر اثر گرمای زمین و تغییر اقلیم می تواند عاملی برای افزایش بیماری سالک باشد.
مدیر گروه مبارزه با بیماری های واگیر دانشگاه علوم پزشکی شیرازاضافه کرد:حاشیه شهرها و روستاها و مناطقی که سگ های ولگرد در آن فراوان باشند در معرض آسیب سالک قرار دارد که این مناطق در حاشیه شیراز و دیگر شهرهای استان فارس فراوان است.
فرامرزی گفت: بیماری سالک یک دوره نهفته سه تا شش ماه دارد و چون بیشتر گزش ها در فصول تابستان و بهار انجام می شود انتظار داریم از اوایل پاییز مراجعات به مراکز درمانی براثر این بیماری بیشتر شود و بیماری بیشتر خود را نشان دهد.
وی درباره رده سنی ابتلا به بیماری سالک گفت:ابتلا به بیماری در هر سنی امکان دارد ، اما معمولا کودکان بیشتر آسیب پذیر هستند، لطافت پوست کودکان آنها را در برابر گزش پشه ناقل بیماری آسیب پذیر می کند ، کسانی که در محیط های روباز و یا در کنار دامداری ها زندگی می کنند یا در مکان زندگی آنها محل انباشت زباله و نخاله ساختمانی و موارد اینچنین باشد بیشتر در معرض آسیب قرار دارند.
فرامرزی ادامه داد:در این میان دختران به لحاظ حساسیت و به لحاظ تبعات اجتماعی که ممکن است بر اثر گزش پشه گریبانگیر آنها شود بیشتر از سایرین در معرض آسیب قرار دارند.
مدیر گروه مبارزه با بیماری های واگیر دانشگاه علوم پزشکی شیراز با بیان اینکه مواردی از سالک در منطقه بیضا از توابع شهرستان سپیدان نیز مشاهده شده است گفت : این بیماری ازمناطق شرق و مرکز استان فارس به سمت مناطق شمالی استان در حال حرکت است ، تفاوت اقلیمی استان فارس نسبت به 10 سال قبل بسیار تغییر کرده است و کاهش تفاوت ها بین مناطق شمالی و مرکزی استان باعث شده است که مناطق شمالی که بر اثر سرما کمتر در معرض آسیب بود در حال حاضر در معرض آسیب باشد. فرامروزی گفت: هر جا که امکان زیست پشه های خاکی و امکان زیست جوندگان و سگهای ولگرد وجود داشته باشد و در کنارش محیط های آلوده و انباشت زباله هم تشکیل شود از خطرات سالک درامان نیست.
مدیر گروه مبارزه با بیماری های واگیر دانشگاه علوم پزشکی شیراز یکی دیگر از عوامل افزایش این بیماری را دستکاری درطبیعت دانست و گفت : در مناطقی که مزارع یونجه بیشتری وجود دارد امکان زیست جوندگان و پشه ناقل این بیماری بیشتر است بنابر این اگر با دستکاری در طبیعت و تغییر آن مبادرت به ایجاد مزارع جدید از جمله گونه یاد شده کنیم باید انتظار داشته باشیم که حشرات و گونه های موذی نیز دراطراف این کشتزارها زیست کنند که می توانند ناقل بیماری سالک باشند.
وی همچنین گفت:در شرایط خشکسالی و کم آبی حیوانات موذی به سمت مناطق مسکونی مهاجرت می کنند، در این شرایط انتظار است که ابتلا به سالک نیز بیشتر شود، ما بر لزوم امحای این حیوانات تاکید داریم، هر چند برخی محدودیت ها برای امحای حیوانات ولگرد و موذی وجود دارد اما معتقدیم حیوانات و حشراتی که در مناطق مسکونی جولان می دهند باید امحا شوند و امحای این حیوانات و حشرات به چرخه زیستی آسیبی نمی زند، سلامت شهروندان و مقابله با سالک باید در اولویت قرار گیرد.
این مقام مسئول با بیان اینکه دانشگاه علوم پزشکی شیراز ابزار اجرایی کافی برای مقابله با این بیماری دراختیار ندارد گفت: دستگاه های دیگری از جمله فرمانداری ها ، شوراها و دهیاری ها ، دامپزشکی ، نیروی انتظامی ، شهرداری ها و برخی ارگان های دیگر دراین زمینه مسئولیت دارند ، باید مکان های انباشت زباله و نخاله های ساختمانی به سرعت تسطیح و کوبیده شود تا موش ها و حشرات موذی فرصت لانه گزینی پیدا نکنند، این اقدامات اجرایی باید توسط سایر نهادها انجام شود.
فرامرزی بهسازی محیط شهری و روستایی و ایجاد اماکن خاص برای انباشت و دفع زباله و جلوگیری از مسکونی شدن اطراف این اماکن را در کاهش و کنترل سالک موثر دانست و گفت : در مناطقی که فاضلاب روباز در جریان است مانند حاشیه های شرقی شیراز امکان ابتلا به سالک بیشتراست ، انتهای رودخانه خشک شیراز و مناطق و روستاهای شرق شیراز که فاضلاب روباز و خندق های حاوی فاضلاب در این مناطق در جریان است بشدت در معرض ابتلا به سالک قرار دارند.
مدیر گروه مبارزه با بیماری های واگیر دانشگاه علوم پزشکی شیراز ادامه داد : دانشگاه توصیه می کند همه دستگاه های مسئول امسال به پای کار بیایند و عزم همگانی برای مقابله با سالک شکل گیرد.
6113 /1876
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند
نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.