در این یادداشت به قلم محمد عسلی صاحب امتیاز و مدیرمسئول روزنامه عصرمردم آمده است: امروز عربستان از هویت دینی و ملی تهی شده است. ذخایر ارزی و اعتبار مالی اش رو به اتمام است. از باورهای دینی اش که پشتوانه حکومت سعودی ها بود نیز روی برتافته و تمام قد تسلیم آمریکا شده است.
این همان هدفی است که آمریکا بعد از عملیات تروریستی سپتامبر آن را تعقیب می کرد تسلیم عربستان بدون شلیک یک گلوله و بکارگیری ترفند کهنه انگلیس «مذهب علیه مذهب».
اینک شاهان سعودی، هم چوب خوردند و هم پیاز و دلشان را خوش کردند به پشتوانه پرهزینه آمریکا که حتی برای شلیک موشک های آمریکایی – فرانسوی و انگلیسی به سوریه، پولش را آنها تعهد کردند پرداخت کنند و حتماً تا به امروز کارت به کارت کرده اند.
این بازی باخت – باخت بنیان دینی و اعتباری عربستان را در افکار عمومی مسلمانان و حتی جهانیان به باد داد و حالا پوسته ای بیشتر از آنها باقی نمانده است و بیم آن می رود که عنقریب عربستان را وارد جنگی منطقه ای کنند تا انبار مهمات و تسلیحات باقیمانده از جنگ یمن نیز مصرف شود و ریاض به خاک سیاه بیکسی بنشیند. زیرا نه از پشتوانه مردمی برخوردار است و نه آن طایفه هزارفامیل سعودی که شب ها را در کاباره ها و رستوران های اروپا با میگساری و قمار به روز می رسانند حرکتی دارند یا تعلقی که بتوانند در حمایت از اعقاب و قبایل خود کاری صورت دهند.
به هر حال حمله آمریکا به سوریه با هر بهانه ای نه تنها تغییری در روند آزادسازی سوریه ایجاد نمی کند، بلکه مردم آن را متحدتر و مقاوم تر خواهد کرد و آنها بیشتر و بهتر دشمن واقعی خود را خواهند شناخت.
دوستان سوریه هم کمربندهای خود را برای دفاع از حریم مسلمانان و اعتبار خود سفت تر خواهند کرد.
این جنگ همانند جنگ تحمیلی ایران و عراق، جنگ یمن، جنگ لیبی، جنگ عراق و افغانستان و… چند هدف را از طرف جنگ افروزان دنبال می کند. ایجاد درآمد برای جبران ورشکستگی اقتصادی آمریکا و اروپا و ایجاد زمینه های کار بیشتر برای بازسازی تأسیسات و زیرساخت های شهرهای ویران شده و تضعیف بنیه مالی و نظامی و سیاسی کشورهای اسلامی که حاضر نیستند تحت قیمومیت و استعمار قرار گیرند.
این جنگ ها به تمامی جهانیان تفهیم می کند که قوانین بین المللی، حقوق بشر و احترام به افکار عمومی و انسانیت صرفاً برای خود کشورهای استعمارگر معنی دارد و از آن سود و بهره می برند و برای غیر آنها هیچ معنی ندارد جز آنکه وسیله ای برای ارعاب، تسلیم، تجاوز و غارت اموال مسلمانان باشد.
تأسف آور است که این همه جنایت و کشتار زنان، کودکان و سالخوردگان بیگناه هیچ وجدانی را در دولتمردان غرب تحت تأثیر قرار نمی دهد. گویی همه چیز در آمریکا خلاصه می شود و این آمریکاست که باید شاد باشد و قوی بماند و همه باید تابع و اسیر آن باشند.
تاریخ جهان حکایت تلخ سقوط امپراطوران بزرگی چون مصر، هند، چین، ایران، رم، سومر، اکد و… را به یاد دارد.
یونانی که امروز برای حفظ حیات خود دست تکدی به سوی اروپا دراز کرده است روزگاری دارای تمدنی بالاتر از دیگر کشورها بوده و قدرت نظامی اش لرزه بر اندام سایر امپراطوری ها می انداخته؛ اینک کشوری کوچک و ضعیف است و هیچ شباهتی به یونان دو هزار سال قبل ندارد.
آمریکا هم روزی به پایان عمر خود می رسد؛ این جبر تاریخ است و راه گریزی از آن نیست. به قول گذشتگان: «فواره چون بلند شود سرنگون شود.»
و اما بعد:
ما باید این فجایع و وقایع تلخ را ببینیم و درس بگیریم و بدانیم که آمریکا همان شیطان بزرگ است که امام خمینی (ره) در سال 57 به وضوح هویت آن را رو کردند و تصور نکنیم که با همراهی آمریکا می توانیم نفسی به راحتی بکشیم.
عاقبت شاه ایران، سادات، قذافی، صدام و دیگر شاهان و امیران دلبسته و وابسته به غرب را دیدیم.
عاقبت عربستان و امارات را عنقریب خواهیم دید که به تعبیر ترامپ همان گاو شیرده هستند که باید شیرشان را دوشید.
ما گاو شیرده نیستیم و مهم تر آنکه گاو نیستیم. ما از یک تمدن چند هزار ساله بهره مندیم و به دنیا اثبات کرده ایم علیرغم خیانت های پیدا و پنهان دشمنان داخلی و خارجی و دوستان خیانتکار گرگ در لباس میش هنوز زنده ایم و ایستاده ایم و به کسی باج نمی دهیم اما این ایستادگی نیازمند عقلانیت، صداقت و همدلی و وحدت است که نباید در اختلافات جناحی آن را به فراموشی بسپاریم.
7375/ 2027
انتهای پیام این همان هدفی است که آمریکا بعد از عملیات تروریستی سپتامبر آن را تعقیب می کرد تسلیم عربستان بدون شلیک یک گلوله و بکارگیری ترفند کهنه انگلیس «مذهب علیه مذهب».
اینک شاهان سعودی، هم چوب خوردند و هم پیاز و دلشان را خوش کردند به پشتوانه پرهزینه آمریکا که حتی برای شلیک موشک های آمریکایی – فرانسوی و انگلیسی به سوریه، پولش را آنها تعهد کردند پرداخت کنند و حتماً تا به امروز کارت به کارت کرده اند.
این بازی باخت – باخت بنیان دینی و اعتباری عربستان را در افکار عمومی مسلمانان و حتی جهانیان به باد داد و حالا پوسته ای بیشتر از آنها باقی نمانده است و بیم آن می رود که عنقریب عربستان را وارد جنگی منطقه ای کنند تا انبار مهمات و تسلیحات باقیمانده از جنگ یمن نیز مصرف شود و ریاض به خاک سیاه بیکسی بنشیند. زیرا نه از پشتوانه مردمی برخوردار است و نه آن طایفه هزارفامیل سعودی که شب ها را در کاباره ها و رستوران های اروپا با میگساری و قمار به روز می رسانند حرکتی دارند یا تعلقی که بتوانند در حمایت از اعقاب و قبایل خود کاری صورت دهند.
به هر حال حمله آمریکا به سوریه با هر بهانه ای نه تنها تغییری در روند آزادسازی سوریه ایجاد نمی کند، بلکه مردم آن را متحدتر و مقاوم تر خواهد کرد و آنها بیشتر و بهتر دشمن واقعی خود را خواهند شناخت.
دوستان سوریه هم کمربندهای خود را برای دفاع از حریم مسلمانان و اعتبار خود سفت تر خواهند کرد.
این جنگ همانند جنگ تحمیلی ایران و عراق، جنگ یمن، جنگ لیبی، جنگ عراق و افغانستان و… چند هدف را از طرف جنگ افروزان دنبال می کند. ایجاد درآمد برای جبران ورشکستگی اقتصادی آمریکا و اروپا و ایجاد زمینه های کار بیشتر برای بازسازی تأسیسات و زیرساخت های شهرهای ویران شده و تضعیف بنیه مالی و نظامی و سیاسی کشورهای اسلامی که حاضر نیستند تحت قیمومیت و استعمار قرار گیرند.
این جنگ ها به تمامی جهانیان تفهیم می کند که قوانین بین المللی، حقوق بشر و احترام به افکار عمومی و انسانیت صرفاً برای خود کشورهای استعمارگر معنی دارد و از آن سود و بهره می برند و برای غیر آنها هیچ معنی ندارد جز آنکه وسیله ای برای ارعاب، تسلیم، تجاوز و غارت اموال مسلمانان باشد.
تأسف آور است که این همه جنایت و کشتار زنان، کودکان و سالخوردگان بیگناه هیچ وجدانی را در دولتمردان غرب تحت تأثیر قرار نمی دهد. گویی همه چیز در آمریکا خلاصه می شود و این آمریکاست که باید شاد باشد و قوی بماند و همه باید تابع و اسیر آن باشند.
تاریخ جهان حکایت تلخ سقوط امپراطوران بزرگی چون مصر، هند، چین، ایران، رم، سومر، اکد و… را به یاد دارد.
یونانی که امروز برای حفظ حیات خود دست تکدی به سوی اروپا دراز کرده است روزگاری دارای تمدنی بالاتر از دیگر کشورها بوده و قدرت نظامی اش لرزه بر اندام سایر امپراطوری ها می انداخته؛ اینک کشوری کوچک و ضعیف است و هیچ شباهتی به یونان دو هزار سال قبل ندارد.
آمریکا هم روزی به پایان عمر خود می رسد؛ این جبر تاریخ است و راه گریزی از آن نیست. به قول گذشتگان: «فواره چون بلند شود سرنگون شود.»
و اما بعد:
ما باید این فجایع و وقایع تلخ را ببینیم و درس بگیریم و بدانیم که آمریکا همان شیطان بزرگ است که امام خمینی (ره) در سال 57 به وضوح هویت آن را رو کردند و تصور نکنیم که با همراهی آمریکا می توانیم نفسی به راحتی بکشیم.
عاقبت شاه ایران، سادات، قذافی، صدام و دیگر شاهان و امیران دلبسته و وابسته به غرب را دیدیم.
عاقبت عربستان و امارات را عنقریب خواهیم دید که به تعبیر ترامپ همان گاو شیرده هستند که باید شیرشان را دوشید.
ما گاو شیرده نیستیم و مهم تر آنکه گاو نیستیم. ما از یک تمدن چند هزار ساله بهره مندیم و به دنیا اثبات کرده ایم علیرغم خیانت های پیدا و پنهان دشمنان داخلی و خارجی و دوستان خیانتکار گرگ در لباس میش هنوز زنده ایم و ایستاده ایم و به کسی باج نمی دهیم اما این ایستادگی نیازمند عقلانیت، صداقت و همدلی و وحدت است که نباید در اختلافات جناحی آن را به فراموشی بسپاریم.
7375/ 2027
کپی شد
