هنر را در بسیاری از کشورها، صنعت نام گذاری کرده اند؛ اشاره ای به اینکه هنر باید درآمدزا باشد. این است که اشتغال به هر کدام از هنرهای 7 گانه، در بسیاری از کشورها به یک راه درآمد و به عبارت دیگر، شغل تبدیل شده است. برای نمونه، یک فرد که کتاب می نویسد، خود را نویسنده معرفی می کند؛ یعنی شغل خود را نویسندگی می داند؛ یک نقاش همین طور و یک بازیگر تئاتر.
در ایران اما بیشتر افرادی که به هنرهای 7 گانه، از نویسندگی گرفته تا موسیقی و... می پردازند شغل اصلیشان چیز دیگری است و در کنار آن به این هنرها اشتغال دارند.
در گفت و گویی با 6 تن از هنرمندان در هنرهای مختلف از آنها پرسیده ایم که به نظر آنها چرا در فارس هنری که به آن اشتغال دارند، اقتصادی نشده و برای اقتصادی شدن آن چه کار می توان کرد.
استثنائا به یکی از این هنرهای هفت گانه -حرکات نمایشی- نپرداخته ایم چون در فارس به لحاظ سنتی و برخلاف کردستان و آذربایجان، حرکات نمایشی چندانی وجود ندارد. آنچه در ادامه می آید، پاسخ هنرمندان به این دو پرسش ما است.
46
