در این یادداشت به قلم فرزاد وثوقی آمده است: چندی پیش که تکیه مضاعفی بر مقاوم سازی ونکات ایمنی می شد ، مسئولان فارس براین نکته اتفاق داشتند که تمام امور حول محور مقاوم سازی انجام شده است و باقی قضایا . یعنی خیال مردم راحت باشد که اتفاق خاصی با تلفات هزار هزار نفری در استان فارس نخواهیم داشت . البته این گفتار مطلق نیست و مسئولان فارس می دانند که نقاط آسیب پذیر فارس وشیراز چگونه آمادگی دارند تا جان هزاران انسان را بگیرد .
نمونه بارز این داستان در بافت قدیم شیراز ساری و جاری است. کوچه های تنگ ومخروبه با دیوارهای شکسته وشبکه های گاز وآب فرسوده . کوچه هایی با دیوارهای گلی وسست که با کوچکترین لرزشی برسر مردمانش ویران خواهد شد و باید شاهد تلفات سنگینی باشیم . داستان بافت نخ نما شده و گفتار دراین باره زیاد است اما در عمل کاری صورت نگرفته است . نمونه دیگر داستان همین بازار وکیل است . چندی پیش رییس سازمان آتش نشانی شیراز هشدارهای دوباره خود را پیرامون غیر ایمنی بودن بازار وکیل اعلام داشت اما کسی برای این هشدارها تره هم خرد نکرده است .
در زلزله سال گذشته جنوب فارس شاهد آن بودیم که بسیاری سازه های جدید یعنی مهندسی ساز هم آسیب دید . سازه هایی که هنوز مهر مهندسان استان پای پایان کار آن خشک نشده است . استاندار وقت رویکرد تندی به موضوع داشت وحتی گفته می شد می خواهند از این مهندسان سازمان نظام مهندسی که پای این پایان کارها را مهر کرده اند شکایت شود ومحاکم قضایی در آماده باش بودند تا تکلیف این وضع را روشن کنند اما خبری نشد و مهندسان همچنان مهر فروشی می کنند . نکته مهم دراین مطلب اینجاست که شیراز روی گسل بزرگی قرار دارد . اسما مقاوم می سازیم اما در عمل خبری از استقامت نیست . کل بازار مصرف مصالح ساختمانی جدید در اختیار مصالح غیر استاندارد است وکسی نظارتی در ماجرا ندارد .
از روزگاری که موضوع میلگرد های غیر استاندارد ویا سایر مصالح وارداتی مطرح شد ، زمان چندانی نمی گذرد . باید دید چه تعداد مسکن با این مصالح غیر استاندارد ومهر مهندسان استان فارسی ساخته شده وچه میزان جمعیت زیر این سقف های سست زندگی می کنند . خصوصا آنکه در فارس میزان قابل ملاحظه ای مسکن مهر احداث شده است که مشخصا از استقامتی برخوردار نیستند . در نگاهی دیگر به داستان استقامت در برابر زلزله باید به سازه بیمارستانهای شیراز وسایر مناطق فارس هم توجه نمود . بیمارستانهای سعدی ونمازی ویا شهید بهشتی عمر بالایی دارند وبطور قطع غیر مقاوم هستند . بیمارستانهایی که با رنگ آمیزی سالیانه قصد داریم عمر مفید آنان را موجه جلوه دهیم . سازمان تامین اجتماعی فارس هم شاید یک دهه یا بیشتر است در فکر ساخت بیمارستان جدید در شیراز است اما چه عاملی باعث شده تا این مهم به تعویق بیفتد خدا می داند. سازمانی که امروز باید یکی از ثروتمند ترین سازمان های بیمه ای باشد ، گرفتار نبود اعتبارات است . سازمانی متعلق به کارگران استان و موظف به خدمات دهی به خانواده بزرگ آنان .
نقطه سر خط – ضعف بزرگ در مقابل پیام امداد باعث دل نگرانی است . با این اوصاف فقط باید دلمان به نیروهای امدادی که بخش قابل توجهی از آنان را نیروهای مسلح تشکیل می دهند خوش باشد یا امدادگران هلال احمر که با سگ های زنده یاب نفر به نفر مان را از زیر آوار در آورند . ما نگاهی به آینده نداشتیم . آینده ای پر خطر در موازات بلایای طبیعی . حادثه کرمانشاه زنگ خطری بود که دوباره به صدا درآمد . اما چه باید کرد وقتی مقاوم سازی نکرده ایم !!!
6114/ 2027
دریافت: علی اکبر خرامش ** انتشاردهنده: سیداحمد نجفی
انتهای پیام نمونه بارز این داستان در بافت قدیم شیراز ساری و جاری است. کوچه های تنگ ومخروبه با دیوارهای شکسته وشبکه های گاز وآب فرسوده . کوچه هایی با دیوارهای گلی وسست که با کوچکترین لرزشی برسر مردمانش ویران خواهد شد و باید شاهد تلفات سنگینی باشیم . داستان بافت نخ نما شده و گفتار دراین باره زیاد است اما در عمل کاری صورت نگرفته است . نمونه دیگر داستان همین بازار وکیل است . چندی پیش رییس سازمان آتش نشانی شیراز هشدارهای دوباره خود را پیرامون غیر ایمنی بودن بازار وکیل اعلام داشت اما کسی برای این هشدارها تره هم خرد نکرده است .
در زلزله سال گذشته جنوب فارس شاهد آن بودیم که بسیاری سازه های جدید یعنی مهندسی ساز هم آسیب دید . سازه هایی که هنوز مهر مهندسان استان پای پایان کار آن خشک نشده است . استاندار وقت رویکرد تندی به موضوع داشت وحتی گفته می شد می خواهند از این مهندسان سازمان نظام مهندسی که پای این پایان کارها را مهر کرده اند شکایت شود ومحاکم قضایی در آماده باش بودند تا تکلیف این وضع را روشن کنند اما خبری نشد و مهندسان همچنان مهر فروشی می کنند . نکته مهم دراین مطلب اینجاست که شیراز روی گسل بزرگی قرار دارد . اسما مقاوم می سازیم اما در عمل خبری از استقامت نیست . کل بازار مصرف مصالح ساختمانی جدید در اختیار مصالح غیر استاندارد است وکسی نظارتی در ماجرا ندارد .
از روزگاری که موضوع میلگرد های غیر استاندارد ویا سایر مصالح وارداتی مطرح شد ، زمان چندانی نمی گذرد . باید دید چه تعداد مسکن با این مصالح غیر استاندارد ومهر مهندسان استان فارسی ساخته شده وچه میزان جمعیت زیر این سقف های سست زندگی می کنند . خصوصا آنکه در فارس میزان قابل ملاحظه ای مسکن مهر احداث شده است که مشخصا از استقامتی برخوردار نیستند . در نگاهی دیگر به داستان استقامت در برابر زلزله باید به سازه بیمارستانهای شیراز وسایر مناطق فارس هم توجه نمود . بیمارستانهای سعدی ونمازی ویا شهید بهشتی عمر بالایی دارند وبطور قطع غیر مقاوم هستند . بیمارستانهایی که با رنگ آمیزی سالیانه قصد داریم عمر مفید آنان را موجه جلوه دهیم . سازمان تامین اجتماعی فارس هم شاید یک دهه یا بیشتر است در فکر ساخت بیمارستان جدید در شیراز است اما چه عاملی باعث شده تا این مهم به تعویق بیفتد خدا می داند. سازمانی که امروز باید یکی از ثروتمند ترین سازمان های بیمه ای باشد ، گرفتار نبود اعتبارات است . سازمانی متعلق به کارگران استان و موظف به خدمات دهی به خانواده بزرگ آنان .
نقطه سر خط – ضعف بزرگ در مقابل پیام امداد باعث دل نگرانی است . با این اوصاف فقط باید دلمان به نیروهای امدادی که بخش قابل توجهی از آنان را نیروهای مسلح تشکیل می دهند خوش باشد یا امدادگران هلال احمر که با سگ های زنده یاب نفر به نفر مان را از زیر آوار در آورند . ما نگاهی به آینده نداشتیم . آینده ای پر خطر در موازات بلایای طبیعی . حادثه کرمانشاه زنگ خطری بود که دوباره به صدا درآمد . اما چه باید کرد وقتی مقاوم سازی نکرده ایم !!!
6114/ 2027
دریافت: علی اکبر خرامش ** انتشاردهنده: سیداحمد نجفی
کپی شد
