محمدصادق میرزاابوالقاسمی، عضو هیات علمی دانشگاه شیراز و مؤلف کتاب مصحف ابراهیم، پنجشنبه به مناسبت مراسمی که به مناسبت ششصدمین سالگرد درگذشت ابراهیم سلطان و رونمایی از کتاب مصحف ابراهیم در سازمان اسناد و کتابخانه ملی فارس برگزار شد، درخصوص چگونگی تالیف این کتاب با ایرنا به گفت و گو نشست.
وی درباره انتشار این کتاب گفت: مصحف ابراهیم حاصل تحقیق بر روی یکی از نفایس خطی قرآن است که در دوره تیموری در شیراز نوشته، تذهیب و تجلید شده است.
در این کتاب که با همکاری مشترک دانشنامه فارس، اداره کل میراث فرهنگی فارس و سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران منتشر شده، ارزش‌های تاریخی، هنری و نسخه‌شناسی این اثر به طور علمی و دقیق بررسی شده است.
میرزاابوالقاسمی درباره ویژگی‌های این قرآن بیان داشت: این نسخه شامل منتخبی از سوره‌های قرآن می‌شود که به خط ابراهیم سلطان، حاکم شیراز در دوره تیموری و یکی از برجسته‌ترین خوشنویسان سده نهم هجری نوشته شده است و از نظر ابعاد از بزرگترین نسخه های تولید شده در تمدن اسلامی به شمار می‌رود.
این نسخه‌شناس در پاسخ به این پرسش که آیا می توان همتایی برای این قرآن در شیراز یافت،بیان کرد: دستکم از سده چهارم هجری خوشنویسان برجسته‌ای از خطۀ فارس و شیراز برخاسته‌اند و آثار نفیس متعددی از آنها در مجموعه‌ها و موزه‌های ایران و جهان وجود دارداما نکته مهم درخصوص قرآن ابراهیم سلطان این است که این کتاب از نفیس ترین نسخه هایی محسوب می شود که ویژگی‌های کتاب‌آرایی شیراز در دوره تیموری را به طور دقیق نشان می‌دهد.
عضو هیات علمی دانشگاه شیراز هدف از بررسی قرآن ابراهیم سلطان را ضرورت آشنایی با ابعاد فرهنگی و هنری شیراز در دوره اسلامی دانست و افزود: نسخه‌شناسی از مصادیق مهم مطالعات هنروفرهنگ اسلامی است؛ بنابراین ازآنجا که این نسخه حاوی اطلاعاتی ارزشمند از سنت کتاب آرایی شیراز در دوره تیموری است و نیز وجوهی از سبک و سیاق ابراهیم سلطان در خوشنویسی را طرح می‌کند برای تحقیق و انتشار مورد توجه قرار گرفت.
میرزاابوالقاسمی گفت: این قرآن تاکنون در مطالعات مربوط ناشناخته بوده است و انتشار کتاب مصحف ابراهیم مجالی برای مطرح شدن آن در مجامع علمی بین‌المللی فراهم می‌آورد که راه را برای تکمیل مطالعات نسخه شناسی اسلامی هموارتر می کند.
1876
انتشار:غلامرضا مالک زاده
انتهای پیام وی درباره انتشار این کتاب گفت: مصحف ابراهیم حاصل تحقیق بر روی یکی از نفایس خطی قرآن است که در دوره تیموری در شیراز نوشته، تذهیب و تجلید شده است.
در این کتاب که با همکاری مشترک دانشنامه فارس، اداره کل میراث فرهنگی فارس و سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران منتشر شده، ارزش‌های تاریخی، هنری و نسخه‌شناسی این اثر به طور علمی و دقیق بررسی شده است.
میرزاابوالقاسمی درباره ویژگی‌های این قرآن بیان داشت: این نسخه شامل منتخبی از سوره‌های قرآن می‌شود که به خط ابراهیم سلطان، حاکم شیراز در دوره تیموری و یکی از برجسته‌ترین خوشنویسان سده نهم هجری نوشته شده است و از نظر ابعاد از بزرگترین نسخه های تولید شده در تمدن اسلامی به شمار می‌رود.
این نسخه‌شناس در پاسخ به این پرسش که آیا می توان همتایی برای این قرآن در شیراز یافت،بیان کرد: دستکم از سده چهارم هجری خوشنویسان برجسته‌ای از خطۀ فارس و شیراز برخاسته‌اند و آثار نفیس متعددی از آنها در مجموعه‌ها و موزه‌های ایران و جهان وجود دارداما نکته مهم درخصوص قرآن ابراهیم سلطان این است که این کتاب از نفیس ترین نسخه هایی محسوب می شود که ویژگی‌های کتاب‌آرایی شیراز در دوره تیموری را به طور دقیق نشان می‌دهد.
عضو هیات علمی دانشگاه شیراز هدف از بررسی قرآن ابراهیم سلطان را ضرورت آشنایی با ابعاد فرهنگی و هنری شیراز در دوره اسلامی دانست و افزود: نسخه‌شناسی از مصادیق مهم مطالعات هنروفرهنگ اسلامی است؛ بنابراین ازآنجا که این نسخه حاوی اطلاعاتی ارزشمند از سنت کتاب آرایی شیراز در دوره تیموری است و نیز وجوهی از سبک و سیاق ابراهیم سلطان در خوشنویسی را طرح می‌کند برای تحقیق و انتشار مورد توجه قرار گرفت.
میرزاابوالقاسمی گفت: این قرآن تاکنون در مطالعات مربوط ناشناخته بوده است و انتشار کتاب مصحف ابراهیم مجالی برای مطرح شدن آن در مجامع علمی بین‌المللی فراهم می‌آورد که راه را برای تکمیل مطالعات نسخه شناسی اسلامی هموارتر می کند.
1876
انتشار:غلامرضا مالک زاده
کپی شد
