به گفته علی اسدی از یافته های شاخص این فصل از کاوش میتوان به تعداد زیادی از قطعه سنگهای کوچک و بزرگ نقشبرجستهدار و سنگهای تراشخورده عمدتاً مربوط به نقوش پلکانهای شمالی، غربی و جنوبی حیاط تچر، چند قطعه سنگ کتیبه دار (حروف مربوط به کتیبههای فارسی باستان)، دسته تزیینی شمشیر از سنگ لاجورد، قطعههایی از نقاشیها بر روی آجرهای لعابدار، سنگهای تراشخورده کنگرهدار مربوط به پلکانهای اطراف حیاط، چهارده مهره سنگی تزیینی، چند اسکلت انسانی و تعداد بسیار زیادی از اشیای دیگر مربوط به دوره هخامنشی اشاره کرد . وی به نتایج کاوش این فصل اشاره کرد و گفت: در بخش جنوبی تختگاه تختجمشید، تل خاک حاصل از کاوش سالیان گذشته، موجب شده بود امکان بیرون رفت آب کانالها از ضلع جنوبی تختگاه وجود نداشته باشد که در سال 91 با شناسایی خروجی آبراه و کاوش در بخش شرقی این دیواره، مشکل خروج آبهای سطحی رفع شد که امیدواریم با دستیابی به سطحهای پایینتر، بتوانیم به امتداد دیگر شبکه آبراههها برسیم و آن را شناسایی کنیم.
به گفته این باستان شناس در کاخ تچر مجموعهای از شبکههای آبراه وجود دارد که یکی از این آبراههها از حیاط جنوبی تچر آغاز شده و با امتداد بهسمت شرق در محدوده بین بنای خزانه و کاخ صدستون به شبکه اصلی آبراه شرقی تختگاه میپیوندد. این آبراه بهمنظور دفع آبهای حیاط مذکور ایجاد شده است. کاوش این آبراهه با توجه به اینکه دارای ساختاری متفاوت و جهت امتدادی نامشخص بهسمت غرب تختگاه است دارای اهمیتی قابل توجه در شناخت کلی شبکه آبراهههای زیرزمینی تختگاه بود و این احتمال وجود داشت که در صورت کاوش بتوان وضعیت آبراههها را در این بخش بهصورت کامل مشخص کرد. اسدی گفت: شاخه دیگری از آبراههها در گُستره شرقی کاخ یا دروازه ناتمام است که این شاخه از آبراههها به سمت شمال امتداد پیدا کرده و به احتمال فراوان در زمان زندهیاد سامی قسمتی از آن کاوش شده است. به همین دلیل، برای تیم کاوش اهمیت داشت که بدانند کارکرد آن چیست و در زیر کدام یک از بناهای گُستره شمال شرقی تختگاه امتداد دارد.
در نتیجه، کاوش در این بخش نیز مد نظر قرار گرفت که در ادامه کار حدود پنجاه متر از این آبراهه خاکبرداری شد و انتظار میرود که با ادامه کاوش در فصلهای بعدی و شناسایی شبکه آبراهه ها در این بخش، به بهبود بازسازی بناها در این قسمت کمک شود.
46
