این خودشیفتهها دائم می گویند من خوبم و شما بدید و انگار پنجره دید آنها تنها به روی خودشان باز میشود و خود را مانند باغهای زیبایی میبینند که از همه سر هستند! خودشیفتگان اجتماعی، خسته کنندههای غیرقابل تحملی هستند که مدام در حال سرزنش دیگران بوده و اطرافیان را مورد انتقاد قرار میدهند. به گفته روانشناسان و متخصصان امر، پایه شخصیت این افراد، حقارت های پیچیده ای از گذشته است که برای پوشاندن آن از مکانیزم جبران استفاده می کنند!
عضو نظام روانشناسی فارس در این خصوص به «خبرجنوب» گفت: خودشیفتگی یک نوع اختلال شخصیت است که از خفیف شروع می شود. به طور کلی می توان گفت در بعد اجتماعی 60 درصد مردم فارس از طیف خفیف تا متوسط دچار خودشیفتگی اجتماعی هستند که این میزان، بیماری و یا اختلال محسوب نمی گردد.
کاظم احمدیان افزود: اما در موارد شدید تعداد خودشیفته ها بیشتر از 10 تا 15 درصد در فارس نیست که در صورت مراجعه، درمان آنها اگرچه پیچیده، اما امکان پذیر است.
وی یادآور شد: معمولا خودشیفته ها به این دلیل که در خود نقصی نمی بینند اهل مراجعه به مشاور و یا روانشناس نیستند و به همین علت آمار ارائه شده از خودشیفتهها تقریبی است.
احمدیان گفت: این افراد اعتماد به نفس کاذبی دارند و بسیار خودمحور هستند و به همین دلایل، توانایی اینکه به اصطلاح از لاک خود بیرون بیایند را ندارند و از این قضیه دچار هراس بسیاری هستند.
وی افزود: خودشیفته ها همیشه به ظاهر، رفتار و ایده های خود نمره بیست میدهند و دچار یک نوع کمال گرایی فانتزی و رویایی هستند و به صورت رویایی خود را در کمال می بینند.
این مشاور خانواده عنوان کرد: تا با این افراد مواجه نشوی، زندگی و یا معامله نکنی، متوجه خودشیفتگی آنها نمی شوی چرا که آنها نقاب به چهره دارند و دارای رنگ و لعاب های فانتزی هستند و معمولا نقش «من بهترین هستم» را اجرا می کنند!
احمدیان افزود: خودشیفته ها دائم میگویند من خوبم و شما بدید؛ خسته کنندههای غیرقابل تحملی که مدام دیگران را سرزنش می کنند و خود را بی نقص میدانند.
عضو نظام روانشناسی فارس یادآور شد: پایه شخصیت این افراد، حقارت های پیچیده ای از گذشته است که از مکانیزم جبران استفاده می کنند و خودشان را بسیار بزرگ جلوه می دهند.
احمدیان افزود: زیرساخت شخصیت خودشیفته ها، اضطراب است و وقتی درمان می شوند از خودمحوری بیرون می آیند و تازه متوجه می شوند که چندان هم که تاکنون تصور می کردند همه چیز تمام نیستند و بقیه هم خوب و زیبا هستند.
این مشاور خانواده گفت: افراد یادشده اگر درمان نشوند در زندگی اجتماعی و خانوادگی به مشکل برمی خورند و به خصوص در جوامع امروزی قابل تحمل نیستند.
مشاور خانواده سازمان بهزیستی فارس هم در این خصوص عنوان کرد: خودشیفتگی یا نارسیسیسم از یک افسانه یونانی گرفته شده که مرد جوانی به نام نارسیوس عاشق عکس خود در آب می شود و برای گرفتن آن در آب می پرد و غرق می شود!
حمیدرضا محمودیان گفت: اگرچه دوست داشتن خود، مطلوب است اما افراط در آن موجب بروز مشکلات بسیاری میشوند و به ویژه اطرافیان از حضور چنین افرادی رنج می برند.
وی یادآور شد: خودشیفتگی میتواند مانع بزرگی بر سر راه روابط میان فردی باشد و اگرچه خیلی از افراد ویژگی هایی از خودشیفتگی را تا حدی دارند اما برخی به طور خاص به آن مبتلا هستند و این ویژگی شخصیتی در آنها تبدیل به یک رفتار بارز شده و اطرافیان هم از این وضعیت آزار میبینند.
محمودیان افزود: این بیماران با احساس عمیق اهمیت به خود مواجه اند و با ویژگی خودبزرگ بینی و تصور اینکه بی نظیرند، مشخص می شوند.
این مشاور بهزیستی استان گفت: خودشیفته ها خود را آدم های خاصی میپندارند و در مورد توانایی هایشان اغراق می کنند و دائم به بیان آنها می پردازند. به عبارتی محتاج توجه و تائید بوده و همیشه احساس محق بودن می کنند. در روابط بین فردی نیز دیگران را استثمار می نمایند.
محمودیان یادآور شد: این افراد فاقد همدلی اند و تحمل شان برای انتقاد بسیار کم است و منتقدان به خود را آدم های نادانی می دانند که درک درستی از واقعیت ندارند.
وی گفت: تحقیر دیگران برای خودشیفتهها عادی است و از همه طلبکارند و از دیدگاه روان پریشی، آنها دارای والدین سرد و بی عاطفه بوده اند که به ندرت موفقیت های کودک را ستایش می کرده اند. این افراد از دیدگاه شناختی- اجتماعی دارای عزت نفس شکننده هستند.
این مشاور بهزیستی فارس افزود: شیوع اختلال خودشیفتگی در استان حدود 2 تا 16 درصد از جمعیت بالینی است و درمان آنها بسیار دشوار می باشد.
محمودیان یادآور شد: برخی بالین گران برای درمان خودشیفته ها، گروه درمانی را پیشنهاد می کنند تا ضمن روبه رو شدن با مشارکت و همدلی، زمینه درمان آنها فراهم شود.
46