این گفته عبدالرضا نصیری، معاون اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری فارس است. وی با بیان اینکه روستای دوسیران در شهرستان کازرون واقع شده و یکی از روستاهای هدف گردشگری است، افزود: تاکنون هیچ یک از بافت های تاریخی استان فارس ثبت ملی نشده که با اجرای این طرح، دوسیران نخستین روستایی خواهد بود که بافت تاریخی اش در فهرست ملی جای می گیرد.
معاون میراث فرهنگی فارس بر لزوم حفاظت از بافت تاریخی دوسیران تاکید کرد و گفت: دوسیران دارای بافت تاریخی منحصربه فردی است که همچنان بکر و دست نخورده باقی مانده است.
وی با اشاره به اینکه روستا در بستری از سنگ قرار گرفته است، افزود: این روستا می تواند به یکی از اصلی ترین جاذبههای گردشگری شهرستان کازرون تبدیل گردد و بی شک ثبت ملی بافت تاریخی تاثیر بسزایی در رونق گردشگری منطقه خواهد داشت.
نصیری در ادامه اضافه کرد: با مستندنگاری آثار تاریخی موجود در این بافت روستایی، بی شک حفاظت از آثار آسانتر خواهد شد.
معاون میراث فرهنگی فارس اضافه کرد: طبق برنامه ریزی های صورت گرفته در نظر داریم طرح مطالعاتی بافت تاریخی شهرهای جهرم،آباده،فسا،جویم و نوبندگان نیز آماده سازی نماییم تا این بافت های با ارزش در فهرست ملی به ثبت برسد.
به گزارش خبرنگار ما، روستای «دوسیران» از روستاهای منحصربه فرد و تاریخی استان فارس است که در شهرستان کازرون قرار دارد.
از سابقه بیش از سه هزار ساله سکونت و وجود غارها و بناهای تاریخی گرفته تا بافت کهن و باغ های منحصربه فرد روستا تنها بخشی از جذابیت های این منطقه به شمار می رود که می تواند به جاذبه گردشگری بدل شود.
بنابر این گزارش، نظرات مختلفی در خصوص قدمت این روستا وجود دارد به گونه ای که برخی از کارشناسان، قدمت روستای دوسیران را با توجه به معماری و بافت آن مربوط به دوران ساسانی و قبل از آن می دانند اما سابقه سکونت در این منطقه به هزاره اول قبل از میلاد (سه هزار سال قبل) برمی گردد.
در خصوص شکل گیری این روستای تاریخی، باورهای متعددی وجود دارد به طوری که در دوره اسلامی، ۹ برادر اهل شام در عراق تصمیم می گیرند که از آنجا مهاجرت کنند و مادر آنها وصیت می کند که به راهشان تا زمانی که شترهایشان توقف نکرده، ادامه دهند و هرکجا که شترها متوقف شدند آنجا را برای زندگی انتخاب کنند. پس از مهاجرت این برادران، شترهای آنها در همین روستا می ایستند به همین دلیل آنها این مکان را برای زندگی انتخاب می کنند و زمانی که حاکمان وقت ایران متوجه می شوند از آنها پرسیده می شود که چه کسانی هستند، آنها خود را به عنوان «دوست ایران» معرفی کرده که با گذشت زمان این روستا به نام دوسیران معروف شد.
محمدرضا معینی، رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرستان کازرون در این رابطه به خبرنگار ما گفت: روستای دوسیران یکی از روستاهای هدف گردشگری محسوب می شود که همچنان بکر باقی مانده است.
وی افزود: این روستا علاوه بر اینکه یک روستای تاریخی است، دارای جاذبه های طبیعی متعددی است که به عنوان مثال می توان عنوان کرد که این روستا بزرگترین روستایی در استان است که برداشت انجیر به صورت ارگانیک در آن انجام می شود.
معینی با اشاره به اینکه دوسیران یکی از شاهکارهای معماری در ساخت وساز محسوب می شود، افزود: طی مدت اخیر اقداماتی با همکاری بنیاد مسکن صورت گرفته به گونه ای که اکثر کوچه های روستا سنگفرش شده است.
وی عنوان کرد: با چنین فضاهایی که در روستا وجود دارد می توان گفت که یک سایت موزه ای در این منطقه ایجاد شده است.
رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرستان کازرون با بیان اینکه در حال حاضر کوچه های این روستا توسط بنیاد مسکن سنگفرش شده است، افزود: بیش از 10 اثر تاریخی در این روستا شناسایی و در فهرست ملی به ثبت رسیده که این آثار متعلق به دوره های مختلف اسلامی همچون ایلخانی، قاجاری و صفوی می باشد.
معینی ادامه داد: روستای دوسیران در یکی از مناطق تاریخی شهرستان شکل گرفته به طوری که سابقه سکونت در این منطقه به بیش از 3 هزار سال قبل برمی گردد.
به گفته وی، روستای دوسیران به صورت پلکانی ساخته شده و بسیار دیدنی و جذاب برای گردشگران است و به طور حتم با ثبت ملی بافت تاریخی و ایجاد زیرساخت های گردشگری، این روستا به یکی از جاذبه های گردشگری جنوب کشور تبدیل خواهد شد.
رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرستان کازرون در بخش دیگری از این گفت وگو بر لزوم راه اندازی اقامتگاه های بوم گردی در این روستا تاکید کرد و افزود: هم اینک متقاضی برای ایجاد یک واحد اقامتگاه بوم گردی در روستا وجود دارد و امیدواریم با ورود سرمایه گذاران به این منطقه شاهد رونق روستا باشیم.
گفتنی است از جمله آثار تاریخی این روستا می توان به آب انبار مربوط به دوره قاجار، قبرستان رئیسی ها مربوط به دوره صفوی، قبرستان پای تپه (پای امامزاده) مربوط به دوره قاجار، عمارت چهارصفه رئیسی، عمارت چهارصفه گودرز نادری، عمارت چهارصفه کهیار دشتی مربوط به دوره ایلخانی، قبرستان شحنه و ملاها مربوط به دوره قاجار اشاره کرد.
46
