در این یادداشت آمده است: بررسی عملکرد دولت یازدهم نشان می دهد موانع حضور زنان در عرصه های مختلف رفع و شاهد افزایش توانمندی آنان در عرصه های اقتصادی، مدنی، فرهنگی و سیاسی هستیم؛ زنانی که پیش از این باوجود تلاش و پویایی مستمر و حرکت در مسیر پیشرفت و نقش آفرینی موثر در عرصه های گوناگون، مورد بی توجهی دولتمردان پیشین و در نتیجه پابرجایی موانع روبه رو بوده اند.
همانطور که آمارهای موجود مبین این واقعیت است که وضعیت زنان نسبت به گذشته و به ویژه در دوران سیاستهای دولت نهم ارتقا یافته است. هر چند در بسیاری از حوزه ها، نابرابری اجتماعی و تبعیض همچنان وجود دارد.
مهیا نبودن بسترهای لازم برای حضور فعال زنان در عرصه های گوناگون اعم از سیاسی، اقتصادی، مدنی و... در کنار سوگیری های جنسیتی، سال هایی طولانی زنان را از شکوفایی استعدادها و بهره جویی از ظرفیت هایشان دور داشت.
این در حالی است که حضور زنان در تمام عرصه ها به خصوص حوزه های اقتصادی و عرصه کارآفرینی یک الزام است چرا که نقش زنان با توجه به افزایش سهم زنان دانش آموخته دانشگاهی از یک سو و تبعات تغییرات اجتماعی و فرهنگی که سهم زنان سرپرست خانواده بطور مستمر در حال افزایش است، حضور زنان در عرضه کارآفرینی کشور در بهبود شاخص های اقتصادی و در نتیجه کارآمد شدن سرمایه انسانی جامعه ضروری است.
در این راستا بحث توانمند سازی زنان بایستی هرجه بیشتر مورد توجه قرار گیرد به این منظور که از توانمندی های بانوان درست استفاده شود. یا شاید در بعضی از موارد بهتر است بگوییم به آنها آگاهی داده شود و این آگاه سازی می تواند به بانوان کمک کند تا به اهمیت نقش و حضورشان چه در خانواده و چه در جامعه پی ببرند.
اگر جامعه ای بخواهد به کارآفرینی زنان بیشتر اهمیت دهد باید بانوان جامعه را که توانمند هستند از لحاظ اقتصادی هم تقویت کند. تقویت اقتصادی آنها فقط از لحاظ مالی نیست بلکه از لحاظ روانی هم هست تا آنها احساس کنند که در اقتصاد جامعه تاثیر دارند.
وقتی در اقتصاد جامعه تاثیر دارند از فرد مصرف گرا به یک فرد مولد و یک فرد صرفه جو که سعی می کند از امکانات موجودش استفاده درستی داشته باشد، که آن استفاده درست هم به نفع خود فرد باشد و هم به طور کلی به نفع خانواده، جامعه و بعد اقتصاد آن کشور ، تبدیل می شوند. یا این که از پتانسیل و ظرفیت این افراد در جایگاه های مدیریتی استفاده شود.
از سوی دیگر با توجه به اینکه جامعه ما یک جامعه دینی است و سیاستگذاری ها، تدابیر و خط مشی ها مبتنی بر مکتب انسان ساز اسلام است، استفاده از تعالیم، مبانی و اعتقادات ارزش ها و اصول دینی به منظور ارائه باورهای صحیح در راستای فعالیت زنان در ابعاد اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی، می تواند در افزایش مشارکت زنان در جامعه مؤثر واقع شود همچنین تلاش در جهت زدودن باورهای منفی و غلط بسیار اهمیت دارد که از زن موجودی یک بعدی، غیر اجتماعی و محصور در چهاردیواری خانه می سازد.
متأسفانه یک سری نگرشهای سنتی و بی پایه و اساس در قالب شعر و ادبیات، باورهای دینی و فرهنگی و ذهنیتهای مردم وجود دارد که زن را ضمن اینکه پایین تر از مرد معرفی می کند، او را موجودی می داند که توانمندی لازم برای انجام فعالیتهای اجتماعی و قبول مسؤولیتها را ندارد.
علاوه بر این، بازنگری در ساختار و نوسازی فرآیندهای تحقیقات و آموزش در ارتباط با امور زنان به منظور توسعه کیفی و حرفه ای شدن پژوهش و پاسخگویی به نیازهای تصمیم سازی دستگاه های اجرایی کشور به منظور دسترسی به فرصت های برابر آموزشی، گسترش دانش مهارتی و ارتقای بهره وری سرمایه های انسانی از جمله مواردی است که تغذیه کننده بخش های دیگر است.
لذا با توجه به اینکه دولت تدبیر و امید با آگاهی و بینش کامل در خصوص چالش های حوزه زنان، کمر به برخورد با بی قانونی ها و بازدارنگی ها در این حوزه بسته است اما برای دستیابی به اهداف یاد شده نه فقط نیازمند مشارکت زنان هستیم، بلکه تا زمانی که ضرورت این امر در اذهان آحاد جامعه شکل نگیرد، نمی توان انتظار رسیدن به فردایی بهتر چه در سطح ملی و چه در سطح جهانی را داشت؛ به ویژه در دورانی که شتاب رشد و توسعه بسیاری از کشورها، از جمله برخی همسایگان ایران، ما را وادار می سازد تا در روند گذشته تجدید نظر و با عزمی ملی در هموار ساختن مسیر حرکت و دگرگونی جامعه تلاش کنیم.
6114/ 2027
دریافت کننده: علی اکبر خرامش ** انتشاردهنده: سیداحمد نجفی
انتهای پیام همانطور که آمارهای موجود مبین این واقعیت است که وضعیت زنان نسبت به گذشته و به ویژه در دوران سیاستهای دولت نهم ارتقا یافته است. هر چند در بسیاری از حوزه ها، نابرابری اجتماعی و تبعیض همچنان وجود دارد.
مهیا نبودن بسترهای لازم برای حضور فعال زنان در عرصه های گوناگون اعم از سیاسی، اقتصادی، مدنی و... در کنار سوگیری های جنسیتی، سال هایی طولانی زنان را از شکوفایی استعدادها و بهره جویی از ظرفیت هایشان دور داشت.
این در حالی است که حضور زنان در تمام عرصه ها به خصوص حوزه های اقتصادی و عرصه کارآفرینی یک الزام است چرا که نقش زنان با توجه به افزایش سهم زنان دانش آموخته دانشگاهی از یک سو و تبعات تغییرات اجتماعی و فرهنگی که سهم زنان سرپرست خانواده بطور مستمر در حال افزایش است، حضور زنان در عرضه کارآفرینی کشور در بهبود شاخص های اقتصادی و در نتیجه کارآمد شدن سرمایه انسانی جامعه ضروری است.
در این راستا بحث توانمند سازی زنان بایستی هرجه بیشتر مورد توجه قرار گیرد به این منظور که از توانمندی های بانوان درست استفاده شود. یا شاید در بعضی از موارد بهتر است بگوییم به آنها آگاهی داده شود و این آگاه سازی می تواند به بانوان کمک کند تا به اهمیت نقش و حضورشان چه در خانواده و چه در جامعه پی ببرند.
اگر جامعه ای بخواهد به کارآفرینی زنان بیشتر اهمیت دهد باید بانوان جامعه را که توانمند هستند از لحاظ اقتصادی هم تقویت کند. تقویت اقتصادی آنها فقط از لحاظ مالی نیست بلکه از لحاظ روانی هم هست تا آنها احساس کنند که در اقتصاد جامعه تاثیر دارند.
وقتی در اقتصاد جامعه تاثیر دارند از فرد مصرف گرا به یک فرد مولد و یک فرد صرفه جو که سعی می کند از امکانات موجودش استفاده درستی داشته باشد، که آن استفاده درست هم به نفع خود فرد باشد و هم به طور کلی به نفع خانواده، جامعه و بعد اقتصاد آن کشور ، تبدیل می شوند. یا این که از پتانسیل و ظرفیت این افراد در جایگاه های مدیریتی استفاده شود.
از سوی دیگر با توجه به اینکه جامعه ما یک جامعه دینی است و سیاستگذاری ها، تدابیر و خط مشی ها مبتنی بر مکتب انسان ساز اسلام است، استفاده از تعالیم، مبانی و اعتقادات ارزش ها و اصول دینی به منظور ارائه باورهای صحیح در راستای فعالیت زنان در ابعاد اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی، می تواند در افزایش مشارکت زنان در جامعه مؤثر واقع شود همچنین تلاش در جهت زدودن باورهای منفی و غلط بسیار اهمیت دارد که از زن موجودی یک بعدی، غیر اجتماعی و محصور در چهاردیواری خانه می سازد.
متأسفانه یک سری نگرشهای سنتی و بی پایه و اساس در قالب شعر و ادبیات، باورهای دینی و فرهنگی و ذهنیتهای مردم وجود دارد که زن را ضمن اینکه پایین تر از مرد معرفی می کند، او را موجودی می داند که توانمندی لازم برای انجام فعالیتهای اجتماعی و قبول مسؤولیتها را ندارد.
علاوه بر این، بازنگری در ساختار و نوسازی فرآیندهای تحقیقات و آموزش در ارتباط با امور زنان به منظور توسعه کیفی و حرفه ای شدن پژوهش و پاسخگویی به نیازهای تصمیم سازی دستگاه های اجرایی کشور به منظور دسترسی به فرصت های برابر آموزشی، گسترش دانش مهارتی و ارتقای بهره وری سرمایه های انسانی از جمله مواردی است که تغذیه کننده بخش های دیگر است.
لذا با توجه به اینکه دولت تدبیر و امید با آگاهی و بینش کامل در خصوص چالش های حوزه زنان، کمر به برخورد با بی قانونی ها و بازدارنگی ها در این حوزه بسته است اما برای دستیابی به اهداف یاد شده نه فقط نیازمند مشارکت زنان هستیم، بلکه تا زمانی که ضرورت این امر در اذهان آحاد جامعه شکل نگیرد، نمی توان انتظار رسیدن به فردایی بهتر چه در سطح ملی و چه در سطح جهانی را داشت؛ به ویژه در دورانی که شتاب رشد و توسعه بسیاری از کشورها، از جمله برخی همسایگان ایران، ما را وادار می سازد تا در روند گذشته تجدید نظر و با عزمی ملی در هموار ساختن مسیر حرکت و دگرگونی جامعه تلاش کنیم.
6114/ 2027
دریافت کننده: علی اکبر خرامش ** انتشاردهنده: سیداحمد نجفی
کپی شد
