در این یادداشت آمده است: خوشبختی یک ملت به چیست؟ آیا خوشبختی به این است که مثلا 40 -50 یا 200 – 300 هزار تومان یارانه به آنها بدهند؟ آیا تمام هم و غم مردم همین قدر است؟ مسلماً خوشبختی مردم به عوامل و مولفه های متعددی بستگی دارد که اگر میانگین آنها در حالت مطلوب قرار گیرد به مردم آرامش داده و آنها را به رضایت از زندگی اجتماعی می رساند.
توجه صرف به اقتصاد – و آن هم محدود کردن رضایت اقتصادی فقط در مبلغی یارانه – نهایت ساده لوحی و عوام فریبی است. از یک طرف همه اجناس در 10 سال گذشته چندین برابر افزایش یافت. از طرف دیگر، مبلغی جزئی به عنوان یارانه به مردم دادند تا شاید تسکینی بر آلام و دردهای آنان باشد.
اگر گرانی هزاران اقلام دیگر مورد نیاز زندگی مردم نیز محاسبه کنیم و میزان افزایش قیمت آنها را – با قبل از زمان پرداخت یارانه ها – مقایسه کنیم خواهیم دید که این، دولت نبود که به مردم یارانه می داد بلکه مردم به دولت چندین برابر یارانه پرداخت می کردند؛ چرا که در قبال افزایش قیمت ها، سهم بسیار بزرگی از جیب مردم به خزانه دولت وارد می شد.
با کمال تاسف، مردم خیال می کردند و می کنند که دولت به آنها لطف کرده و یارانه می دهد در حالی که ماجرا برعکس است. حال از همان تبار، کاندیداهایی پیدا می شوند که دوباره وعده افزایش یارانه می دهند و با یک دید سطحی به شعور اجتماعی مردم اهانت می کنند. این ها در واقع می خواهند بگویند مردم ما این قدر سطحی گرند که با چند تومان اضافه تر، قانع خواهند شد و سایر نیازها و مایحتاج و شرایط فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و ... کشور را نادیده خواهند گرفت.
بیایید مردم را با حقایق امور آشنا کنیم که در گرماگرم انتخابات، دیگر فریب شعارهای پوپولیستی و عوام گرایانه نخورند و مسیری عقلانی و اساسی را وجهه همت و توجه خود قرار دهند. باشد زمانی فرا رسد که آن قدر همه مردم آگاه شوند که هیچ کس با هیچ شعاری نتوانند آنها را بفریبد.
6114/ 2027
دریافت خبر: علی اکبر خرامش ** انتشاردهنده: سیداحمد نجفی
انتهای پیام توجه صرف به اقتصاد – و آن هم محدود کردن رضایت اقتصادی فقط در مبلغی یارانه – نهایت ساده لوحی و عوام فریبی است. از یک طرف همه اجناس در 10 سال گذشته چندین برابر افزایش یافت. از طرف دیگر، مبلغی جزئی به عنوان یارانه به مردم دادند تا شاید تسکینی بر آلام و دردهای آنان باشد.
اگر گرانی هزاران اقلام دیگر مورد نیاز زندگی مردم نیز محاسبه کنیم و میزان افزایش قیمت آنها را – با قبل از زمان پرداخت یارانه ها – مقایسه کنیم خواهیم دید که این، دولت نبود که به مردم یارانه می داد بلکه مردم به دولت چندین برابر یارانه پرداخت می کردند؛ چرا که در قبال افزایش قیمت ها، سهم بسیار بزرگی از جیب مردم به خزانه دولت وارد می شد.
با کمال تاسف، مردم خیال می کردند و می کنند که دولت به آنها لطف کرده و یارانه می دهد در حالی که ماجرا برعکس است. حال از همان تبار، کاندیداهایی پیدا می شوند که دوباره وعده افزایش یارانه می دهند و با یک دید سطحی به شعور اجتماعی مردم اهانت می کنند. این ها در واقع می خواهند بگویند مردم ما این قدر سطحی گرند که با چند تومان اضافه تر، قانع خواهند شد و سایر نیازها و مایحتاج و شرایط فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و ... کشور را نادیده خواهند گرفت.
بیایید مردم را با حقایق امور آشنا کنیم که در گرماگرم انتخابات، دیگر فریب شعارهای پوپولیستی و عوام گرایانه نخورند و مسیری عقلانی و اساسی را وجهه همت و توجه خود قرار دهند. باشد زمانی فرا رسد که آن قدر همه مردم آگاه شوند که هیچ کس با هیچ شعاری نتوانند آنها را بفریبد.
6114/ 2027
دریافت خبر: علی اکبر خرامش ** انتشاردهنده: سیداحمد نجفی
کپی شد
