تخت جمشید پارک نیست

به گزارش سه شنبه خبرنگار ایرنا، آنچه بیش از همه باید در بازدیدهای نوروزی مورد توجه قرار گیرد و آنچه بیش از بالا و پایین رفتن آمارهای بازدید کنندگان مهم است کیفیت بازدید از تخت جمشید ، نحوه ارائه خدمات ، نحوه دسترسی شهروندان به یادمان های کهن ، لزوم رعایت فرهنگ شهروندی و فرهنگ پاسداشت مفاخر ملی و مهمتر از همه در نظر گرفتن این موضوع که تخت جمشید پارک نیست ، شهربازی نیست ، گردشگاه هم نیست.
مهمتر از آمارهای بازدید نوروزی این است که بدانیم و متوجه باشیم که سنگهای باستانی در تخت جمشید صندلی نیست ، تخت جمشید محلی برای گذران اوقات فراغت و سرگرمی و دویدن نیست ، پله های تخت جمشید با پله های خانه خودمان فرق می کند ، ما نباید همانطور که پله های خانه را یکی در میان در می نوردیم دراینجا نیز با همان سبک و سیاق گام برداریم.
مهمتر از بالا و پایین رفتن آمارهای بازدید نوروزی این است که بدانیم و متوجه باشیم که اگر عکس گرفتن در تخت جمشید ارزشمند است این ارزش زمانی وجود دارد که ما به زیر پایمان هم نگاه کنیم و بدانیم روی کدام سنگ تاریخی و کدام دیوار تاریخی ایستاده ایم تا از پشت زمینه تخت جمشید عکس بگیریم .
فریدون صمدی گردشگری از تهران می گوید: مهمتر از بالا و پایین رفتن آمارهای بازدید نوروزی این است که بدانیم تخت جمشید محلی برای کسب درآمد و فروش بیشتر بلیط هم نیست ، چند هزار تومان بلیط ورودی تخت جمشید چه بسا زیان هایی از یک شهروند ناوارد بر جای بگذارد که جبران کردن آن با دهها و صدها میلیارد تومان هزینه کرد هم قابل جبران نباشد .
به گفته وی، مهمتر از بالا و پایین رفتن آمارهای بازدیدهای نوروزی آن است که به خودرویی که هر جا خواسته پارک کرده و با هر سرعتی خواسته در خیابان ورودی تخت جمشید تخت گاز رفته و هر چقدر خواسته زباله با کناره های این یادمان کهن پرتاب کرده بفهمانیم که پرداخت هزار تومان حق ورود به پارکینگ تخت جمشید تاثیر چندانی در ورشکستگی او ندارد و از این موضوع مهمتر آن است که به پیمانکاران و متصدیان پارکینگ تخت جمشید بگوییم که به اندازه همین هزار تومان حق پارکنیگ حداقل سر و سامانی به این پارکنیگ بدهید و آن را در شان تخت جمشید آراسته کنید .
زارع از راهنمایان گردشگری نیز بر این باور است که مهمتر از بالا و پایین رفتن آمارهای بازدیدهای نوروزی آن است که بدانیم نیازی نیست حتما بر سر و روی سرباز پارسی در تخت جمشید دستی ولو به مهر بکشیم ، چه بسا همین دست کشیدن ها وقتی در ابعاد میلیونی تکرار شود دیگر صورتی برای سرباز پارسی باقی نگذراد .
وی افزود: مهمتر از بالا و پایین رفتن آمارهای بازدیدهای نوروزی آن است که به خود اجازه ندهیم از بندگیرهای تخت جمشید رد شویم ، بند گیر ها مثل چراغ قرمز در سر چهارراه است عبور از آن تخلف محسوب می شود اما آیا برای عبور از این چراغ خطرها در تخت جمشید جریمه ای هم در نظر گرفته شده است ؟
عبدالله طهماسبی بازدیدکننده شیرازی نیز بر این باور است که مهمتر از بالا و پایین رفتن آمارهای بازدیدهای نوروزی آن است که به مسئولان امر بگوییم شعاع ورود و خروج خودرو به تخت جمشید را دقیق ارزیابی کنند. براستی آیا لازم است خودروها تا نزدیکی تخت جمشید وارد شوند و به پارکینگ برسند ، آیا حرکت پر شتاب خودروها در کنار تخت جمشید صدمه ای به این بنای تاریخی نمی زند ، اصولا آیا ما این حق را داریم که مینی بوس و اتوبوس و کامیون را به تخت جمشید نزدیک کنیم.
پرسش دیگر این روزهای گردشگران نیز این است که رسالت و وظیفه غرفه هایی که عرضه محصولات فرهنگی و صنایع دستی دارند در جوار تخت جمشید چیست ؟ آیا این غرفه ها مجازند برای جلب مشتری بیشتر دراطراف این بنای کهن هر نوع سرو صدایی براه بیاندازند ؟
جایگاه ترافیک در جاده باریک و توسعه نیافته دسترسی به تخت جمشید کجاست ؟ چرا باید این راه دسترسی در سالهای گذشته همچنان باریک و توسعه نیافته و خاموش و بی رمق باقی بماند ؟ آیا این راه در خور جایگاه تخت جمشید است ؟
کیفیت برنامه نور و صدا که روایت به وجود آمدن و ویرانی و تاخت و تاز اسکندر مقدونی در تخت جمشید است چقدر مثبت ارزیابی می شود ؟ آیا این برنامه که بیش از یک دهه سابقه اجرا دارد توانسته است مخاطبین را به سوی خود جلب کند ، این برنامه اکنون هر شب در دو نوبت برای بازدید کنندگان با پرداخت هزینه بلیط جداگانه اجرا می شود ، اما آیا کیفیت پخش صدا و نور و روایتگری طی سالهای گذشته تغییر محسوسی هم کرده است و به سمت توسعه یافتگی حرکت کرده است ؟
زمانی که رسانه های گروهی با تیتر درشت خبر افزایش آمار بازدید کنندگان نوروزی را به نقل از مسوولان میراث فرهنگی و گردشگری نقل می کنند و مردم آن را می خوانند قطعا نوعی غرور ملی و تفاخر به داشته های فرهنگی و تاریخی همراه با عرق ملی همگان را فرا می گیرد و بر خود می بالیم که دارای چنین یادمان کهن و تاریخی در خطه فارس هستیم.
این در حالی است که طی سال های متمادی که این جایگاه نصیب تخت جمشید و استان فارس شده است و سیل جمعیت مشتاق به دیدن تخت جمشید و یادمان های فرهنگی و تاریخی آن شتافته اند،کمتر تغییری در نحوه حفاظت و نگهداری از تخت جمشید دیده شده و بازدید انبوه گردشگران و میهمانان تفاوتی در حال و روز این یادمان کهن رو به ویرانی نداشته است .
مهم تر آنکه گسیل انبوه جمعیت مشتاق به سوی تخت جمشید و بالا رفتن آمارهای بازدید از این بنای کهن می تواند آسیب جدی به این یادمان تاریخی بزند.
در کنار همه آسیب هایی که گلسنگ ها و باد و باران و فرسایش روزگار به این بنای کهن وارد می کند در تعطیلات نوروزی ، بازی و شیطنت کودکان ، نشستن بر روی یادمان های سنگی و عکس برداشتن ، دست کشیدن بر روی سنگ ها و دیوارها ، ریختن زباله در فضای داخلی و بیرونی تخت جمشید ، سرو صدای خودروها و ده ها آسیب دیگر نیز به مجموعه آسیب هایی که این یادمان تاریخی را تهدید می کند افزوده می شود .
شاید بسیاردیده ایم یا شنیده ایم که برخی اوقات دوستداران و علاقه مندان به یک بیمار، ساعت ها پشت دراتاق مراقبت های ویژه دربیمارستان می مانند،اشک می ریزند و مترصد فرصتی هستند تا از او عیادت کنند اما اجازه ورود به اتاق بیمار را نمی یابند .
ازدحام آنها پشت در اتاق بیمار قطعا نشانگر علاقه مندی آنها به بیمارشان است اما آنها هیچگاه راضی نمی شوند که ازدحام و حرکت دسته جمعی به سمت تخت بیمار به اوصدمه ای بزند و اندک سلامتش رابه خطر بیاندازد از این رو اغلب اوقات آنها با توضیحات پزشکان، قانع می شوند و حفظ سلامت بیمار را به دیدار از وی ترجیح می دهند.
برنامه بازدید ازتخت جمشید درروزهای تعطیلات نوروزی نیز چیزی شبیه به همین ازدحام و حرکت های دسته جمعی پشت دراتاق بیماران است ، بسیاری از دوستداران تاریخ و تمدن ایرانی و علاقه مندان یادمان های کهن در نوروز و تعطیلات آن پشت جایگاه ورودی به تخت جمشید ازدحام می کنند و برای ورود به صفه تخت جمشید،لحظه شماری می کنند با این تفاوت که همه آنها اجازه ورود می یابند و بی محابا از پله های تخت جمشید می دوند و بالا و پایین می روند و خود را به سرستون ها و تندیس های موجود در این مجموعه کهن می رسانند و به آن دست می زنند و برای آنکه خستگی راه را در کنند گاهی بر سنگ ها و سرستون ها و سازه های سنگی می نشینند و تخمه و آجیل را با دل تخت جمشید یکجا می شکنند.
حکایت بازدیدهای مسافران و میهمانان نوروزی از تخت جمشید حکایت دوستداران و علاقه مندان و میهمانانی است که حضور آنها به دم و بازدم تشبیه شده است که وجودشان فرح بخش و غنیمت است اما چون نفس آدمی اگر بیایند و نروند، موجود را به ورطه هلاکت و نابودی می اندازند.
تردیدی نیست که مردم به بازدید ازتخت جمشید علاقه نشان می دهند اما این علاقه مندی نباید منجر به ویرانی و نابودی تخت جمشید شود، بازدید کنندگان از تخت جمشید نباید بازدید از این بنای تاریخی را با بازدید از یک بوستان شهری اشتباه بگیرند و به راحتی با تخمه و چیپس و پفک وارد شوند هر جا خواستند بنشینند ، بدوند، بازی کنند و در کنار هر سنگی عکس بردارند.
اینکه مردم برای ورود به تخت جمشید صف می کشند و در یک روز 150 هزار نفر به تخت جمشید وارد می شوند را باید به فال نیک گرفت و این نشان از علاقه مندی مردم به میراث کهن ایرانی دارد اما چگونه می توان این موضوع را توجیه کرد که چند متر پایین تر از تخت جمشید، صف خودروها و شلوغی و ازدحام و صدای بوق و کلافگی مسافران و سر و صدای دست فروشان و عابران به حدی باشد که خاطره دیدار از تخت جمشید به خاطره ای خوش تبدیل نشود.
تخت جمشید با شکوه و عظمت چند هزار ساله که جلوه تاریخی عصر هخامنشی در کشور است و بسیاری از گردشگران و جهانگردان از اقصی نقاط جهان حسرت یکبار راه رفتن بر روی پلکان سنگی آن را دارند در تعطیلات نوروزی به مکانی برای بازی کودکانه کودکانی تبدیل شده است که از پله ها بالا و پایین بروند و شیطنت کودکانه کنند.
به راستی آیا از خود پرسیده ایم که این بنای کهن تا کنون چقدر توانسته است رونق بخش استان فارس و یا حتی رونق بخش شهرستان مرودشت که در فاصله 10 کیلومتری آن است باشد؟ و آمارهای میلیونی بازدید از تخت جمشید آیا تا کنون تاثیری در نگهداری این بنای کهن داشته است؟ آیا بازدید چند صد هزار نفر در یک روز از تخت جمشید می تواند زمینه مراقبت و حفاظت کارشناسی از این بنای سنگی را حفظ کند؟
این در حالی است که تاکنون بیشتر شخصیت های عالیرتبه کشورهای خارجی اعم از روسای جمهوری ، وزیران ، سفرا و شخصیت های سیاسی و فرهنگی که به استان فارس سفر کرده اند دیدار از تخت جمشید را در برنامه داشته اند و حضور در شیراز را به خاطر دیدن تخت جمشید غنیمت شمرده اند.
بیشترکسانی که به استان فارس سفر می کنند و آوازه پرسپولیس را در کتاب ها و مجلات تاریخی و فرهنگی خوانده اند عطش دیدار تخت جمشید دارند و با ورود به دروازه ملل مسحور عظمت و غرور تاریخی و کهن ایرانی می شوند اما در نگاه همه این گردشگران موجی از حسرت و شکوه نهفته است و سوالی که بارها و بارها تکرار شده است و آن اینکه چرا با این همه پیشینه تاریخی و شکوه تمدنی بیشتر مهربان نباشیم ؟ و از این چشمه زاینده تاریخ و تمدن در جهت دسترسی به مواهب توسعه بهره نگیریم؟
زخم هایی که با نیشتر غفلت به صورت یادگاری بر سنگ های تخت جمشید نشسته و اثر دست هایی که در کار تخریب این بنای تاریخی و کهن بوده است کم نیست، به راستی چند بنای تاریخی چون پرسپولیس در ایران و حتی در جهان وجود دارد که برخی افراد این گونه با میراث ماندگار فرهنگی خود رفتار می کنند؟
نگهداری از این اثر تاریخی و حفاظت از آن اگر چه لازم و ضروری است اما کافی نیست، این بنای کهن باید به چشمه زاینده توسعه فارس تبدیل شود و ما فقط برای آن فقط نقش یک سرایدار را نداشته باشیم.
باید این بینش تقویت شود که از پاسداری و سرایداری صرف میراث فرهنگی به مرحله ای برسیم که میراث فرهنگی در زندگی ما زایش و پویش داشته باشد.
برای رسیدن به این مرحله باید به همه ابعاد میراث فرهنگی توجه شود و از رشد تک بعدی میراث فرهنگی و نگاه تنگ نظرانه نسبت به این سرمایه عظیم برحذر بود.
ما تاکنون به پیشینه تاریخی و فرهنگی کشورمان فقط افتخار کرده ایم این رویکرد لازم است اما کافی نیست زیرا افتخار به گذشته باید مبنایی برای ترسیم آینده روشن باشد.از جمله آفت هایی که توسعه فرهنگی را تهدیدمی کندهمین است که ما درافتخار به گذشته و پیشینه فرهنگی محصور بمانیم و راه روشن آینده را بر مبنای آن ترسیم نکنیم.
جوانان و نوجوانان ضمن آنکه به میراث گذشتگان باید افتخار کنند باید یقین حاصل نمایند که تخت جمشید، حافظ و سعدی مبنای توسعه زندگی آینده آنان است و پیوند گذشته و آینده در زندگی آنان بوجود آید.
هنوز در استان فارس گردشگرانی که به تخت جمشید می روند دغدغه آن را دارند که مباد در ظلمت شبانه محیط اطراف این مجموعه گم شوند یا برنامه سفر خود را به نوعی تنظیم کنند که شب را در شیراز بگذرانند و فاصله 60 کیلومتری شیراز تا تخت جمشید را چگونه بگذرانند که شامگاه در خارج از شیراز متوقف نشوند زیرا مکانی برای اقامت در اطراف تخت جمشید یافت نمی کنند.
امسال نیز برای مراقبت بیشترازتخت جمشید،سازمان میراث فرهنگی بخش هایی ازاین بنای کهن رابا تعیین مسیر ازسایربخش ها مجزا کرد ، این تفکیک با پیش فرض آن است که دوستداران تخت جمشید و بازدید کنندگان خودشان رعایت کنند و پا را فراتر از آنسوی مسیر ها نگذارند اما چقدر این موضوع رعایت می شود ؟
مدیر مجموعه جهانی تخت جمشید با تایید کلی این موضوع که بازدید انبوه از تخت جمشید می تواند به این بنای کهن صدمه بزند و فرسایش ها را افزایش بدهد گفت: این موضوع دغدغه ما هم هست که هجوم ده ها هزار نفر برای بازدید از تخت جمشید احتمال صدمه زدن به این بنای کهن را افزایش دهد.
مسعود رضایی منفرد در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری جمهوری اسلامی گفت: مهمترین موضوع در بازدید از تخت جمشید موضوع فرهنگی است ، ما هنوز نتوانسته ایم به برخی از بازدید کنندگان این معنا را انتقال دهیم که عبور از خطوط ممنوعه در تخت جمشید و عبور از گارد و عبور از مناطق محصور مثل عبور از چراغ خطر است و نباید انجام شود .
رضایی منفرد گفت : بارها از طریق رادیو تخت جمشید و از طریق بلند گو و از طریق سوت محافظان به کسانیکه حریم های ورودی را رعایت نمی کنند تذکر داده ایم اما هنوز دراین زمینه مشکل فراوان است و کمتر غفلتی باعث می شود که افراد را باید از روی دیوارهای میراثی و تاریخی پایین بکشیم .
مدیر مجموعه جهانی تخت جمشید با بیان اینکه البته اجازه نمی دهیم هر کسی به هر قسمتی از تخت جمشید دراین روزها برود و به سنگ ها و سرستون ها و سازه ها دست بزند گفت: با تفکیک برخی از قسمت ها با تعیین مسیر این امکان به وجود آمده است تا مراقبت بیشتری از تخت جمشید به عمل آید.
رضایی منفرد با بیان اینکه مسافتی به طول سه کیلومتر در تخت جمشید بندگیر نصب شده است گفت : متاسفانه با وجود همه مراقبت ها برخی افراد از بندگیر ها رد می شوند و اصرار دارند که بر سنگها و یادمان ها دست بکشند یا در کنار آن عکس یادگاری بگیرند .
وی اضافه کرد : 100 راهنمای گردشگری در تخت جمشید مستقر هستند و نوروز امسال 60 نفر مراقب جدید به تخت جمشید افزوده شده است ، دوربین ها به صورت لحظه های عبور و مرور د تخت جمشید را پایش می کنند ، جلوی بسیاری از یادمان ها شیشه کار گذاشته ایم ، ارتفاع شیشه ها 1.80 سانتمیمتر است اما فردی که با قد 1.90 دست دراز می کند و اصرار دارد که از پشت شیشه ها بر سنگ ها دست بکشد هم وجود دارد و نمی توان آن را انکار کرد .
مدیر مجموعه جهانی تخت جمشید در ادامه با بیان اینکه مراقبت از تخت جمشید نیاز به فرهنگ ساز یداد گفت : ما شمار زیادی تابلو و نیمکت در تخت جمشید گذاشته ایم ، 200 هزار کتابچه فرهنگی چاپ کرده ایم و به بازدید کنندگان می دهیم ، غرفه همیار میراث در تخت جمشید راه اندازی شده و به کودکان اموزش می دهد که مراقبت بیشتری در عبور و مرور در تخت جمشید داشته باشند ، بارها گفته شده که در محوطه داخلی تخت جمشید زباله نریزند، اما متاسفانه باز هم عده ای این مواد را رعایت نمی کنند .
رضایی منفرد ادامه داد : اطراف خرانه تخت جمشید با بند گیر محصور شده است؛ ارتفاع بند گیر نیم متر است و اگر کسی قصد عبور کند با وجود همه تذکرات و پایش ها عبور می کند ، این موضوع باید در افراد نهادینه شوند که از بندگیرها عبور نکنند و آن را پاس دارند و حرمت تخت جمشید را پا س دارند .
در هر حال از یک سو مردم علاقه مند به دیدار از تخت جمشید هستند و از راههای دور برای دیدن این مکان تاریخی به شیراز می آیند و از سوی دیگر مسوولان میراث فرهنگی باید پیرو قوانین جهانی باشند ، قانون جهانی می گوید که مناطق مهم تاریخی و موزه ها باید ساعت 18 بسته باشد در حالیکه برای تخت جمشید به سختی می توان این قانون را اعمال کرد.
یادمان تاریخی تخت جمشید یادگاری از دوران هخامنشیان در فاصله 60 کیلومتری شمال شیراز دراستان فارس و در شهرستان مرودشت قرار دارد.
6113/ 2027
گزارشگر: نیکنام خشنودی ** انتشاردهنده: سیداحمد نجفی