به گزارش خبرنگار مهر، ۱۵ اردیبهشت ماه روز شیراز نامیده شده و در نیمه این ماه زیبای بهاری شهر راز جلوه گری های خود را دارد. در سال‌های اخیر تلاش متولیان فرهنگی این شهر تاریخی برای کسب عنوان پایتختی کتاب وعده‌هایی را به دنبال داشت که بخشی تحقق یافت و بخشی هم به فراموشی سپرده شد.
پس از اینکه شیراز در سال گذشته موفق به کسب عنوان پایتخت کتاب ایران در سال ۱۳۹۹ شد بسیاری آن‌را نتیجه همگرایی نهادهای فرهنگی در رسیدن به این مهم دانستند و خواستار دستیابی به دیگر عناوین با این وحدت رویه شدند.
یکی از خواست‌های همگانی در این شهر تاریخی و فرهنگی تحقق شعار گردشگری ادبی در سایه موفقیت کسب عنوان پایتختی کتاب ایران است که علیرغم وعده‌های داده شده تاکنون در این باره موفقیتی به دست نیامده و پیش پا افتاده‌ترین مسائلی که می‌تواند این حوزه را رونق ببخشد مانند برگزاری جایزه کتاب سال استان فارس، جایزه‌های ادبی ملی و بین المللی، نمایشگاه تخصصی کتاب، دعوت از نویسندگان شناخته شده و… مورد غفلت قرار گرفته است.
روز شیراز فرصت مناسبی است که متولیان فرهنگی با در نظر گرفتن همه جوانب به بازنگری در سیاست‌ها و عملکردها بپردازند و گامی در پیوستن این شهر به شهرهای خلاق ادبی دنیا بردارند.
مدیر انجمن دوستداران میراث فرهنگی استان فارس در گفت و گو با خبرنگار مهر در خصوص کسب عنوان پایتختی کتاب برای رونق بخشیدن به گردشگری ادبی می‌گوید: اگر این عنوان مانند آنچه در پایتختی جوانان جهان اسلامی روی داد باشد نتایجی در پی نخواهد داشت زیرا باید در عمل و رخدادهای آینده نتیجه آن‌را لمس کرد.
مسعود منیعاتی حوزه گردشگری را به رونق دو بخش اقتصادی و فرهنگی مرتبط می‌داند و می‌افزاید: در این زمینه‌ها چنانچه اقدامی انجام گیرد موجب رونق گردشگری خواهد شد.
وی با انتقاد از نپرداختن به هویت شیراز به عنوان رکن اساسی شناساندن این شهر به جهان، می‌گوید: در پرداختن به حافظه جمعی شیراز ضعیف کار شده است و نتوانستیم از هویت این شهر استفاده کنیم.
این فعال میراث فرهنگی استان در ادامه تاکید می‌کند: به خاطر نبود ساختار منسجم و واحد در حوزه گردشگری نتوانستیم موفق باشیم و نسبت به برخی شهرهای در حال توسعه گردشگری داخلی عقب افتادیم.
وی با نام بردن از شهرهای دیگر که گام‌های مؤثری در هویت بخشی به نتایج مطلوبی رسیدند، تصریح می‌کند: از منظر گردشگری ادبی، شیراز شهر خلاق ادبی است زیرا این شهر در دورانی خاستگاه زایش سبک‌های ادبی بوده است و حتی در قرون گذشته در حوزه فلسفه و حکمت اسلامی از شهرهای صاحب سبک به شمار می رفته است.
به گفته مدیر انجمن دوستداران میراث فرهنگی استان فارس، گردشگری ادبی تنها منحصر به دیدن مقبره‌های شاعران و نویسندگان نیست بلکه آثاری را که به نوعی به زندگی و کار شاعر مرتبط می‌شود، در بر می‌گیرد.
امیرحسین حکمت نیا دیگر فعال حوزه گردشگری با توجه به تعدد و تنوع جاذبه‌ها و منابع تاریخی، گردشگری در فارس معتقد است که در حال حاضر ۱۰ نوع تور گردشگری ادبی در این استان شناسایی شده است.
وی می‌گوید: ۶ مسیر گردشگری ادبی در بافت تاریخی شهر شیراز شناسایی شده که بر گرفته از اشعار و داستان‌های شاعرانی، چون حافظ و سعدی است.
این استاد دانشگاه و فعال حوزه گردشگری فارس اضافه می‌کند: با توجه به اینکه شیراز قرار است به عنوان شهر خلاق ادبی ثبت شود دیدن رد پای تاریخ در قرن ۸ هجری قمری به صورت روایت محور از اشعار خواجه راز و سفرنامه‌های گردشگران خارجی این اهمیت را پررنگ می‌سازد.
به گفته حکمت نیا، از قلعه ایزدخواست در شمال فارس تا قلعه اژدها پیکر در جنوب استان نمونه‌ای از مدل تورهای گردشگری ادبی است.
وی با بیان اینکه ادبیات عامل جدیدی در انگیزه‌های سفر است، عنوان می‌کند: گردشگری ادبی بخشی از گردشگری فرهنگی است که در ابعاد مکان زندگی، وقایع و اتفاقات طول زندگی گردشگر و مشاهیر رقم می‌خورد.
در این نوع گردشگری ارتباط بین صنعت گردشگری، زندگی و ادبیات فراهم می‌شود که گردشگران خواستار یادگیری، تجربه و احساس در محیطی اصیل و نوستالژیک هستند.
گردشگری ادبی، گردشگری تازه رونق یافته‌ای است که ایران به دلیل تاریخ و فرهنگ غنی‌ای که دارد خود می‌تواند بستر مناسبی برای شکل‌گیری و گسترش این گردشگری باشد.
به گزارش خبرنگار مهر، گردشگری ادبی اکنون در بسیاری از کشورهای اروپایی و آمریکایی مانند کانادا، انگلیس و ترکیه توسعه یافته و مورد استقبال گردشگران بسیاری هم قرار دارد.
