این نویسنده که برای مجموعه داستان «زخم شیر» برگزیده بخش داستان کوتاه دومین دوره جایزه احمد محمود شد، به خبرنگار مهر، گفت: هفت هشت ماهی است که سرگرم نوشتن رمانی هستم، البته رمانی کوتاه که گمان می‌کنم کمتر از ۱۵۰ صفحه از کار دربیاید.
طاهری ادامه داد: علاوه بر گرفتاری زندگی روزمره که گریبان همگنان و همگان را نیز گرفته است، کندی ذاتی من هم مزید بر علت است؛ تا کی کار به سرانجام برسد یا نرسد را نمی دانم.
نویسنده کتاب مجموعه داستان «شکار شبانه» در خصوص استفاده از اوقات فراغت به دست آمده در این دوره، عنوان کرد: به گمان من هم خواندن کتاب بسیار مغتنم و آرامش بخش است.
وی ادامه داد: گمان‌ها و پسندها متفاوت است؛ کسی رمانی عاشقانه را آرامش دهنده روان خود می بیند و دیگری زمزمه غزل‌های آبدار خواجه شیراز و دریای خروشان و مواج دیوان شمس را، به هر جهت خواندن کتاب و شنیدن موسیقی و دیدن فیلم امکان‌های مغتنمی برای گذار از این برهه تلخ همه گیری بیماری هستند.
نویسنده کتاب «برگ هیچ درختی» که سال جاری از سوی نشر نیماژ راهی کتابفروشی ها شد، تاکید کرد: من چون از اهالی قلمم خواندن کتاب را بر هر کار دیگری ارجح می دانم و گمانم بر این است که خواندن داستان و رمان صفا دهنده روان ما از غبار ایام تلخ است.
به گزارش خبرنگار مهر، صمد طاهری متولد ۱۳۳۶ در آبادان، نویسنده معاصر ایرانی در سبک رئالیسم است؛ وی در اوایل انقلاب اسلامی ایران تحصیل در رشته هنرهای نمایشی در دانشکده هنرهای دراماتیک تهران را نیمه‌کاره رها کرد. او که از شمار نسل سوم داستان‌نویسان ایران است نوشتن را از سال ۱۳۵۳ آغاز نمود اما از سال ۱۳۵۸ و به‌سبب آشنایی با ناصر زراعتی وبا انتشار اولین داستان خود به‌نام «گلبونا» در جُنگ «فرهنگ نوین» به‌طور جدی وارد عرصه داستان‌نویسی شد.
