غلامحسین شعرا، سهشنبه در نشست این کمیسیون در شیراز افزود: بافت تاریخی شیراز از سرمایههای ارزشمند فارس است اما خانههای تاریخی در این بافت روبه تخریب است و به جای آنها خیابان ساخته میشود که باید برای این مشکل در سطح ملی، تصمیمگیری و چارهاندیشی شود.
وی ادامه داد: کشور ایران با برخورداری از پیشینه تمدنی کهن، جاذبههای متنوع گردشگری و موقعیت برجسته اقلیمی، ظرفیت بسیار زیادی برای جذب گردشگر و توریست و کسب درآمد پایدار از این طریق دارد اما جایگاه ما در این صنعت به نسبت داشتهها مناسب نیست.
شعرا بیان کرد: گردشگری از ظرفیتهای بسیار بالایی برای رشد و توسعه برخوردار است چرا که از نظر اقتصادی یکی از منابع مهم درآمدزایی، ارزآوری و ایجاد اشتغال محسوب میشود و برخی نیز بر این باورند که توسعه صنعت گردشگری، بهترین راهکار برای تقویت اقتصاد بدون نفت است.
او افزود: بر اساس گزارش سازمان جهانی جهانگردی، ایران رتبه دهم جاذبههای باستانی و تاریخی جهان و رتبه پنجم جاذبههای طبیعی را برای جذب گردشگر و توریست داراست اما تاکنون از این ظرفیتها آن گونه که باید بهرهبرداری مناسب نشده است.
وی اظهار داشت: یکی از اصلیترین نیازهای یک گردشگر خارجی، انجام مبادلات بانکی و مالی است و گردشگرانی که به ایران سفر میکنند، اغلب مبادلات مالی و خریدهای خود را در کشورشان و یا سایر کشورهایی که به آن سفر میکنند، با کارتهای اعتباری انجام میدهند و تا حد ممکن از حمل پول نقد اجتناب میکنند اما به دلیل پارهای مشکلات سیاسی، محدودیتهایی در این زمینه در سطح بینالمللی برای ایران وجود دارد.
عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی فارس افزود: بخشهایی مانند زیرساختها، هتلها و مراکز اقامتی، تبلیغات اندک و ضعیف و همچنین نداشتن رویکرد جدی به مقوله گردشگری از جمله مشکلات ما در توسعه این صنعت به ویژه گردشگری خارجی است.
وی، عدم ساماندهی اماکن تاریخی را از دیگر مشکلات صنعت گردشگری کشور دانست و گفت: بر اساس گزارش شاخص رقابتپذیری مجمع جهانی اقتصاد در سال ۲۰۱۷، ایران به لحاظ تعداد سایتهای فرهنگی میراث جهانی حائز رتبه نهم در جهان است اما باید دید که این میراث تا چه اندازه در جذب گردشگر خارجی مورد استفاده قرار گرفته و یا تا چه میزان برای حضور افراد معلول و کمتوان، مناسبسازی شده است؟.
او ادامه داد: استانداردهای صنعت گردشگری در مقیاس جهانی و احترام به حقوق گردشگر، ایجاب میکند که صنعت گردشگری کشور ما مسیر حرکت خود را تغییر دهد و فعالان این بخش برای تحرک و پویایی آن تدابیری علمی اتخاذ کنند.