مردم استهبان عصر عاشورا هر سال مراسم ویژه‌ای برگزار می‌کنند که در این مراسم افراد دو قطعه چوب به اندازه یک مشت در دست گرفته و به هم می کوبند.
صدای به هم خوردن چوبها در خیل عظیم جمعیت تداعی کننده صدای سم اسب هایی است که بر پیکر شهدای کربلا می تاختند و حرکات موزون و آهنگین بودن این مراسم تداعی کننده پایکوبی لشکریان عمر بن سعد است.
بنابراین گزارش از عصر عاشورا تا نزدیکی نیمه شب، هیات های مذهبی استهبان به صورت سینه زنی و زنجیر زنی در حسینیه محل چارچو گردانی حاضر می‌شوند و پس از حضور آخرین هیات، ۱۲ مرد قوی هیکل که بعضاً ازبزرگان آن هیات هستند، چارچو را پس از گذشت یکسال از حسینیه بیرون آورده و بر دوش خود می چرخانند و پس از اتمام کار مجدداً چاچو را به محل سابق خود برده تا در سال بعد مجدداً از آن استفاده کنند.
اینان چارچو را نمادی از مظلومیت امام حسین (ع) دانسته اند و براین باورند که در عصر عاشورا هودجی (کجاوه) از آسمان فرود آمده و جسم امام حسین (ع) را در خود جای داده و به آسمان صعود کرده است.
این چارچو گردانی نمادی از آن هودج است که از سالهای بسیار دور با حساسیتی خاص همراه با سیل عظیم جمعیتی ناگفتنی تابدین زمان در استهبان مرسوم بوده است.
این شعائر و آیین های مذهبی در استان فارس تنها مختص شهرستان استهبان است.
درشهرستان استهبان در سیزدهمین روز از ماه محرم نیز مراسمی از سوی حسینیه تیرو نجان و مسجد یزدیان به صورت ویژه در شهر استهبان برگزار می‌شود.
در این مراسم نمادی از کاروان اسیران ، بازار شام و طایفه بنی اسد با لباسهای خاص شبیه سازی شده اند و درحالی که تعدادی از کودکان ملبس به لباسهای عربی و با زنجیرهایی به یکدیگر بسته شده اند به اسارت برده می شوند.
استهبان در شرق استان فارس واقع است.
۹۸۸۵ / ۲۰۲۷
