احسان حمیدی‌زاده دوشنبه در گفت‌و‌گو با ایرنا درخصوص عملکرد روابط عمومی‌ها در ایران عنوان کرد: آسیب جدی در عرصه روابط عمومی این است که مفهوم این علم در سازمان‌ها جا نیفتاده است و درکی که از آن وجود دارد با تعریف علمی آن هیچ ربط و نسبتی ندارد.
وی بیان داشت: روابط عمومی عملاً به درست کردن بروشور و پوستر محدود می‌شود؛ هرچند امروزه سازمان‌ها خود را به‌روزتر کرده‌اند و در فضای مجازی نیز فعال هستند.
** ماموریت روابط عمومی
عضو هیات علمی دانشگاه شیراز اظهار داشت: یکی از مهم‌ترین فعالیت‌های روابط عمومی در هر سازمان معرفی دستاوردهای آن سازمان است.
وی در این باره توضیح داد: روابط عمومی باید محصولات و دستاوردهای سازمان متبوع خود را به عرصه عمومی نظام اجتماعی معرفی کند و گاهی اگر لازم باشد با سازمانهای دیگر ارتباط برقرار کند، همکاری ایجاد کند و حتی برای انجام امور ائتلاف تشکیل دهد.
حمیدی‌زاده یکی دیگر از وظایف روابط عمومی را ایجاد شبکه ارتباطی بین دستگاه‌های مرتبط خواند و افزود: این وظیفه با هدف ارتقای سازمانی همخوانی دارد که در بیشتر ادارات و دستگاه‌ها فراموش شده است.
** نبود تخصص مشکل اصلی روابط عمومی‌ها
این استاد دانشگاه گفت: دیده شده که کارشناسان روابط عمومی بدون تخصص در این رشته و نیز گذراندن دوره مربوط یا تحصیلات مرتبط در این حوزه فعالیت می‌کنند و طبیعی است که به‌زعم خودشان سازمان مسئولیت‌های یادشده را برایشان تعریف نکرده باشد.
حمیدی‌زاده درخصوص توانمندی‌های لازم برای روابط عمومی بیان داشت: تخصص کسی که در روابط عمومی یک کارخانه کار می‌کند با کسی که در روابط عمومی شهرداری فعال است، تفاوت دارد؛ بنابراین دوره های تخصصی که این افراد باید برای آگاهی سازمانی بگذرانند فرق خواهد داشت؛ بدین معنا نخستین گام در حوزه ارتقای روابط عمومی‌ها تخصصی کردن آن‌ها براساس ماهیت سازمانی و در ادامه، مهارت‌‌افزایی است.
** شبکه‌سازیِ فراموش‌شده
وی با بیان اینکه جز مهارت های فردی، توانایی در شبکه‌سازی از ضرورت‌های کار در روابط عمومی است، خاطرنشان کرد: شبکه‌سازی به این معناست که فرد بتواند سرمایه اجتماعی قوی برای سازمان خود فراهم کند و درواقع به کانال ارتباطی یک سازمان با دیگر سازمان‌ها بدل شود.
عضو هیات علمی دانشگاه شیراز ادامه داد: افزون بر این، تسلط کامل بر تمام سطوح سازمانی و دستاوردهای سازمانی که این در بخش بین‌الملل وسیع‌تر و حیاتی‌تر خواهد بود نیز از ضروریات یک روابط عمومی کارا محسوب می‌شود.
وی در پاسخ به این پرسش که آیا تلقی اینکه روابط عمومی امین هر سازمان است، درست است یا خیر، گفت: روابط عمومی در ساختارهای بزرگ نقش سخنگوی سازمان را دارد؛ برای مثال اگر بحرانی طبیعی در کشور پیش آید مسئول روابط عمومی هلال احمر باید ابعاد آن را برای رسانه‌ها تبیین کند.
حمیدی‌زاده اضافه کرد: به بیان دیگر روابط عمومی این ویژگی سازمانی را دارد که نقش سخنگوی سازمان را ایفا کند، در این زمینه سخنگو تعریفی معین دارد و اینکه تحت هر شرایطی هر عمل نادرستی را توجیه کند، چه در ساختار روابط عمومی و چه در دیگر ساحت‌ها عملا آسیب‌زا خواهد بود.
بیست و هفتم اردیبهشت ماه تا دوم خردادماه به عنوان هفته روابط عمومی نامگذاری شده است.
روابط عمومی به منزله قلب تپنده هر سازمان نقشی مهم در اعتلا و ترقی و نیز معرفی دستگاه‌ها دارد؛ اما به تناسب همین وظایف خطیر آسیب‌هایی نیز متوجه آن است که از جمله آن باید به عدم تخصصی شدن و محدودماندن در دایره وظایف روزمره اشاره کرد.
آنچه امروز به عنوان روابط عمومی می‌شناسیم نخستین بار در سال 1332 در صنعت نفت ایران متولد شد.
برخی کارشناسان معتقد هستند از آن روز تاکنون با گذشت حدود 70 سال، بخش روابط عمومی سازمان‌ها با وجود تغییر و تحولات در عرصه‌های اطلاع‌رسانی و رسانه نتوانسته است متناسب با این تحولات پیش برود همچنانکه حوزه چند رسانه ای در برخی روابط عمومی ها بخشی مغفول است.
7375/ 2027
انتهای پیام وی بیان داشت: روابط عمومی عملاً به درست کردن بروشور و پوستر محدود می‌شود؛ هرچند امروزه سازمان‌ها خود را به‌روزتر کرده‌اند و در فضای مجازی نیز فعال هستند.
** ماموریت روابط عمومی
عضو هیات علمی دانشگاه شیراز اظهار داشت: یکی از مهم‌ترین فعالیت‌های روابط عمومی در هر سازمان معرفی دستاوردهای آن سازمان است.
وی در این باره توضیح داد: روابط عمومی باید محصولات و دستاوردهای سازمان متبوع خود را به عرصه عمومی نظام اجتماعی معرفی کند و گاهی اگر لازم باشد با سازمانهای دیگر ارتباط برقرار کند، همکاری ایجاد کند و حتی برای انجام امور ائتلاف تشکیل دهد.
حمیدی‌زاده یکی دیگر از وظایف روابط عمومی را ایجاد شبکه ارتباطی بین دستگاه‌های مرتبط خواند و افزود: این وظیفه با هدف ارتقای سازمانی همخوانی دارد که در بیشتر ادارات و دستگاه‌ها فراموش شده است.
** نبود تخصص مشکل اصلی روابط عمومی‌ها
این استاد دانشگاه گفت: دیده شده که کارشناسان روابط عمومی بدون تخصص در این رشته و نیز گذراندن دوره مربوط یا تحصیلات مرتبط در این حوزه فعالیت می‌کنند و طبیعی است که به‌زعم خودشان سازمان مسئولیت‌های یادشده را برایشان تعریف نکرده باشد.
حمیدی‌زاده درخصوص توانمندی‌های لازم برای روابط عمومی بیان داشت: تخصص کسی که در روابط عمومی یک کارخانه کار می‌کند با کسی که در روابط عمومی شهرداری فعال است، تفاوت دارد؛ بنابراین دوره های تخصصی که این افراد باید برای آگاهی سازمانی بگذرانند فرق خواهد داشت؛ بدین معنا نخستین گام در حوزه ارتقای روابط عمومی‌ها تخصصی کردن آن‌ها براساس ماهیت سازمانی و در ادامه، مهارت‌‌افزایی است.
** شبکه‌سازیِ فراموش‌شده
وی با بیان اینکه جز مهارت های فردی، توانایی در شبکه‌سازی از ضرورت‌های کار در روابط عمومی است، خاطرنشان کرد: شبکه‌سازی به این معناست که فرد بتواند سرمایه اجتماعی قوی برای سازمان خود فراهم کند و درواقع به کانال ارتباطی یک سازمان با دیگر سازمان‌ها بدل شود.
عضو هیات علمی دانشگاه شیراز ادامه داد: افزون بر این، تسلط کامل بر تمام سطوح سازمانی و دستاوردهای سازمانی که این در بخش بین‌الملل وسیع‌تر و حیاتی‌تر خواهد بود نیز از ضروریات یک روابط عمومی کارا محسوب می‌شود.
وی در پاسخ به این پرسش که آیا تلقی اینکه روابط عمومی امین هر سازمان است، درست است یا خیر، گفت: روابط عمومی در ساختارهای بزرگ نقش سخنگوی سازمان را دارد؛ برای مثال اگر بحرانی طبیعی در کشور پیش آید مسئول روابط عمومی هلال احمر باید ابعاد آن را برای رسانه‌ها تبیین کند.
حمیدی‌زاده اضافه کرد: به بیان دیگر روابط عمومی این ویژگی سازمانی را دارد که نقش سخنگوی سازمان را ایفا کند، در این زمینه سخنگو تعریفی معین دارد و اینکه تحت هر شرایطی هر عمل نادرستی را توجیه کند، چه در ساختار روابط عمومی و چه در دیگر ساحت‌ها عملا آسیب‌زا خواهد بود.
بیست و هفتم اردیبهشت ماه تا دوم خردادماه به عنوان هفته روابط عمومی نامگذاری شده است.
روابط عمومی به منزله قلب تپنده هر سازمان نقشی مهم در اعتلا و ترقی و نیز معرفی دستگاه‌ها دارد؛ اما به تناسب همین وظایف خطیر آسیب‌هایی نیز متوجه آن است که از جمله آن باید به عدم تخصصی شدن و محدودماندن در دایره وظایف روزمره اشاره کرد.
آنچه امروز به عنوان روابط عمومی می‌شناسیم نخستین بار در سال 1332 در صنعت نفت ایران متولد شد.
برخی کارشناسان معتقد هستند از آن روز تاکنون با گذشت حدود 70 سال، بخش روابط عمومی سازمان‌ها با وجود تغییر و تحولات در عرصه‌های اطلاع‌رسانی و رسانه نتوانسته است متناسب با این تحولات پیش برود همچنانکه حوزه چند رسانه ای در برخی روابط عمومی ها بخشی مغفول است.
7375/ 2027
کپی شد
