اما اگر بدانیم که همین شخص دعوت کننده از خبرنگاران برای نشست خبری،کسی باشد که پیشتر گفته بود که به سواد خبرنگاران استان فارس برای پوشش خبرهای حوزه کاری خود اعتماد ندارد، وادی شگفتی و استثنا در برابر شما رخ نمایی می کند.
تشکیلات این شخص از زمان تصدی وی تعامل مناسب و روابطی بسامان با خبرنگاران استانی نداشته و دست اندرکاران روابط عمومی آن، سخنی با این مضمون بر زبان آورده اند: هر خبرنگار در استان فارس که می خواهد از حوزه کاری ما مطلب تهیه کند باید به چند زبان زنده دنیا افزون بر زبان فارسی مسلط باشد زیرا خبرها و دیدارهای ما تخصصی و به زبانی غیر از فارسی و فراتر از زبان فارسی معمولی است.
روابط عمومی این تشکیلات فرهنگی در چند سال گذشته خبرهای خود را به یک یا دو رسانه آن هم خارج از استان فارس ارسال می کرده تا رسانه های خارج از این استان آن را با زبان فارسی غیر معمولی بازتاب دهند و آنان هم چنین می کرده اند.
پس از انتشار چنین خبرهایی گاهی روابط عمومی این تشکیلات، لینک های خبرها را برای ارباب جراید فارس می فرستاده تا در رسانه های فارس منتشر شود که گاهی رسانه ها این لینک ها را باز نشر می کردند.
می توان حدس زد که این کارکرد در قالب همان تفکر نگاه به بیرون از استان و توانمند پنداشتن خبرنگاران مرکزنشین است که یاد آور این ضرب المثل است: مرغ همسایه، غاز است.
حال با این پیشینه و اقدامی که رئیس این تشکیلات برای دعوت از خبرنگاران «غیر متخصص» برای نشست خبری کرده، باید پرسید: چه شده برای پوشش برنامه ای تخصصی که قرار است بیش از یک ماه دیگر در شیراز برگزار شود، خبرنگاران معمولی استانی به نشست خبری وی دعوت شده اند؟
جالب اینکه می شد همین مباحثی را که این مقام فرهنگی در نشست خبری خود با خبرنگاران رسانه های فارس مطرح کرده در قالب فاکس، ایمیل، شبکه های پیام رسان یا سایت اطلاع رسانی این تشکیلات به اطلاع ارباب جراید رساند زیرا دادن پیش خبر نیاز به زبان تخصصی ندارد.
به عبارت دیگر کار این دستگاه فرهنگی که تا به حال دادن خبر بدون حضور خبرنگاران استان فارس بوده می شد این بارهم بدون دعوت از آنان و طبق اصول پذیرفته شده مسئولان این تشکیلات فرهنگی و از راه دور باشد.
اینکه مباحث این تشکیلات علمی، چنان تخصصی است که برای هر یک از موارد باید خبرنگاری متخصص دعوت شود، شاید پذیرفتنی است اما این که قراراست نشستی تخصصی برگزار و پیش خبر آن را به خبرنگاران به قول خودشان غیر متخصص اعلام کنند، تا حد زیادی پذیرفتنی نیست.
باید پرسید اگر نشست آینده این تشکیلات فرهنگی، تخصصی است که گویا هست، دعوت از خبرنگاران معمولی آن هم استانی چه معنایی دارد؟
مگر اینکه بخواهیم با خوش بینی چنین گمان کنیم که این مسئولان، قصد آشتی با رسانه ها را دارند و از این پس تعاملی مناسب با همه خبرنگاران خواهند داشت.
همچنین خوش بین باشیم که دست اندرکاران آن به این رهیافت نیز رسیده اند: بحثی را که مردم عادی باید بدانند و مسیر آن از رسانه های همگانی می گذرد، از نظر حرفه ای نمی توان پیچیده نوشت و خبرنگاران معمولی (به توصیف آنان) می توانند به افراد متخصص کمک کنند.
گمان دیگر این است که رئیس این نهاد علمی که برگزارکننده نشست تخصصی است، قصد داشته پیش خبر آن را خبرنگاران به قول خودشان غیر متخصص استان فارس بازتاب دهند ولی هنگام برگزاری همایش، خبرنگاران متخصص غیر استانی بحث های همایش را پوشش دهند.
باید امیدوار بود که جنبه خوش بینانه بر موضوع یاد شده چیرگی داشته باشد و تصور اینکه نشست خبری مسئول این تشکل فرهنگی و اعلام پیش خبر، فقط برای تبلیغ همایش تخصصی آینده به صورت رایگان باشد، غلط است.
* دبیر ایرنای فارس
انتهای پیام تشکیلات این شخص از زمان تصدی وی تعامل مناسب و روابطی بسامان با خبرنگاران استانی نداشته و دست اندرکاران روابط عمومی آن، سخنی با این مضمون بر زبان آورده اند: هر خبرنگار در استان فارس که می خواهد از حوزه کاری ما مطلب تهیه کند باید به چند زبان زنده دنیا افزون بر زبان فارسی مسلط باشد زیرا خبرها و دیدارهای ما تخصصی و به زبانی غیر از فارسی و فراتر از زبان فارسی معمولی است.
روابط عمومی این تشکیلات فرهنگی در چند سال گذشته خبرهای خود را به یک یا دو رسانه آن هم خارج از استان فارس ارسال می کرده تا رسانه های خارج از این استان آن را با زبان فارسی غیر معمولی بازتاب دهند و آنان هم چنین می کرده اند.
پس از انتشار چنین خبرهایی گاهی روابط عمومی این تشکیلات، لینک های خبرها را برای ارباب جراید فارس می فرستاده تا در رسانه های فارس منتشر شود که گاهی رسانه ها این لینک ها را باز نشر می کردند.
می توان حدس زد که این کارکرد در قالب همان تفکر نگاه به بیرون از استان و توانمند پنداشتن خبرنگاران مرکزنشین است که یاد آور این ضرب المثل است: مرغ همسایه، غاز است.
حال با این پیشینه و اقدامی که رئیس این تشکیلات برای دعوت از خبرنگاران «غیر متخصص» برای نشست خبری کرده، باید پرسید: چه شده برای پوشش برنامه ای تخصصی که قرار است بیش از یک ماه دیگر در شیراز برگزار شود، خبرنگاران معمولی استانی به نشست خبری وی دعوت شده اند؟
جالب اینکه می شد همین مباحثی را که این مقام فرهنگی در نشست خبری خود با خبرنگاران رسانه های فارس مطرح کرده در قالب فاکس، ایمیل، شبکه های پیام رسان یا سایت اطلاع رسانی این تشکیلات به اطلاع ارباب جراید رساند زیرا دادن پیش خبر نیاز به زبان تخصصی ندارد.
به عبارت دیگر کار این دستگاه فرهنگی که تا به حال دادن خبر بدون حضور خبرنگاران استان فارس بوده می شد این بارهم بدون دعوت از آنان و طبق اصول پذیرفته شده مسئولان این تشکیلات فرهنگی و از راه دور باشد.
اینکه مباحث این تشکیلات علمی، چنان تخصصی است که برای هر یک از موارد باید خبرنگاری متخصص دعوت شود، شاید پذیرفتنی است اما این که قراراست نشستی تخصصی برگزار و پیش خبر آن را به خبرنگاران به قول خودشان غیر متخصص اعلام کنند، تا حد زیادی پذیرفتنی نیست.
باید پرسید اگر نشست آینده این تشکیلات فرهنگی، تخصصی است که گویا هست، دعوت از خبرنگاران معمولی آن هم استانی چه معنایی دارد؟
مگر اینکه بخواهیم با خوش بینی چنین گمان کنیم که این مسئولان، قصد آشتی با رسانه ها را دارند و از این پس تعاملی مناسب با همه خبرنگاران خواهند داشت.
همچنین خوش بین باشیم که دست اندرکاران آن به این رهیافت نیز رسیده اند: بحثی را که مردم عادی باید بدانند و مسیر آن از رسانه های همگانی می گذرد، از نظر حرفه ای نمی توان پیچیده نوشت و خبرنگاران معمولی (به توصیف آنان) می توانند به افراد متخصص کمک کنند.
گمان دیگر این است که رئیس این نهاد علمی که برگزارکننده نشست تخصصی است، قصد داشته پیش خبر آن را خبرنگاران به قول خودشان غیر متخصص استان فارس بازتاب دهند ولی هنگام برگزاری همایش، خبرنگاران متخصص غیر استانی بحث های همایش را پوشش دهند.
باید امیدوار بود که جنبه خوش بینانه بر موضوع یاد شده چیرگی داشته باشد و تصور اینکه نشست خبری مسئول این تشکل فرهنگی و اعلام پیش خبر، فقط برای تبلیغ همایش تخصصی آینده به صورت رایگان باشد، غلط است.
* دبیر ایرنای فارس
کپی شد
