به گزارش ایرنا مدیر مرکز حافظ شناسی، یکشنبه در این نشست با یاد کرد از رونمایی از کتاب 'این کیمیای هستی' که در
بیستم مهرماه 97 و در یاد روز حافظ انجام شد، گفت: به دلیل ماهیت این کتاب که برخی مطالب آن پیش از این به گونهای پراکنده در آثار دیگر شفیعیکدکنی آمده است، مباحث گاهی به ناگزیر تکرار شده و نویسنده در مقدمات، از این ناگزیری تکرار چندین بار سخن گفته است.
کاووس حسنلی اظهار داشت: از آغاز جلد نخست که شفیعی کدکنی از بیماری 'انشانویسی در تحقیقات ادبی' سخن میگوید تا بحث پایانی جلد سوم که بحث 'مستور و مست' و پیوند آن با اندیشههای صوفیانه و اشعریگری است و بحث آدم و نیز اراده معطوف به آزادی، از دید شفیعیکدکنی هیچ یک از سخن سرایان ایرانی به پای حافظ نمیرسند.
در ادامه این نشست، نصرالله امامی، استاد بازنشسته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید چمران اهواز، سخنان خود را با محور گستره پژوهشی آثار محمدرضا شفیعیکدکنی آغاز و بیان کرد: حوزه پژوهشهای شفیعیکدکنی شامل گسترهای چشمگیر است که پژوهشهای مستقلی در حوزه نقد و تصحیح متون کهن و معاصر، تاریخ نگاری ادبی و سبکشناسی، عرفان پژوهی و چند شاخه دیگر را در برمیگیرد.
وی، با اشاره به چاپهای پیشین کتاب 'این کیمیای هستی'، گفت: چاپ اول این کتاب در یک جلد، به همت ولیالله درودیان، در سال 1378از سوی انتشارات آیدین تبریز منتشر شد اما با وجود شهرت خود به اعتبار نام و جایگاه شفیعیکدکنی، بازتاب درخور و چشمگیری نیافت و علت این موضوع، سلیقه و شیوه تدوین این اثر بود که بر اساس پسند گردآورنده و نه عاملیت و نظر نگارنده انجام شده بود.
امامی ادامه داد: چند سال بعد، شفیعیکدکنی زیر نظر خود، چاپ جدیدی از این اثر به دست داده که به کلی با چاپ پیشین آن متفاوت است، انتشارات سخن، چاپ اخیر را یک بار در سال 1396و بار دیگر در سال 1397در سه جلد منتشر کرد.
وی، کتاب سه جلدی این کیمیای هستی را یکی از آثار بسیار مهم و موثر در حوزه حافظ شناسی خواند و مطالعه بردبارانه آن را به همه دانشجویان و علاقه مندان شعر حافظ توصیه کرد.
دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه علوم پزشکی شیراز نیز در این نشست با استناد به کتاب این کیمیای هستی گفت: محمدرضا شفیعیکدکنی بر این باور است که در بوطیقای حافظ معانی بر بیان مقدم است.
بوطیقا، در اصطلاح به اثری اطلاق میشود که در باره شعر و اصول آن، وزن، قافیه یا نقد شعر نگاشته شده باشد.
منیژه عبداللهی افزود: به نظر میرسد این مفهوم و این عبارت در باب سه جلد کتاب این کیمیای هستی که حاصل تقریرات او در سلسله درس گفتارهای حافظ شناسی است، نیز صادق است، به دیگر سخن، کتاب این کیمیای هستی فارغ از رسم و رسوم رایج در تالیف کتابهای تحقیقی و پژوهشی، تنها به معنا، مفهوم و محتوا نظر دارد و در پرداخت معانی حافظانه هیچ آدابی و ترتیبی نمیجوید.
عبداللهی بیان کرد: کسانی که در جست و جوی متنی منسجم و تحقیقی در مورد شعر حافظ هستند، نمیتوانند خواسته و مطلوب خود را در این کتاب بیابند.
این استاد دانشگاه ادامه داد: اما کتاب این کیمیای هستی، کام و مراد حافظ دوستانی را که میخواهند چندی با مضامین، واژهها، ترکیبها و اندیشههای حافظ، بیواسطه، سرکنند و خاطر خوش دارند، برآورده میکند و ذوق ادب دوستانی را برمیانگیزد که میخواهند چندی بیمزاحمت سختگیریهای نوشتههای رسمی، در فضای شعر حافظ نفسی تازه کنند و یا پرواز و فراز و فرودی حافظ وار را تجربه کنند.
این نشست با همکاری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس و مرکز پژوهشهای زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شیراز
برگزار شد.
محمدرضا شفیعی کدکنی در نوزدهم مهر سال 1318خورشیدی در کدکن نیشابور از توابع استان خراسان رضوی متولد شد. وی نویسنده، پژوهشگر و شاعر با تخلص م. سرشک است.
آثار او در زمینه نظری و انتقادی در باب گرایش های فرمالیستی، تاریخ گرایی در ادبیات، ریشه های شعر معاصر به چاپ رسیده است. وی همچنین در حوزه تصحیح متون و نیز بازشناسی ادبیات کلاسیک دستی دارد.
7375 /6118
بیستم مهرماه 97 و در یاد روز حافظ انجام شد، گفت: به دلیل ماهیت این کتاب که برخی مطالب آن پیش از این به گونهای پراکنده در آثار دیگر شفیعیکدکنی آمده است، مباحث گاهی به ناگزیر تکرار شده و نویسنده در مقدمات، از این ناگزیری تکرار چندین بار سخن گفته است.
کاووس حسنلی اظهار داشت: از آغاز جلد نخست که شفیعی کدکنی از بیماری 'انشانویسی در تحقیقات ادبی' سخن میگوید تا بحث پایانی جلد سوم که بحث 'مستور و مست' و پیوند آن با اندیشههای صوفیانه و اشعریگری است و بحث آدم و نیز اراده معطوف به آزادی، از دید شفیعیکدکنی هیچ یک از سخن سرایان ایرانی به پای حافظ نمیرسند.
در ادامه این نشست، نصرالله امامی، استاد بازنشسته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید چمران اهواز، سخنان خود را با محور گستره پژوهشی آثار محمدرضا شفیعیکدکنی آغاز و بیان کرد: حوزه پژوهشهای شفیعیکدکنی شامل گسترهای چشمگیر است که پژوهشهای مستقلی در حوزه نقد و تصحیح متون کهن و معاصر، تاریخ نگاری ادبی و سبکشناسی، عرفان پژوهی و چند شاخه دیگر را در برمیگیرد.
وی، با اشاره به چاپهای پیشین کتاب 'این کیمیای هستی'، گفت: چاپ اول این کتاب در یک جلد، به همت ولیالله درودیان، در سال 1378از سوی انتشارات آیدین تبریز منتشر شد اما با وجود شهرت خود به اعتبار نام و جایگاه شفیعیکدکنی، بازتاب درخور و چشمگیری نیافت و علت این موضوع، سلیقه و شیوه تدوین این اثر بود که بر اساس پسند گردآورنده و نه عاملیت و نظر نگارنده انجام شده بود.
امامی ادامه داد: چند سال بعد، شفیعیکدکنی زیر نظر خود، چاپ جدیدی از این اثر به دست داده که به کلی با چاپ پیشین آن متفاوت است، انتشارات سخن، چاپ اخیر را یک بار در سال 1396و بار دیگر در سال 1397در سه جلد منتشر کرد.
وی، کتاب سه جلدی این کیمیای هستی را یکی از آثار بسیار مهم و موثر در حوزه حافظ شناسی خواند و مطالعه بردبارانه آن را به همه دانشجویان و علاقه مندان شعر حافظ توصیه کرد.
دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه علوم پزشکی شیراز نیز در این نشست با استناد به کتاب این کیمیای هستی گفت: محمدرضا شفیعیکدکنی بر این باور است که در بوطیقای حافظ معانی بر بیان مقدم است.
بوطیقا، در اصطلاح به اثری اطلاق میشود که در باره شعر و اصول آن، وزن، قافیه یا نقد شعر نگاشته شده باشد.
منیژه عبداللهی افزود: به نظر میرسد این مفهوم و این عبارت در باب سه جلد کتاب این کیمیای هستی که حاصل تقریرات او در سلسله درس گفتارهای حافظ شناسی است، نیز صادق است، به دیگر سخن، کتاب این کیمیای هستی فارغ از رسم و رسوم رایج در تالیف کتابهای تحقیقی و پژوهشی، تنها به معنا، مفهوم و محتوا نظر دارد و در پرداخت معانی حافظانه هیچ آدابی و ترتیبی نمیجوید.
عبداللهی بیان کرد: کسانی که در جست و جوی متنی منسجم و تحقیقی در مورد شعر حافظ هستند، نمیتوانند خواسته و مطلوب خود را در این کتاب بیابند.
این استاد دانشگاه ادامه داد: اما کتاب این کیمیای هستی، کام و مراد حافظ دوستانی را که میخواهند چندی با مضامین، واژهها، ترکیبها و اندیشههای حافظ، بیواسطه، سرکنند و خاطر خوش دارند، برآورده میکند و ذوق ادب دوستانی را برمیانگیزد که میخواهند چندی بیمزاحمت سختگیریهای نوشتههای رسمی، در فضای شعر حافظ نفسی تازه کنند و یا پرواز و فراز و فرودی حافظ وار را تجربه کنند.
این نشست با همکاری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس و مرکز پژوهشهای زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شیراز
برگزار شد.
محمدرضا شفیعی کدکنی در نوزدهم مهر سال 1318خورشیدی در کدکن نیشابور از توابع استان خراسان رضوی متولد شد. وی نویسنده، پژوهشگر و شاعر با تخلص م. سرشک است.
آثار او در زمینه نظری و انتقادی در باب گرایش های فرمالیستی، تاریخ گرایی در ادبیات، ریشه های شعر معاصر به چاپ رسیده است. وی همچنین در حوزه تصحیح متون و نیز بازشناسی ادبیات کلاسیک دستی دارد.
7375 /6118
کپی شد