عضو هیات علمی موسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور گفت: تبدیل رودخانه به جاده در کنار دروازه قرآن اقدامی غیرکارشناسی بود.
محمد درویش در گفت‌وگو با ایلنا با بیان اینکه سیل دروازه قرآن شیراز در حوزه آبخیز منشور دروازه قرآن به سعدی اتفاق افتاده است، گفت: این در حالیست که آب سطح شهر شیراز از دیر باز از این بخش وارد دریاچه مهارلو می شد.
وی افزود: طبق مطالعاتی که دکتر آهنگ کوثر استاد پژوهش مرکز تحقیقاتی کشاورزی و منابع طبیعی استان فارس و مبتکر حوزه آبخوان که در سال 1382 انجام داده همواره اذعان داشته که حداکثر حجم آبی که در ثانیه در این بخش تولید می‌شود 80 متر مکعب در ثانیه است این در حالیست که خسارات ناشی از سیل سال 82 که در شیراز اتفاق افتاد برگرفته از این اتفاق بود.
درویش گفت: به دور از هر مسئله سیاسی معتقدم که میزان حجم تولید شده سیلاب در لوله ها به مراتب بزرگتر از لوله هایی است که شهرداری شیراز در زمان گذشته طراحی کرده است.
عضو هیات علمی موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور خاطر نشان کرد: مسئولان وقت شهرداری شیراز به دلیل کاستن از هزینه ها لوله هایی را طراحی کرده اند که توان عبور حجم زیادی آب را ندارند که نقش این مهم در وقوع سیل شیراز به خوبی مشهود و آشکار بود.
درویش افزود: اینکه برخی افراد همواره اذعان دارند که اقداماتی مانند سد سازی، شکسته شدن سد، عدم لایروبی و ..... رخ داده سبب بروز سیل شیراز شده است علمی و کارشناسانه نیست چرا که تبدیل رودخانه به جاده در کنار دروازه قرآن اقدامی غیر کارشناسی است.
عضو هیات علمی موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور تصریح کرد: طبق مستندات موجود و فیلم هایی که در فضای مجازی منتشر شده است، مردمی که در زمان وقوع سیل در منطقه دروازه قرآن حضور دارند فکر نمی کردند که این اتفاق تبدیل به سیل بزرگ شود. این در حالیست که مکان هایی گردشگری و تفریحی که در این منطقه حضور دارند به راحتی می توانستند هشدارهای لازم را به مردم بدهند.
درویش با بیان اینکه مدیریت بحران باید در زمان مناسب از طریق اماکنی که در دروازه قرآن وجود دارد به مردم اطلاع رسانی می‌کرد، ادامه داد: در چنین شرایطی مدیریت بحران با کند عمل کردن نتوانست به طور مناسب مانع از بروز چنین اتفاق ناگواری شود.
