قدیم ترها، کودکی رنگ دیگری داشت. بازی‌ها رنگارنگ و متنوع بود. بچه‌ها توی کوچه، روی خاک، با گل‌ها و درخت‌ها و سنگ‌ها، روی مرز خط خطی‌های چهارخانه کف حیاط مدرسه و یا صفحه‌های کاغذی منچ و مارپله شان بازی می‌کردند.
بازی‌ها دسته جمعی بود و حتی تماشای تلویزیون با آنکه رنگی در کار نبود، با آنکه تنها به دقایقی کوتاه محدود بود، با آنکه همه تلویزیون نداشتند در خانه‌ها با شور و نشاطی خاص همراه بود.
بچه‌ها بهار که با خانواده مسافرت می‌رفتند، لابه‌لای برگ‌ها و چمن‌ها دنبال سنگ‌های صاف یک دست می‌گشتند تا تابستانشان را با هم محلی‌ها، فامیل و خانواده هفت‌سنگ بازی کنند.
سنگ ها یا ریگ ها برای بازی یک قل ، دوقل هم کاربردی می شد و نشاط نگه داشتن همه سنگ ها پشت دست، در رگ و پوست می رفت.
جمع کردن کلسکسیون کارت‌های بازی افتخاری بود که هیچ کودکی از آن نمی گذشت، هر بسته کارت در گران‌ترین زمانش 50 تومان بود، آن‌ها که کارت‌های بیشتری داشتند، به بقیه فخر می‌فروختند و دیگر بچه‌ها هم سعی می‌کردند در بازی برنده شوند تا کارت‌های بیشتری به دست آورند.
پیشرفته ترین تکنولوژی دهه شصتی‌ها، آتاری بود که گرافیکش مادر بزرگ نسل جدید بازی‌های رایانه‌ای محسوب می‌شود. دسته‌هایی بزرگ، تلویزیون‌هایی که حالا کم‌کم رنگی شده بودند و دکمه‌های قرمز روی دسته بازی همه آنچه بود که برای راندن هواپیمای معروف آتاری لازم بود.
رسیدن به دنیایی پیشرفته تر همه این شوق و شور‌ها را منسوخ کرد و سر به فلک کشیدن آپارتمان‌ها لذت بازی در حیاط را از بچه‌ها گرفت. همسایه‌ها دیگر همدیگر را نمی‌شناسند تا اجازه دهند بچه‌ها توی کوچه‌ها با هم بازی کنند و تمیزی محله با کشیده شدن خط های شش خانه روی زمین، از بین رفت؛ البته اگر پارک ماشین‌ها توی کوچه اجازه می داد کمی جا برای بازی روی زمین بازی بماند.
این احساسات ماندگار نوستالژیک 'هفسنگ' را در شیراز رقم زد. 'هفسنگ' جشنواره ای است با قراری بر مدار خاطرات دهه 60 است. جایی که این روز‌ها خانواده‌ها، بزرگترها و کوچک‌تر ها را با شور و هیجان در کنار یکدیگر قرار می‌دهد.
بازی‌های کوچه و محله در اینجا رنگ و بوی دوباره یافته است. یک سو هشت‌خانه است و دیگر سو فوتبال دستی. یک جا بچه‌ها با دمپایی پلاستیکی کارت‌بازی می‌کنند و یک سمت دیگر بزرگ‌تر برای بازی با آتاری صف بسته‌اند، تا آنجا که به سختی نوبت به بچه‌ها می‌رسد.
فیلم‌های دهه شصت روی پرده سینما نمایش داده می‌شود و دم در نوشابه شیشه‌ای با ساندویچ کالباس پیچیده شده در کاغذ کاهی ارائه می‌شود. خیلی‌ها می گویند به خاطر همین ساندویچ‌ها آمده‌اند سینما!
خانواده‌های غریبه هنگام بازی مارپله و منچ با هم آشنا می‌شوند، یک پیکان آبی رنگ با اتاق چرمی، یک فولکس، یک موتور سیکلت هم در مجموعه قرار دارد که هم بچه‌ها را با دنیای گذشته آشناتر می‌کند و هم بزرگترها را به یادآوری خاطراتشان وا می‌دارد.
هستی خالدی و پژمان طرفه نژاد، از اعضای تیم ایده‌پردازی و اجرایی رویداد 'هفسنگ' هستند. آن‌ها تصمیم گرفتند با همکاری دیگر مجموعه‌های فعال در این رویداد، مرور خاطرات دهه 60 را از دنیای مجازی به دنیای واقعیت وارد کنند و بازی‌های کوچه و خیابان را برای بچه‌های نسل نو بازسازی کنند.
طرفه نژاد درباره چگونگی ایده پردازی این رویداد به ایرنا گفت:براساس بازخورد‌هایی که مرور نوستالژی‌های دهه 60در فضای مجازی دارد، پیش از آنکه کار را آغاز کنیم می‌دانستیم که مردم از این ایده استقبال می‌کنند.
او ادامه داد: از سه ماه پیش با برگزاری جلسات متعدد هم‌فکری و نیز براساس پرسشنامه‌ای که تهیه شد، مطالعه‌ای درباره میزان علاقه مندی خانواده‌ها برای برگزاری این رویداد انجام دادیم و دریافتیم اگر بتوانیم فضایی مهیا کنیم که مردم بتوانند در عین آرامش و امنیت در کنار هم راحت باشند، با کوچکترین امکانات، شاد و بانشاط می‌شوند و هیچ نیازی به ورود اسباب بازی‌های مصنوعی و پلاستیکی نیست.
طرفه نژاد افزود: جای چنین رویدادی در مدارس خالی است. می‌توان در زنگ‌های ورزش یا زمان استراحت بچه‌ها به سادگی شرایطی را فراهم کرد که با انجام بازی‌های کودکانه هیجان را به آنان بخشید؛ حتی می توان با برگزاری مسابقات و لیگ‌ها آن‌ها را از دنیای مجازی و بازی‌های بی‌تحرک دور کرد و راه و رسم کار گروهی را به آنان یاد داد.
او با بیان اینکه باید به کودکان آموخت لازم نیست به دنبال چیزهای خیلی بزرگ و هیجان انگیز باشند، ادامه می‌دهد: بچه‌ها با بازی‌های قدیمی و محله‌ای همچون هفت سنگ و هشت خانه یا کارت بازی یاد می‌گیرند که جز فوتبال بازی گروهی دیگری نیز وجود دارد و با سادگی ساز و کار این بازی‌ها در می‌یابند که قرار نیست همیشه با چیزهای عجیب و نو و لوکس سرگرم شوند.
عضو تیم اجرایی رویداد هفسنگ معتقد است که باید این نکته را همواره در یاد داشت که در سخت‌ترین شرایط آدمی می‌تواند با ساده‌ترین چیزها خوشحال شود و با چیزهای کوچک می‌توان شادی، آشنایی و صمیمیت آفرید؛ لزوماً مهمانی‌ها و چشم هم چشمی‌ها یا خریدن یک وسیله بازی لوکس راهکاری برای تغییر روحیه به‌شمار نمی‌رود.
دیگر عضو تیم ایده پردازی هفسنگ نیز درباره چگونگی جمع‌آوری وسایل قدیمی و اتومبیل‌های این مجموعه گفت: این لوازم مربوط به مجموعه‌های شخصی بوده است که برخی دوستان براساس آشنایی هایی که داشتیم آن‌ها را به ما امانت دادند. اتومبیل‌های این مجموعه امروز درزمره ماشین‌های لوکس به‌شمار می‌روند و ارزش ریالی دارند و نگهداری از آن‌ها دشوار است.
خالدی که بازی آتاری در این مجموعه جزو موردعلاقه‌ترین بازی‌های دوران کودکی‌اش است، بیان کرد: آتاری با وجود جذابیت‌های وسایل بازی همچون پلی استیشن های مدرن هنوز برای خانواده‌ها جذاب است و بچه‌ها و بزرگترها از این وسیله بازی بیش از دیگر بازی‌ها استقبال کرده‌اند و با رغبت خاصی به سراغ آن می‌آیند.
او افزود: امیدوارم توانسته باشیم در این تنگنا که آدم‌ها داشته‌های گذشته را فراموش کرده‌اند، به یادشان بیاوریم که چه‌چیز‌هایی داشتیم و امروز چه چیز‌هایی داریم؛ همانگونه که بخشی از این مجموعه با نمادهای جنگ تحمیلی به یاد شهدایی طراحی شده است که کمتر شناخته شده‌اند.
عضو تیم اجرایی رویداد هفسنگ اضافه کرد: یکی از خواسته‌های مهم ما این بود که در روزگاری که همسایه‌ها حتی همدیگر را نمی‌شناسند، به آن‌ها یادآوری کنیم با بازی‌های محله‌ای می‌توان صمیمت و دوستی را معنا کرد و این، کار چندان سختی نیست.
او ادامه داد: این رویداد به صورت فصلی با عنوان های مختلف برگزار خواهد شد و در هر بار اجرا، نمادها و بازی‌های جدیدی تدارک دیده می‌شود.
خالدی بیان کرد: باید داشته‌هایمان را قدر بدانیم و آنچه با ارزش بوده است را حفظ کنیم، زندگی در گذشته درست نیست؛ اما تعلق خاطر به آن، باعث زنده شدن نشاط و شادی می‌شود و به ما یاد می‌دهد که خیلی چیزها متعلق به این سرزمین است و باید حفظ شود.
جشنواره هفسنگ که توسط مجموعه‌های فعال در هنرشهر آفتاب به صورت گروهی برگزار شده است، از 27 بهمن ماه در لابی مجموعه فرهنگی هنر شهر آفتاب در ابتدای جاده صدرای شیراز برقرار است و تا سوم اسفندماه ادامه دارد.
7375 /1876
انتهای پیام بازی‌ها دسته جمعی بود و حتی تماشای تلویزیون با آنکه رنگی در کار نبود، با آنکه تنها به دقایقی کوتاه محدود بود، با آنکه همه تلویزیون نداشتند در خانه‌ها با شور و نشاطی خاص همراه بود.
بچه‌ها بهار که با خانواده مسافرت می‌رفتند، لابه‌لای برگ‌ها و چمن‌ها دنبال سنگ‌های صاف یک دست می‌گشتند تا تابستانشان را با هم محلی‌ها، فامیل و خانواده هفت‌سنگ بازی کنند.
سنگ ها یا ریگ ها برای بازی یک قل ، دوقل هم کاربردی می شد و نشاط نگه داشتن همه سنگ ها پشت دست، در رگ و پوست می رفت.
جمع کردن کلسکسیون کارت‌های بازی افتخاری بود که هیچ کودکی از آن نمی گذشت، هر بسته کارت در گران‌ترین زمانش 50 تومان بود، آن‌ها که کارت‌های بیشتری داشتند، به بقیه فخر می‌فروختند و دیگر بچه‌ها هم سعی می‌کردند در بازی برنده شوند تا کارت‌های بیشتری به دست آورند.
پیشرفته ترین تکنولوژی دهه شصتی‌ها، آتاری بود که گرافیکش مادر بزرگ نسل جدید بازی‌های رایانه‌ای محسوب می‌شود. دسته‌هایی بزرگ، تلویزیون‌هایی که حالا کم‌کم رنگی شده بودند و دکمه‌های قرمز روی دسته بازی همه آنچه بود که برای راندن هواپیمای معروف آتاری لازم بود.
رسیدن به دنیایی پیشرفته تر همه این شوق و شور‌ها را منسوخ کرد و سر به فلک کشیدن آپارتمان‌ها لذت بازی در حیاط را از بچه‌ها گرفت. همسایه‌ها دیگر همدیگر را نمی‌شناسند تا اجازه دهند بچه‌ها توی کوچه‌ها با هم بازی کنند و تمیزی محله با کشیده شدن خط های شش خانه روی زمین، از بین رفت؛ البته اگر پارک ماشین‌ها توی کوچه اجازه می داد کمی جا برای بازی روی زمین بازی بماند.
این احساسات ماندگار نوستالژیک 'هفسنگ' را در شیراز رقم زد. 'هفسنگ' جشنواره ای است با قراری بر مدار خاطرات دهه 60 است. جایی که این روز‌ها خانواده‌ها، بزرگترها و کوچک‌تر ها را با شور و هیجان در کنار یکدیگر قرار می‌دهد.
بازی‌های کوچه و محله در اینجا رنگ و بوی دوباره یافته است. یک سو هشت‌خانه است و دیگر سو فوتبال دستی. یک جا بچه‌ها با دمپایی پلاستیکی کارت‌بازی می‌کنند و یک سمت دیگر بزرگ‌تر برای بازی با آتاری صف بسته‌اند، تا آنجا که به سختی نوبت به بچه‌ها می‌رسد.
فیلم‌های دهه شصت روی پرده سینما نمایش داده می‌شود و دم در نوشابه شیشه‌ای با ساندویچ کالباس پیچیده شده در کاغذ کاهی ارائه می‌شود. خیلی‌ها می گویند به خاطر همین ساندویچ‌ها آمده‌اند سینما!
خانواده‌های غریبه هنگام بازی مارپله و منچ با هم آشنا می‌شوند، یک پیکان آبی رنگ با اتاق چرمی، یک فولکس، یک موتور سیکلت هم در مجموعه قرار دارد که هم بچه‌ها را با دنیای گذشته آشناتر می‌کند و هم بزرگترها را به یادآوری خاطراتشان وا می‌دارد.
هستی خالدی و پژمان طرفه نژاد، از اعضای تیم ایده‌پردازی و اجرایی رویداد 'هفسنگ' هستند. آن‌ها تصمیم گرفتند با همکاری دیگر مجموعه‌های فعال در این رویداد، مرور خاطرات دهه 60 را از دنیای مجازی به دنیای واقعیت وارد کنند و بازی‌های کوچه و خیابان را برای بچه‌های نسل نو بازسازی کنند.
طرفه نژاد درباره چگونگی ایده پردازی این رویداد به ایرنا گفت:براساس بازخورد‌هایی که مرور نوستالژی‌های دهه 60در فضای مجازی دارد، پیش از آنکه کار را آغاز کنیم می‌دانستیم که مردم از این ایده استقبال می‌کنند.
او ادامه داد: از سه ماه پیش با برگزاری جلسات متعدد هم‌فکری و نیز براساس پرسشنامه‌ای که تهیه شد، مطالعه‌ای درباره میزان علاقه مندی خانواده‌ها برای برگزاری این رویداد انجام دادیم و دریافتیم اگر بتوانیم فضایی مهیا کنیم که مردم بتوانند در عین آرامش و امنیت در کنار هم راحت باشند، با کوچکترین امکانات، شاد و بانشاط می‌شوند و هیچ نیازی به ورود اسباب بازی‌های مصنوعی و پلاستیکی نیست.
طرفه نژاد افزود: جای چنین رویدادی در مدارس خالی است. می‌توان در زنگ‌های ورزش یا زمان استراحت بچه‌ها به سادگی شرایطی را فراهم کرد که با انجام بازی‌های کودکانه هیجان را به آنان بخشید؛ حتی می توان با برگزاری مسابقات و لیگ‌ها آن‌ها را از دنیای مجازی و بازی‌های بی‌تحرک دور کرد و راه و رسم کار گروهی را به آنان یاد داد.
او با بیان اینکه باید به کودکان آموخت لازم نیست به دنبال چیزهای خیلی بزرگ و هیجان انگیز باشند، ادامه می‌دهد: بچه‌ها با بازی‌های قدیمی و محله‌ای همچون هفت سنگ و هشت خانه یا کارت بازی یاد می‌گیرند که جز فوتبال بازی گروهی دیگری نیز وجود دارد و با سادگی ساز و کار این بازی‌ها در می‌یابند که قرار نیست همیشه با چیزهای عجیب و نو و لوکس سرگرم شوند.
عضو تیم اجرایی رویداد هفسنگ معتقد است که باید این نکته را همواره در یاد داشت که در سخت‌ترین شرایط آدمی می‌تواند با ساده‌ترین چیزها خوشحال شود و با چیزهای کوچک می‌توان شادی، آشنایی و صمیمیت آفرید؛ لزوماً مهمانی‌ها و چشم هم چشمی‌ها یا خریدن یک وسیله بازی لوکس راهکاری برای تغییر روحیه به‌شمار نمی‌رود.
دیگر عضو تیم ایده پردازی هفسنگ نیز درباره چگونگی جمع‌آوری وسایل قدیمی و اتومبیل‌های این مجموعه گفت: این لوازم مربوط به مجموعه‌های شخصی بوده است که برخی دوستان براساس آشنایی هایی که داشتیم آن‌ها را به ما امانت دادند. اتومبیل‌های این مجموعه امروز درزمره ماشین‌های لوکس به‌شمار می‌روند و ارزش ریالی دارند و نگهداری از آن‌ها دشوار است.
خالدی که بازی آتاری در این مجموعه جزو موردعلاقه‌ترین بازی‌های دوران کودکی‌اش است، بیان کرد: آتاری با وجود جذابیت‌های وسایل بازی همچون پلی استیشن های مدرن هنوز برای خانواده‌ها جذاب است و بچه‌ها و بزرگترها از این وسیله بازی بیش از دیگر بازی‌ها استقبال کرده‌اند و با رغبت خاصی به سراغ آن می‌آیند.
او افزود: امیدوارم توانسته باشیم در این تنگنا که آدم‌ها داشته‌های گذشته را فراموش کرده‌اند، به یادشان بیاوریم که چه‌چیز‌هایی داشتیم و امروز چه چیز‌هایی داریم؛ همانگونه که بخشی از این مجموعه با نمادهای جنگ تحمیلی به یاد شهدایی طراحی شده است که کمتر شناخته شده‌اند.
عضو تیم اجرایی رویداد هفسنگ اضافه کرد: یکی از خواسته‌های مهم ما این بود که در روزگاری که همسایه‌ها حتی همدیگر را نمی‌شناسند، به آن‌ها یادآوری کنیم با بازی‌های محله‌ای می‌توان صمیمت و دوستی را معنا کرد و این، کار چندان سختی نیست.
او ادامه داد: این رویداد به صورت فصلی با عنوان های مختلف برگزار خواهد شد و در هر بار اجرا، نمادها و بازی‌های جدیدی تدارک دیده می‌شود.
خالدی بیان کرد: باید داشته‌هایمان را قدر بدانیم و آنچه با ارزش بوده است را حفظ کنیم، زندگی در گذشته درست نیست؛ اما تعلق خاطر به آن، باعث زنده شدن نشاط و شادی می‌شود و به ما یاد می‌دهد که خیلی چیزها متعلق به این سرزمین است و باید حفظ شود.
جشنواره هفسنگ که توسط مجموعه‌های فعال در هنرشهر آفتاب به صورت گروهی برگزار شده است، از 27 بهمن ماه در لابی مجموعه فرهنگی هنر شهر آفتاب در ابتدای جاده صدرای شیراز برقرار است و تا سوم اسفندماه ادامه دارد.
7375 /1876
کپی شد
